INNE EBOOKI AUTORA
-24%
Autor:
Wydawca:
Format:
epub, ibuk
Otrzymujemy książkę, która jest wyjątkowym darem humanisty […]należy tę książkę wydać, by można było zachwycać się genialnymi wręcz sugestiami, inspiracjami, pomysłami i/lub nie zgadzać się ze stawianymi w niej przez Autora tezami czy hipotezami. […] Żaden z pedagogów nie byłby w stanie właśnie w taki sposób, jak uczynił to Witkowski, odsłonić innych wymiarów rozumienia autorytetu […] książka wyznacza niewątpliwie kolejny przełom w humanistycznej debacie naukowej i oby pedagodzy […] chcieli się choć trochę otworzyć na siebie przez pryzmat często bolesnych o nich i dla nich myśli czy opinii […].
prof. zw. dr hab. Bogusław Śliwerski
Lech Witkowski w swej nowej książce udowadnia, że pożegnanie z autorytetem (zjawiskiem i pojęciem) jest chyba przedwczesne. We wstępie do Wyzwań autorytetu... zapowiada co prawda, że czas zapotrzebowania na autorytety skończył się, jednak faktycznie – jeśli dobrze odczytuję tę zapowiedź, to nie chodzi o zerwanie z tym problemem, lecz raczej zależy mu na nowym jego odczytaniu, i to w dwóch możliwych warstwach: realnej i semantycznej.
Pierwszy zabieg L. Witkowskiego polega na wyrwaniu autorytetu naukom behawioralnym, a więc odcięciu go od sił żywotnych oferowanych przez ten kierunek uprawiania psychologii, który polega na redukowaniu wszystkiego do konkretnych zachowań ludzi i prowadzenia precyzyjnych badań empirycznych (najlepiej eksperymentalnych).
Propozycja L. Witkowskiego polega na wprowadzeniu autorytetu w obszar nauk humanistycznych, czyli uznaniu, że zjawisko to ma genezę kulturową, a tym samym jest bardziej płynne, bardziej uwarunkowane tradycją historyczną, bardziej wysycone wartościami, niż chcieliby to zaakceptować przedstawiciele nauk behawioralnych.
Drugi zabieg na autorytecie polega na nadaniu temu pojęciu nowego znaczenia. Mówiąc krotko i konkretnie, chodzi o potraktowanie autorytetu jako soczewki, która pozwala ludziom lepiej orientować się w otoczeniu społecznym, pewne rzeczy wyodrębniać z niego wyraziście, a inne ignorować, przetwarzać informacje o świecie zgodnie z tym, co widzimy w tym „szkle powiększającym” autorytetu. Chcąc jak najlepiej oddać to oryginalne podejście: autorytet jest generatorem znaczeń społecznych, który pozwala z nieograniczonej liczby sensów możliwych do wydobycia z rzeczywistości uznać za własne tylko niektóre z nich.
Znalazł się ktoś, na kogo czekaliśmy, aby napisał wyraźnie to, co powinno być napisane o autorytecie.
Prof. dr hab. Stanisław Zbigniew Kowalik
Posłowie
Słowo od autora
[…] Po pierwsze, chodzi o przekonanie o potrzebie widzenia autorytetu poza relacją władzy oraz o wagę poszukiwania perspektywy definiowania autorytetu w kategoriach kulturowych (symbolicznych, zanurzenia w dziedzictwo „pamięci tekstów” czy kapitału symbolicznego) bardziej niż w kontekście relacji społecznych (ufności tak typowej dla kapitału społecznego). Edukacja musi (przepraszam oczywiście tych, których to słowo razi, ale to projekt normatywny, który na kartach tej książki i w moich wcześniejszych pracach uzasadniam od lat) nauczyć się walczyć z pogłębiającą się groźbą wydziedziczenia z przestrzeni symbolicznego dziedzictwa kultury. […]
[…] Po drugie, wbrew tezie o „zaniku autorytetu” dowodzę w książce, że jest to zanik zapotrzebowania na autorytet jako autorskie źródło znaczących impulsów rozwojowych dających do myślenia z pozycji autonomicznych, autentyczności przeżyć, zarazem autoryzujących autoteliczną wagę rozmaitych aspektów świata – jego codzienności oraz rozmaitych zaświatów, niewspółobecnych w czasie i przestrzeni społecznej.
