INNE EBOOKI AUTORA
Autor:
Wydawca:
Format:
epub, mobi, ibuk
Oddajemy do rąk Czytelników podręczniki akademickie z zakresu dydaktyki specjalnej – jedyne na rynku kompletne źródło wiedzy na ten temat. Poszczególne rozdziały publikacji Dydaktyka specjalna. Od wzorca do interpretacji Autorka ukierunkowała na dookreślanie znaczeń (definicje, klasyfikacje) oraz budowanie systematyki dydaktyki specjalnej i opracowanie założeń do projektowania dydaktyk specjalistycznych. Daje to podstawy wyjaśniania rzeczywistości edukacyjnej także przez rozważanie inspirujących badawczo obszarów dydaktyki specjalnej, wyłanianie i nazywanie jej kanonów, formułowanie prawidłowości dydaktycznych oraz rozpoznawanie swoistości dydaktyki specjalnej. Przyjęte w tej publikacji definicje i systematyka dydaktyki specjalnej stały się pewnego rodzaju wykładnią dla analiz i przeglądu dydaktyk specjalistycznych, które zostały zaprezentowane w publikacji pt. Dydaktyka specjalna. Od systematyki do projektowania dydaktyk specjalistycznych.
Joanna Głodkowska - profesor zwyczajny nauk społecznych, dyrektor Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, redaktor naczelna czasopisma naukowego Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, inicjatorka pierwszego w Polsce kierunku kształcenia „Interdyscyplinarne studia nad niepełnosprawnością”. W działalności naukowej podejmuje analizy koncepcyjne i badawcze związane z pedagogiką specjalną, dydaktyką specjalną, diagnostyką psychopedagogiczną. Autorka licznych książek i artykułów, redaktor naukowy publikacji zbiorowych podejmujących problematykę wielokontekstowego odczytywania fenomenu niepełnosprawności w perspektywie dobrostanu, podmiotowości, optymalnego funkcjonowania i wsparcia.
Rok wydania | 2017 |
---|---|
Liczba stron | 314 |
Kategoria | Pedagogika specjalna |
Wydawca | Wydawnictwo Naukowe PWN |
ISBN-13 | 978-83-011-9446-8 |
Numer wydania | 1 |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
WPROWADZENIE Dookreślanie znaczeń i budowanie systematyki dydaktyki specjalnej | 9 |
ROZDZIAŁ 1 Dydaktyka specjalna w poszukiwaniu wzorców – współczesne tendencje w edukacji źródłem uogólniających inspiracji | 13 |
1.1. Wzorzec pierwszy – edukacja z równym prawem dostępu | 16 |
1.2. Wzorzec drugi – edukacja zróżnicowana | 17 |
1.3. Wzorzec trzeci – edukacja do uczestniczenia | 20 |
1.4. Wzorzec czwarty – edukacja diagnostyczna | 23 |
1.5. Wzorzec piąty – edukacja ku podmiotowości | 25 |
1.6. Wzorzec szósty – edukacja w integrującej przestrzeni | 26 |
1.7. Wzorzec siódmy – edukacja w harmonizowaniu | 28 |
1.8. Wzorzec ósmy – edukacja profesjonalna | 29 |
1.9. Wzorzec dziewiąty – edukacja wyzwalająca | 30 |
1.10. Wzorzec dziesiąty – edukacja z optymizmem pedagogicznym | 33 |
ROZDZIAŁ 2 Wzorce dydaktyki specjalnej – budowanie konstruktu wyjaśniającego rzeczywistość edukacyjną | 34 |
2.1. Wzorce dydaktyki specjalnej w kategorii UCZEŃ – potrzeby edukacyjne, uczestniczenie, podmiotowość, dynamizm rozwojowy | 38 |
