Historia na ekranie

Historia na ekranie

Gatunek filmowy a przekład audiowizualny

1 opinia

Format:

pdf, ibuk

DODAJ DO ABONAMENTU

WYBIERZ RODZAJ DOSTĘPU

39,90

Format: pdf

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa:

Najniższa cena z 30 dni: 39,90 zł  


39,90

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Jaką angielszczyzną posługują się na ekranie hollywoodzcy Rzymianie? Jakim normom językowej grzeczności hołdują dworzanie Henryka VIII i Elżbiety I w powojennych i współczesnych filmach oraz serialach historycznych? Czy bohaterowie ekranizacji Dumy i uprzedzenia rzeczywiście brzmią jak postaci wykreowane przez Jane Austen? Czy strategie stylistyczne, po jakie sięgają scenarzyści, chcąc sportretować postaci z konkretnych epok, zdradzają prawidłowości lub znamiona ewolucji? I jakim ulegają przekształceniom, gdy tłumacze telewizyjni i filmowi opracowują je na potrzeby polskich i włoskich odbiorców? Odpowiedzi na te i inne pytania kryje publikacja Agaty Hołobut i Moniki Woźniak, ukazująca stylometryczną, stylistyczną i funkcjonalną specyfikę dialogów w anglojęzycznych filmach i serialach historycznych oraz ich polskich i włoskich przekładach (wersjach lektorskich, podpisach i dubbingach). Autorki łączą perspektywy filmoznawstwa, przekładoznawstwa, językoznawstwa i stylometrii (prowadząc badanie na korpusie list dialogowych o łącznym rozmiarze 1 995 000 słów), by opisać wzorce komunikacyjne dostrzegalne na ekranie w wybranych portretach starożytnego Rzymu, Anglii w dobie renesansu, regencji i u zarania pierwszej wojny światowej oraz normy obowiązujące polskich i włoskich tłumaczy audiowizualnych w pracy nad gatunkiem historycznym.


Rok wydania2017
Liczba stron454
KategoriaFilmoznawstwo
WydawcaWydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
ISBN-13978-83-233-9729-8
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Słowo wstępne     9
  
  I. Dialog w przekładzie audiowizualnym Agata Hołobut     13
  
    I.1. Przekład audiowizualny     13
    I.2. Typologia technik przekładu audiowizualnego     16
      I.2.1. Napisy     17
      I.2.2. Dubbing     22
      I.2.3. Wersja lektorska     30
    I.3. Modele badań nad przekładem audiowizualnym     34
    I.4. Model przyjęty w naszych badaniach     38
    I.5. Model badań ilościowych: stylometria     43
    I.6. Model badań jakościowych: dialog w filmie i serialu historycznym     62
  
  II. Gatunek filmowy w przekładzie: historia na ekranie Monika Woźniak     69
  
    II.1. Gatunek filmowy: byt nieoznaczony     69
    II.2. Historyczny, czyli jaki?     71
    II.3. W poszukiwaniu autentyzmu     73
    II.4. Podwójny standard oceny albo o wiarygodności     75
    II.5. Metatekst i jego funkcje w filmie historycznym     77
    II.6. Między nami, milordami: dialog w filmie historycznym     83
    II.7. Nie wszystkie dialogi prowadzą do Rzymu albo o odmianach stylizacji     86
    II.8. Dyskretny urok antyku     88
    II.9. Z ziemi włoskiej do Polski (między innymi)     90
    II.10. Pod sztandarem historii narodowej     97
      II.10.1. Heritage films: przeszłość konsumpcyjna     100
    II.11. Nie rak, nie ryba, czyli hybryda: historyczni detektywi     121
      II.11.1. Wejście średniowiecznego smoka     126
    II.12. Podsumowanie: słowo w filmie jako wyznacznik gatunkowy?     135
  
