„Dzieło profesor Krystyny Duraj-Nowakowej odznacza się erudycyjną rozległością:
wielością i różnorodnością idei, wątków, skojarzeń, zagadnień, zasad i sugestii z zakresu
naukoznawstwa, twórczości naukowej i artystycznej oraz wielu innych zagadnień szczegółowych
związanych z teorią i praktyką pisania prac naukowych. Dzieło jest ogromne. Ta charakterystyka
odnosi się nie tylko do jego objętości paginacyjnej, ale także do rzeczowego zakresu
opracowania. Na czoło zalet wysuwa się temat pracy, który został bogato sproblematyzowany,
co dobrze świadczy o poczuciu ładu oraz dyscyplinie redakcyjnej Autorki i zarazem stanowi
przykład dobrej roboty, o której właściwie ta książka traktuje (…)
Opracowanie profesor Kystyny Duraj-Nowakowej różni się od innych publikacji
zaliczanych do metodologii nauk pedagogicznych (np. M. Łobocki, J. Pieter, W. Zaczyński)
położeniem akcentu na pracę naukową jako twórczość podmiotową, jako na autorskie przeżywanie
odkrywania naukowego, kiedy autor nie tylko coś z konieczności kompiluje lub powtarza za
innymi, ale całą swoją osobowością jednoczy się z poznawanym i przeżywanym obiektem (…)
Ogrom wysiłku włożonego przez Autorkę w przestudiowanie źródeł, w „skodyfikowanie”
i przekazanie Jej własnych doświadczeń pisarskich oraz staranne graficzne przygotowanie
pracy do druku budzi podziw. Odczytuję tę pracę jako zbiór osobistych i serdecznych
porad osoby doświadczonej w pisaniu prac naukowych, kierowanych do młodszych adeptów
badań naukowych (…)
Pod względem struktury opracowanie nie wywołuje zastrzeżeń, a nawet wzbudza
podziw, że Autorce udało się nadać przejrzysty i merytorycznie uzasadniony kształt temu
mnóstwu zagadnień, jakie omawia. W dziele widać chwalebną tendencję do utrzymywania
objętości rozdziałów tekstu w poprawnych wzajemnych proporcjach, do maksymalnego
porządkowania zagadnień, do wyliczania i numerowania procedur badawczych (…)
Pracę czyta się z zainteresowaniem i to nie tylko ze względu na jej bardzo ważny
w nauce temat i mnóstwo podejmowanych zagadnień szczegółowych, ale także z uwagi na to,
że została napisana potoczyście, poprawną polszczyzną, bogatym słownictwem (…)
Ta praca przychodzi z pomocą także promotorom. Uważam, że będzie dobrze służyć
środowiskom akademickim. Taka tematyka może być przydatna nie tylko dla magistrantów
i doktorantów, ale także dla szerszego kręgu osób zainteresowanych twórczością naukową”.
Z recenzji wydawniczej
Prof. zw. dr. hab. Antoniego Smołalskiego

• sztuka pisania
• Dysertacje naukowe
• pisarstwo
• stylistyka
• Prace dyplomowe