Nic na to nie poradzę, jeśli kogoś ta gra na serio bawi czy śmieszy. Mnie jest nie do śmiechu, zwłaszcza że – po trzecie – wykryłem, śledząc niektóre nasze środowiska lokalnych szczególnie koryfeuszy i tuzów, piastujących rozmaite władze szkolne i akademickie, że dramat kulturowy edukacji współczesnego społeczeństwa polega na tym, że kandydaci na autorytety sami nie potrzebują autorytetów, niszczą ich głos i wagę, zagłuszając papką, własną gadaniną, pusząc się w piórka władcze. […]
prof. dr hab. Lech Witkowski
Rok wydania | 2013 |
---|---|
Liczba stron | 522 |
Kategoria | Pedagogika społeczna |
Wydawca | Oficyna Wydawnicza IMPULS |
ISBN-13 | 978-83-7587-246-0 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
EBOOKI WYDAWCY
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Przedmowa | 15 |
Podziękowania | 19 |
Wstęp | 21 |
Perspektywa ujęcia | 22 |
Ogniwa metodologiczne | 24 |
Wyznanie | 27 |
Rozdział I. Autorytet i „autorytety” jako problem kulturowy i społeczny oraz jego obecność w dyskursie publicznym transformacji w Polsce | 29 |
Wstęp | 29 |
Autorytet w kulturze (według) Leszka Kołakowskiego | 30 |
Autorytet między degradacją i uwzniośleniem | 35 |
Inteligencja w Polsce – bez autorytetu czy skazana na igranie nim? | 39 |
Pułapka „systemu” i „sieci” autorytetów – trudności analiz Jacka Żakowskiego i nastawienia Adama Michnika | 44 |
Przykład pułapki myślenia lewicowego o autorytetach | 61 |
Autorytet jako człowiek-twórca etycznie wyniesiony niezależnością – poza sporem o władzę | 63 |
Autorytet moralny w wersji salonowej z cudzysłowem – u Rafała Ziemkiewicza | 67 |
Rozdział II. Tropy historyczne, socjologiczne i pytanie o wpływ w psychologii społecznej | 81 |
Wstęp | 81 |
Kryzys autorytetu jako kryzys kolejności w pułapce mimetycznego pragnienia (geniusz Williama Szekspira w oczach René Girarda) | 87 |
Lunatycy i „zacofańcy” – dwa bieguny autorytetu w historii nauki według Artura Koestlera | 94 |
Autorytet jako problem socjologii kultury, filozofii nauki i socjologii wiedzy | 99 |
Wyzwanie „refleksyjności” wobec autorytetów w „posttradycyjnym” społeczeństwie: przypadek iluzji „aktywnego zaufania” u Anthony’ego Giddensa; w stronę autorytetu globalizacji proceduralnej | 105 |
Między oznakami autorytetu jako źródła wpływu a autorytetem oznak – badania Stanleya Milgrama | 121 |
Rozdział III. Szkoła frankfurcka, czyli o niemożności zniesienia autorytetu, a nawet o jego nieautorytarnej potrzebie w nowoczesności | 125 |
Wstęp | 125 |
Ericha Fromma postulat „autorytetu racjonalnego” poza konformizmem i anonimowością wpływu | 126 |
Testament Maxa Horkheimera (kryzys autorytetu ojca i pułapka rozumu) | 137 |
Theodora W. Adorna problemy z autorytetem w filozofii, sztuce i życiu społecznym: przeciw autorytetowi realnej siły pozoru | 142 |
Rozdział IV. Ćwiczenia filozoficzne z myśli o autorytecie – przypadek Hannah Arendt | 153 |
Wstęp | 153 |
Autorytet w edukacji: poza posłuszeństwo | 154 |
Przeciw abdykacji i absolutyzacji autorytetu | 156 |
Między liberalizmem i konserwatyzmem | 158 |
Walka o tradycję przeciw jej rzecznikom – casus reformacji | 162 |
Od absolutyzacji do formalizacji | 163 |
Spory o źródła autorytetu | 165 |