  III. „Jak spłodziłem coś tak pięknego?”: autentyzm antycznego dialogu Agata Hołobut     137
  
      III.1.1. Starożytny Rzym na dużym ekranie     137
      III.1.2. Starożytny Rzym na małym ekranie     139
    III.2. Wizualny autentyzm starożytnego Rzymu na ekranie     141
    III.3. Werbalny autentyzm starożytnego Rzymu na ekranie: funkcje i konwencje dialogu     146
      III.3.1. Quo Vadis (1951)     149
      III.3.2. Upadek Cesarstwa Rzymskiego (1964)     152
      III.3.3. Ja, Klaudiusz (1976)     155
      III.3.4. Quo vadis? (1985)     158
      III.3.5. Gladiator (2000)     160
      III.3.6. Rzym (2005–2007)     163
    III.4. Starożytny dialog w przekładzie     168
      III.4.1. Charakterystyka korpusu     171
      III.4.2. Analiza ilościowa     173
      III.4.3. Model analizy jakościowej     179
    III.5. Zakotwiczanie postaci i zdarzeń w starożytnym Rzymie i kształtowanie ich relacji z teraźniejszością     181
      III.5.1. Imperium nazw własnych     183
    III.6. Bukłak z winem i wazonik płaczący – wyjaśnianie kodów materialnych i zachowawczych     189
    III.7. (Re)konstrukcja antycznych kodów zachowawczych i werbalnych     198
      III.7.1. „Och, mój drogi piękny panie!” – antyczne formy adresatywne     198
      III.7.2. „Witaj, niewątpliwy cezarze!” – formuły powitalne     221
      III.7.3. „Cave, chief !” – przekład makaronizmów     226
      III.7.4. „Odprowadzicie mnie do łoża” – odmiany funkcjonalne „antycznego” języka     229
    III.8. „Anon da Wenus powstać z rzymskiego morza” – (re)konstrukcja kodów estetycznych     239
    III.9. Podsumowanie     244
  
  IV. Ponurzy Tudorowie albo o urokach powtarzalności: językowa etykieta na renesansowym dworze Monika Woźniak     247
    IV.1. Gwiazdorzy ekranu     247
    IV.2. Powtarzalność i innowacja     249
    IV.3. Przeszłość ma głos: angielszczyzna w czasach Tudorów     257
      IV.3.1. Angielszczyzna w filmach o Tudorach     257
      IV.3.2. Gra między słowem i obrazem     260
      IV.3.3. Archaizować czy nie archaizować, oto jest pytanie     265
      IV.3.4. Nieskończona jednorodność w nieskończonych kombinacjach     269
      IV.3.5. „And don’t brother and sister me” – o pożytkach ze zwrotów adresatywnych     272
      IV.3.6. Stylizacja dialogu a recepcja filmu     279
    IV.4. Królowie na eksport     283
      IV.4.1. Angielski renesans w polskiej szacie językowej     286
      IV.4.2. Na dworze króla jegomości     298
      IV.4.3. Kate i Anulka: kto ma stracić głowę?     300
      IV.4.4. Pan Cromwell i sir Francis     306
      IV.4.5. Król, królowa i co z tego wynika     310
    IV.5. Włoszczyzna królowej Bony     317
      IV.5.1. „Donne, cavalieri, l’arme, gli amori”     319
      IV.5.2. Grzecznie, grzeczniej i najgrzeczniej     330
      IV.5.3. „My lady” czy „mia signora”?     335
    IV.6. Potrójne życie Tudorów     341
  
  V. „Nie mam zwyczaju emablować dam, które nie mają powodzenia”: Duma i uprzedzenie w przekładzie audiowizualnym Agata Hołobut 345
  
    V.1. Problem gatunku w adaptacji klasyki literackiej     345
    V.2. Adaptacje Dumy i uprzedzenia     348
    V.3. Pytania badawcze     356
    V.4. Analiza ilościowa adaptacji Dumy i uprzedzenia     357
      V.4.1. Dosłowne cytaty z książki     358
      V.4.2. Stylometria dialogów w książce i jej ekranizacjach     360
      V.4.3. Podsumowanie analizy ilościowej     367
    V.5. Analiza jakościowa adaptacji Dumy i uprzedzenia w przekładzie na język polski     368
      V.5.1. Efekt déjà vu: stylizacja literacka w oryginale i w przekładzie     369
    V.6. Problemy włoskiego przekładu ekranizacji Dumy i uprzedzenia     382
    V.7. Podsumowanie     387
  
  VI. Kilka refleksji na zakończenie Monika Woźniak     391
  
    VI.1. Pożytki interdyscyplinarności     391
    VI.2. Słowo w filmie jako wyznacznik gatunku     394
    VI.3. Paradoks filmu historycznego     396
    VI.4. Gatunek filmowy a przekład     398
    VI.5. Gatunek a technika przekładu audiowizualnego     400
  
  Posłowie: metodologia stylometryczna Jan Rybicki     405
  
  Literatura     417
  Filmografia     439
  Indeks nazwisk     445
RozwińZwiń