POLECAMY
Autor:
Format:
pdf, ibuk
Jaką angielszczyzną posługują się na ekranie hollywoodzcy Rzymianie? Jakim normom językowej grzeczności hołdują dworzanie Henryka VIII i Elżbiety I w powojennych i współczesnych filmach oraz serialach historycznych? Czy bohaterowie ekranizacji Dumy i uprzedzenia rzeczywiście brzmią jak postaci wykreowane przez Jane Austen? Czy strategie stylistyczne, po jakie sięgają scenarzyści, chcąc sportretować postaci z konkretnych epok, zdradzają prawidłowości lub znamiona ewolucji? I jakim ulegają przekształceniom, gdy tłumacze telewizyjni i filmowi opracowują je na potrzeby polskich i włoskich odbiorców? Odpowiedzi na te i inne pytania kryje publikacja Agaty Hołobut i Moniki Woźniak, ukazująca stylometryczną, stylistyczną i funkcjonalną specyfikę dialogów w anglojęzycznych filmach i serialach historycznych oraz ich polskich i włoskich przekładach (wersjach lektorskich, podpisach i dubbingach). Autorki łączą perspektywy filmoznawstwa, przekładoznawstwa, językoznawstwa i stylometrii (prowadząc badanie na korpusie list dialogowych o łącznym rozmiarze 1 995 000 słów), by opisać wzorce komunikacyjne dostrzegalne na ekranie w wybranych portretach starożytnego Rzymu, Anglii w dobie renesansu, regencji i u zarania pierwszej wojny światowej oraz normy obowiązujące polskich i włoskich tłumaczy audiowizualnych w pracy nad gatunkiem historycznym.
Rok wydania | 2017 |
---|---|
Liczba stron | 454 |
Kategoria | Filmoznawstwo |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego |
ISBN-13 | 978-83-233-9729-8 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Słowo wstępne | 9 |
I. Dialog w przekładzie audiowizualnym Agata Hołobut | 13 |
I.1. Przekład audiowizualny | 13 |
I.2. Typologia technik przekładu audiowizualnego | 16 |
I.2.1. Napisy | 17 |
I.2.2. Dubbing | 22 |
I.2.3. Wersja lektorska | 30 |
I.3. Modele badań nad przekładem audiowizualnym | 34 |
I.4. Model przyjęty w naszych badaniach | 38 |
I.5. Model badań ilościowych: stylometria | 43 |
I.6. Model badań jakościowych: dialog w filmie i serialu historycznym | 62 |
II. Gatunek filmowy w przekładzie: historia na ekranie Monika Woźniak | 69 |
II.1. Gatunek filmowy: byt nieoznaczony | 69 |
II.2. Historyczny, czyli jaki? | 71 |
II.3. W poszukiwaniu autentyzmu | 73 |
II.4. Podwójny standard oceny albo o wiarygodności | 75 |
II.5. Metatekst i jego funkcje w filmie historycznym | 77 |
II.6. Między nami, milordami: dialog w filmie historycznym | 83 |
II.7. Nie wszystkie dialogi prowadzą do Rzymu albo o odmianach stylizacji | 86 |
II.8. Dyskretny urok antyku | 88 |
II.9. Z ziemi włoskiej do Polski (między innymi) | 90 |
II.10. Pod sztandarem historii narodowej | 97 |
II.10.1. Heritage films: przeszłość konsumpcyjna | 100 |
II.11. Nie rak, nie ryba, czyli hybryda: historyczni detektywi | 121 |
II.11.1. Wejście średniowiecznego smoka | 126 |
II.12. Podsumowanie: słowo w filmie jako wyznacznik gatunkowy? | 135 |
III. „Jak spłodziłem coś tak pięknego?”: autentyzm antycznego dialogu Agata Hołobut | 137 |
III.1.1. Starożytny Rzym na dużym ekranie | 137 |
III.1.2. Starożytny Rzym na małym ekranie | 139 |
III.2. Wizualny autentyzm starożytnego Rzymu na ekranie | 141 |
III.3. Werbalny autentyzm starożytnego Rzymu na ekranie: funkcje i konwencje dialogu | 146 |
III.3.1. Quo Vadis (1951) | 149 |
III.3.2. Upadek Cesarstwa Rzymskiego (1964) | 152 |