Autorytet cytatu jako źródła | 167 |
Modalności pozycji autorytetu w kulturze | 168 |
Rozdział V. Problem autorytetu a hermeneutyka Hansa-Georga Gadamera | 173 |
Wstęp | 173 |
W stronę krytyki czystego autorytetu | 173 |
Wyzwolenie spod autorytetu przyrodoznawstwa: przeżycie | 178 |
Autorytet i oświecenie – spór Hansa-Georga Gadamera z Jürgenem Habermasem | 180 |
Błąd oświecenia a oświeceniowy błąd Hansa-Georga Gadamera | 181 |
Oświecenie i romantyzm – autorytet w walce na dwa fronty | 184 |
Pochwała wpływu fragmentu: autorytet jako ślad | 185 |
Klasyk jako autorytet: warunki realnego spotkania | 187 |
Problem normatywności autorytetu | 190 |
Rozdział VI. Z programu badań nad autorytetem u Richarda Sennetta (zapiski z lektury) | 197 |
Wstęp | 197 |
Poza ujęcia Maxa Webera i Zygmunta Freuda: autorytet jako dwoistość respektu i lęku | 198 |
Mechanizm więzi (z) odrzucenia | 202 |
Trzy przypadki: autorytet z odrzucenia, autorytet jako substytucja ideału, autorytet jako fantazmat zniknięcia | 203 |
Autorytet z ducha negacji | 206 |
Autorytet ewoluującego paternalizmu | 209 |
Autorytet relacji beznamiętnej jako perwersyjnej autonomii | 215 |
W stronę autorytetu racjonalnego: poprzez cztery kryzysy | 219 |
O wspólnictwie autorytetów i ich ofiar | 222 |
Autorytet jako ślad wyższego świata | 225 |
O trudnościach „czytania” autorytetu i o presji jego iluzji | 226 |
O groźbie niskiego autorytetu | 229 |
Rozdział VII. (Po)nowoczesna aura dla autorytetu – impulsy myśli Zygmunta Baumana | 231 |
Wstęp | 231 |
Ślady autorytetu w zarysie socjologicznym z 1962 roku | 231 |
Etyczne fiasko autorytetu nowoczesności | 236 |
Autorytet: między parweniuszem, idolem i spożywcą a życiem w roju | 239 |
Autorytet z lęku i niepewności | 245 |
Rozdział VIII. Pułapy i pułapki słownikowe | 249 |
Wstęp | 249 |
Bezradność słownikowa – odsłona pierwsza | 249 |
Słowniki filozoficzne i ich ograniczenia | 252 |
Autorytet w nauce – ujęcie Janusza Goćkowskiego | 253 |
Casus popularnego marksizmu | 255 |
Wariant katolicki: afirmacja ideału | 256 |
Przewrotność Roberta Nisbeta | 261 |
Rozdział IX. Przymiarki pedagogiczne, mielizny i inne przeszkody psychologiczne | 263 |
Wstęp | 263 |
Trudności w problematyzowaniu autorytetu | 263 |
Funkcjonalność autorytetu i jego ambiwalencja | 266 |
Pierwszeństwo autorytaryzmu? | 269 |
Słowniki psychologiczne | 270 |
Profile autorytetu w perspektywie rozwojowej – Erik Erikson i Lawrence Kohlberg oraz ich niedoczytania pedagogiczne | 274 |
Autorytet jako „specyfika i indywidualność” – źródło „partycypacji mistycznej” według Carla Gustava Junga | 281 |
Rozdział X. Autorytet w perspektywie komunikacyjnej | 289 |
Wstęp | 289 |
Przypadek Jürgena Habermasa | 289 |
Między narcyzmem i Cieniem | 295 |
Pytanie o style bycia autorytetem: poza Hermanna Hessego | 298 |
Estetyki oddziaływania | 302 |
W stronę autorytetu symbolicznego | 306 |
Rozdział XI. Autorytet w świetle Slavoja Žižka wykładni psychoanalizy Jacques’a Lacana | 311 |
Wstęp | 311 |
W kwestii autorytetu dyskursu naukowego | 312 |
Typy dyskursu i pozycje autorytetu | 317 |
Patologia autorytetu – pytania w kontekście groźby przemocy | 321 |