2.1.1. Edukacja diagnostyczna | 39 |
2.1.2. Edukacja do uczestniczenia | 42 |
2.1.3. Edukacja ku podmiotowości | 46 |
2.1.4. Edukacja wyzwalająca | 49 |
2.2. Wzorce dydaktyki specjalnej w kategorii WARUNKI – podstawy prawne, zróżnicowane formy kształcenia, integrująca przestrzeń | 51 |
2.2.1. Edukacja z równym prawem dostępu | 52 |
2.2.2. Edukacja zróżnicowana | 56 |
2.2.3. Edukacja w integrującej przestrzeni | 65 |
2.3. Wzorce dydaktyki specjalnej w kategorii NAUCZYCIEL – profesjonalizm, relacje edukacyjne, optymizm pedagogiczny | 69 |
2.3.1. Edukacja profesjonalna | 69 |
2.3.2. Edukacja w harmonizowaniu | 78 |
2.3.3. Edukacja z optymizmem pedagogicznym | 82 |
ROZDZIAŁ 3 Kanony dydaktyki specjalnej – wyłonienie, nazwanie i implikacja badawcza | 85 |
3.1. RÓŻNICOWANIE – z perspektywy kategorii edukacyjnej UCZEŃ | 86 |
3.2. DOSTOSOWYWANIE – ze względu na kategorię edukacyjną WARUNKI | 88 |
3.3. HARMONIZOWANIE – z perspektywy kategorii edukacyjnej NAUCZYCIEL | 90 |
3.4. Wzorce i kanony dydaktyki specjalnej – systematyzacja przestrzeni edukacyjnej i obszary poszukiwań badawczych | 92 |
3.4.1. RÓŻNICOWANIE – przykładowe obszary badawcze w kategorii UCZEŃ | 94 |
3.4.2. DOSTOSOWYWANIE – przykładowe obszary badawcze w kategorii WARUNKI | 95 |
3.4.3. HARMONIZOWANIE – przykładowe obszary badawcze w kategorii NAUCZYCIEL | 97 |
ROZDZIAŁ 4 Prawidłowości dydaktyczne i różnorodność w edukacji – od źródeł do aktualnych koncepcji | 100 |
4.1. Dydaktyka jako obszar poznawania prawidłowości procesu nauczania–uczenia się – tradycja i aktualne poszukiwania | 101 |
4.1.1. Konstruktywistyczna wizja edukacji – budowanie reprezentacji świata w umysłach uczniów | 105 |
4.1.2. Uczenie się w aspekcie procesów regulacji – uczenie się jako sterowanie poznawcze | 111 |
4.1.3. Poznawanie stylu uczenia się – źródła świadomego podnoszenia jakości działań dydaktycznych | 115 |
4.1.4. Neurodydaktyka, dydaktyka kognitywistyczna – rozpoznawanie uczenia się przyjaznego umysłowi | 118 |
4.1.5. Socjologia edukacji – uczeń w kontekstach społecznych | 123 |
4.2. Kilka wątków historycznych – od praktyki wychowania do wypracowywania paradygmatu pedagogiki specjalnej jako dyscypliny naukowej | 126 |
4.3. Trudności w uczeniu się a potrzeby specjalnych świadczeń edukacyjnych – między 1978 a 2005 rokiem | 133 |
4.4. Specjalne potrzeby edukacyjne – próba redefinicji i zarysowania koncepcji | 140 |
4.5. Jedność w różnorodności – zróżnicowany system edukacji dla wszystkich | 148 |
ROZDZIAŁ 5 Stałość i zmienność w dydaktyce specjalnej – obszary interpretacji | 158 |
5.1. Potrzeby edukacyjne – propozycja wyjaśnienia w kategoriach stałości w dydaktyce specjalnej | 159 |
5.1.1. Ciekawość poznawcza – potrzeba aktywności poznawczej | 166 |
5.1.2. Poczucie własnej wartości – potrzeba akceptacji siebie | 167 |
5.1.3. Komunikacja interpersonalna – potrzeba porozumiewania się | 169 |
5.1.4. Eksploracja poznawcza – potrzeba badania i eksperymentowania | 170 |