III.3.3. Ja, Klaudiusz (1976) | 155 |
III.3.4. Quo vadis? (1985) | 158 |
III.3.5. Gladiator (2000) | 160 |
III.3.6. Rzym (2005–2007) | 163 |
III.4. Starożytny dialog w przekładzie | 168 |
III.4.1. Charakterystyka korpusu | 171 |
III.4.2. Analiza ilościowa | 173 |
III.4.3. Model analizy jakościowej | 179 |
III.5. Zakotwiczanie postaci i zdarzeń w starożytnym Rzymie i kształtowanie ich relacji z teraźniejszością | 181 |
III.5.1. Imperium nazw własnych | 183 |
III.6. Bukłak z winem i wazonik płaczący – wyjaśnianie kodów materialnych i zachowawczych | 189 |
III.7. (Re)konstrukcja antycznych kodów zachowawczych i werbalnych | 198 |
III.7.1. „Och, mój drogi piękny panie!” – antyczne formy adresatywne | 198 |
III.7.2. „Witaj, niewątpliwy cezarze!” – formuły powitalne | 221 |
III.7.3. „Cave, chief !” – przekład makaronizmów | 226 |
III.7.4. „Odprowadzicie mnie do łoża” – odmiany funkcjonalne „antycznego” języka | 229 |
III.8. „Anon da Wenus powstać z rzymskiego morza” – (re)konstrukcja kodów estetycznych | 239 |
III.9. Podsumowanie | 244 |
IV. Ponurzy Tudorowie albo o urokach powtarzalności: językowa etykieta na renesansowym dworze Monika Woźniak | 247 |
IV.1. Gwiazdorzy ekranu | 247 |
IV.2. Powtarzalność i innowacja | 249 |
IV.3. Przeszłość ma głos: angielszczyzna w czasach Tudorów | 257 |
IV.3.1. Angielszczyzna w filmach o Tudorach | 257 |
IV.3.2. Gra między słowem i obrazem | 260 |
IV.3.3. Archaizować czy nie archaizować, oto jest pytanie | 265 |
IV.3.4. Nieskończona jednorodność w nieskończonych kombinacjach | 269 |
IV.3.5. „And don’t brother and sister me” – o pożytkach ze zwrotów adresatywnych | 272 |
IV.3.6. Stylizacja dialogu a recepcja filmu | 279 |
IV.4. Królowie na eksport | 283 |
IV.4.1. Angielski renesans w polskiej szacie językowej | 286 |
IV.4.2. Na dworze króla jegomości | 298 |
IV.4.3. Kate i Anulka: kto ma stracić głowę? | 300 |
IV.4.4. Pan Cromwell i sir Francis | 306 |
IV.4.5. Król, królowa i co z tego wynika | 310 |
IV.5. Włoszczyzna królowej Bony | 317 |
IV.5.1. „Donne, cavalieri, l’arme, gli amori” | 319 |
IV.5.2. Grzecznie, grzeczniej i najgrzeczniej | 330 |
IV.5.3. „My lady” czy „mia signora”? | 335 |
IV.6. Potrójne życie Tudorów | 341 |
V. „Nie mam zwyczaju emablować dam, które nie mają powodzenia”: Duma i uprzedzenie w przekładzie audiowizualnym Agata Hołobut 345 | |
V.1. Problem gatunku w adaptacji klasyki literackiej | 345 |
V.2. Adaptacje Dumy i uprzedzenia | 348 |
V.3. Pytania badawcze | 356 |
V.4. Analiza ilościowa adaptacji Dumy i uprzedzenia | 357 |
V.4.1. Dosłowne cytaty z książki | 358 |
V.4.2. Stylometria dialogów w książce i jej ekranizacjach | 360 |
V.4.3. Podsumowanie analizy ilościowej | 367 |
V.5. Analiza jakościowa adaptacji Dumy i uprzedzenia w przekładzie na język polski | 368 |
V.5.1. Efekt déjà vu: stylizacja literacka w oryginale i w przekładzie | 369 |
V.6. Problemy włoskiego przekładu ekranizacji Dumy i uprzedzenia | 382 |
V.7. Podsumowanie | 387 |
VI. Kilka refleksji na zakończenie Monika Woźniak | 391 |
VI.1. Pożytki interdyscyplinarności | 391 |
VI.2. Słowo w filmie jako wyznacznik gatunku | 394 |
VI.3. Paradoks filmu historycznego | 396 |
VI.4. Gatunek filmowy a przekład | 398 |
VI.5. Gatunek a technika przekładu audiowizualnego | 400 |
Posłowie: metodologia stylometryczna Jan Rybicki | 405 |
Literatura | 417 |
Filmografia | 439 |
Indeks nazwisk | 445 |