Autorytet ojca (Imienia-Ojca) wobec dziecka | 323 |
Wolność woli i perswazja (sugestia) autorytetu | 324 |
Zmienne losy recepcji autorytetu: przypadki Hannah Arendt i Zygmunta Freuda | 326 |
Autorytet wobec innych i ich dzieł | 330 |
Autorytet jako efekt performacji: między emanacją i namiastką mądrości | 332 |
Pozór autorytetu w wariancie totalitarnym | 336 |
Autorytet wobec roszczeń ofiary i wyzwania cierpienia | 337 |
Przeciw autorytetowi Nikogo | 339 |
Rozdział XII. Nauczyciel jako autorytet – o błędach opisów i projektów normatywnych | 341 |
Wstęp | 341 |
Przeciw ideałowi niekwestionowania u Mieczysława Łobockiego | 342 |
Pozorny prymat ufności | 345 |
Przestrogi w pracach Henryki Kwiatkowskiej | 348 |
Przeciw integralnej sentymentalności | 356 |
W stronę autoryzacji – współmyślenie na marginesie rozważań Marii Dudzikowej o autorytecie nauczyciela | 359 |
Marzenie Johna Holta o autorytecie „naturalnym” nauczyciela – z namawianiem do forteli w grze „w Szkołę” w pułapce formalizmu edukacyjnego | 362 |
Rozdział XIII. Błąd sentymentalizmu, dydaktyzmu i psychologizmu – pytanie o ukryty autorytaryzm i bezradność wobec słabości autorytetu pedagogicznego nauczycieli | 371 |
Wstęp | 371 |
Stefana Baleya elementy psychologii wychowawczej a autorytet | 372 |
Przeciw dydaktyzmowi Bolesława Niemierki | 376 |
Psychologizm Jolanty Miluskiej i innych | 382 |
O braku „fazowego” myślenia o autorytecie nauczyciela – z ograniczoną wizją „poziomu” autonomii i słabością badań nad aspektem stabilizującym komfort zamiast stymulacji rozwoju | 384 |
Rozdział XIV. Autorytet pedagogiczny jako medium „obiektów niemych kulturowo” – o filozofii wychowania Zygmunta Mysłakowskiego | 399 |
Wstęp | 399 |
Przeciw sentymentalizacji autorytetu | 400 |
W stronę autorytetu post-konwencjonalnego | 402 |
Autorytet przeciw Erosowi? (pytanie o pedagogiczne minimum wpływu) | 403 |
Autorytet w kontekście dydaktyki przeżycia, podniet i sprzężenia | 406 |
Autorytet między napięciem i rozproszeniem | 410 |
Rozdział XV. Autorytet przeciw dominacji. Radykalna wizja autorytetu w pedagogice amerykańskiej (Larry Grossberg, Henry A. Giroux i Peter McLaren) | 413 |
Wstęp | 413 |
Cztery typy elitaryzmu i autorytetu w edukacji | 415 |
Źródła walki o autorytet (w) edukacji | 422 |
Autorytet między dominacją a hierarchią | 423 |
Zadanie pracy wobec autorytetu | 426 |
Autorytet i intelektualiści | 429 |
Jak bronić autorytetu przed konserwatyzmem i liberalizmem? | 431 |
Autorytet w perspektywie trójwymiarowej niewspółobecności | 433 |
W stronę głosu jako przejawu autorytetu | 435 |
Trzy sposoby widzenia kryzysu autorytetu | 438 |
Od zysku z krytyki autorytetu do odzysku autorytetu (dla) krytyki | 440 |
Peter McLaren o językowym i etycznym upełnomocnieniu do walki o autorytet | 447 |
Edukacja jako walka o nowe oblicze autorytetu | 452 |
Zamiast zakończenia – czyżby mission impossible? | 459 |
Bibliografia | 463 |
Posłowie | 475 |
Słowo od autora | 475 |
Maria Dudzikowa – Na marginesie maszynopisu | 481 |
Stanisław Zbigniew Kowalik – Opinia o książce | 497 |
Zbigniew Kwieciński – Recenzja wydawnicza (fragmenty) | 507 |
Bogusław Śliwerski – Rekomendacja lektury... | 509 |
Indeks nazwisk | 515 |