5.1.5. Podatność zadaniowa – potrzeba rozwoju i satysfakcji zadaniowej | 170 |
5.2. Dydaktyka specjalna – początki, definicje | 171 |
5.3. Przedmiot dydaktyki specjalnej | 174 |
5.4. Zasady dydaktyki specjalnej – jedność w różnorodności edukacyjnej | 175 |
5.4.1. Zasada różnicowania potrzeb edukacyjnych uczniów | 178 |
5.4.2. Zasada dostosowywania procesu nauczania–uczenia się | 180 |
5.4.3. Zasada harmonizowania relacji i kontekstów edukacyjnych | 182 |
ROZDZIAŁ 6 Swoistość dydaktyki specjalnej – odniesienia, relacje i poszukiwania empiryczne | 185 |
6.1. Wyłanianie się obszarów dydaktyki specjalnej | 187 |
6.2. Dydaktyka specjalna – rozpoznawanie relacji i nadawanie znaczeń | 190 |
6.2.1. Pedagogika specjalna i dydaktyka specjalna a pedagogika ogólna i dydaktyka ogólna | 190 |
6.2.2. Pedagogika specjalna a dydaktyka specjalna | 193 |
6.2.3. Dydaktyka ogólna a dydaktyka specjalna | 195 |
6.3. Konstrukt naukowego poznawania rzeczywistości edukacyjnej | 197 |
6.4. Niektóre obszary dydaktyczne w zrealizowanych projektach badawczych młodych naukowców | 207 |
6.4.1. Różnicowanie potrzeb edukacyjnych uczniów | 207 |
6.4.2. Dostosowywanie procesu nauczania–uczenia się | 214 |
6.4.3. Harmonizowanie relacji i kontekstów edukacyjnych | 220 |
ROZDZIAŁ 7 Systematyka dydaktyki specjalnej – propozycje konwencji dla projektowania dydaktyk specjalistycznych | 230 |
7.1. Uczestnicy procesu kształcenia specjalnego – niektóre klasyfikacje ze względu na kanon RÓŻNICOWANIE | 231 |
7.2. Populacja uczniów objętych specjalnymi potrzebami różnicowania, dostosowywania i harmonizowania | 234 |
7.3. Stopień segregacyjności uczniów wymagających specjalnej realizacji ich potrzeb edukacyjnych | 236 |
7.4. Systematyka – dydaktyka specjalna a dydaktyki specjalistyczne | 241 |
7.4.1. Dydaktyki specjalistyczne zdefiniowane | 243 |
7.4.2. Dydaktyki specjalistyczne niezdefiniowane | 247 |
7.4.3. Dydaktyki specjalistyczne niedookreślone | 250 |
7.5. Dydaktyka specjalna – istotne parametry kanonu DOSTOSOWYWANIE procesu nauczania–uczenia się | 255 |
7.6. Dydaktyka specjalna – ujęcie z perspektywy kanonu HARMONIZOWANIE relacji i kontekstów edukacyjnych | 265 |
ROZDZIAŁ 8 Wybrane koncepcje pogłębiające interpretacje wzorców dydaktyki specjalnej | 269 |
8.1. Afirmujący model niepełnosprawności – doświadczanie pozytywnego poczucia siebie jako osoby z niepełnosprawnością | 270 |
8.2. Edukacja włączająca – rozszerzenie uczestnictwa w powszechnej edukacji | 274 |
8.3. Kultura niepełnosprawności – odkrywanie prawdziwego życia osób z niepełnosprawnością, ich nadziei, poczucia szczęścia i pomyślności życiowej | 277 |
8.4. Normalizacja – zwiększanie świadomości społecznej, niwelowanie uprzedzeń, stygmatów, marginalizacji osób z niepełnosprawnością | 279 |
8.5. Paradygmat niepełnosprawności – poszukiwanie rzetelnych konstruktów zespalających psychologię pozytywną i niepełnosprawność | 283 |
REKAPITULACJA Definicje i niektóre tezy do refleksji dydaktycznej | 287 |
BIBLIOGRAFIA | 297 |
O AUTORCE | 314 |