INNE EBOOKI AUTORA
-25%
Autor:
Wydawca:
Format:
pdf, ibuk
Książka Literatura a myśl słaba przedstawia podstawowe założenia filozoficzne tzw. myśli słabej - ważnego zjawiska w dzisiejszej panoramie myślowej - ukształtowanej m.in. przez dwóch myślicieli: Constantina Noikę i Gianniego Vattimo, którą cechuje zwrócenie szczególnej uwagi na to wszystko, co bytowo kruche, ułomne, kalekie, wybrakowane, i uczynienie z tych obszarów doświadczenia punktu wyjścia refleksji filozoficznej oraz kulturowej. W myśli słabej istotne jest też założenie, że sposób manifestowania się bytu słabego, czy też „osłabionego”, można wyrazić najlepiej za pomocą pojęcia śladu. Pewne wątki myśli słabej - a szczególnie właśnie pojęcie śladu - zastosowane zostały w książce do próby reinterpretacji podstawowych pojęć poetyki: pojęcia mimesis, tu traktowanego jako naśladowanie, ze szczególnym akcentem położonym właśnie na śladowość, pojęcia podmiotu tekstowego jako śladu-rysy, a także szeroko pojętej słabej formy dzieła literackiego, znamiennej zwłaszcza dla późnego modernizmu. Literatura a myśl słaba opisuje również te tendencje w literaturze nowoczesnej, w których najpełniej doszła do głosu intuicja „słabego” bytu, rzeczywistości, która - mówiąc najogólniej - utraciła swą substancjalność. Intuicja ta jest wyrażona najczęściej przy pomocy motywu śladu, w różnych jego znaczeniach: jako odcisku, resztki, znaku-przekazu. W ostatniej części książki zostały opisane trzy metafory mimesis, które można odnaleźć w nowoczesnej literaturze, a także filozofii: przenośnie tańca, mimiki i ornamentu, które stanowią istotny kontekst interpretacyjny dla problematyki śladu i naśladowania.
Rok wydania | 2009 |
---|---|
Liczba stron | 464 |
Kategoria | Filozofia współczesna |
Wydawca | Universitas |
ISBN-13 | 978-83-242-1506-5 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
EBOOKI WYDAWCY
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Przedmowa | |
Część I: MYŚL SŁABA – PODSTAWY FILOZOFICZNE | |
Wstęp | |
Noica: rumuńska kruchość bytu | |
Vattimo: nihilizm, hermeneutyka, sztuka | |
Myśl słaba wobec tradycji filozoficznej i kulturowej | |
Osłabianie Nietzschego | |
Nietzsche, Marks, emancypacja | |
Pomiędzy rozumem dialektycznym a rozumem hermeneutycznym | |
Nietzsche, Heidegger, hermeneutyka | |
Myśl słaba a poststrukturalizm | |
Słownik myśli słabej: Verwindung, Andenken, pietas | |
Nihilizm i hermeneutyka | |
Śmierć sztuki, śmierć w sztuce | |
Przepaść języka | |
Część II: SŁABA ONTOLOGIA DZIEŁA LITERACKIEGO | |
Wstęp | |
Naśladowanie świata | |
Trzy odmiany mimesis w filozofii Platona | |
Państwo: mimesis partycypacji | |
Sofista: mimesis podobieństwa | |
Teajtet: mimesis śladu | |
Etyka śladu | |
Trzy odmiany śladu we współczesnej filozofii | |
Aneks: mimetyczny trójkąt Platona | |
Zarysowywanie autora | |
Kryzys podmiotu: różnica, wykładnia, przesilenie | |
„Nieszczęsna sprzeczność” nowoczesnej podmiotowości: | |
rozpoznanie wstępne | |
Rysy podmiotu. Ślad jako nowa formuła obecności autora w tekście | |
Część III: LITERATURA NOWOCZESNA I ŚLADY | |
Wstęp | |
„Odnajdywanie śladem śladów”. Słaba ontologia w literaturze | |
polskiej XX wieku: rekonesans | |
„Nic przed Cosiem przodkuje”: nihilizm przed nihilizmem | |
„Ubożenie, słabnięcie, rozkład”. Słaba forma w sztuce XX wieku | |
„Znikanie treści świata” | |
„Odnajdywanie śladem śladów” | |
„Ślad hojny”. O Śniegu Leśmiana | |
Gombrowicz a myśl słaba | |
Słabość i ślad w poezji Tadeusza Różewicza | |
„Słabnie poeta / obrazy tracą siłę”. Różewiczowska forma słaba | |
„Wyniszczone przez czas rysy / rysują naszą wspólną twarz”. | |
Ślady podmiotu, podmiot jako ślad | |
Część IV: O NAŚLADOWANIU INACZEJ: TANIEC, MIM, ORNAMENT | |
„W tańcu tylko wypowiadać potrafię najwyższych rzeczy przenośnie”. | |
Metafora tańca w tradycji modernistycznej | |
„Tańczyć w łańcuchach”. Taniec jako metafora kultury w pismach | |
Nietzschego | |
„Ut choreia poesis” – taniec jako metafora języka poetyckiego | |
w twórczości Valéry’ego i Mallarmégo | |
„Poeci [...] nie chcą, nie śmieją już tańczyć” – metafora tańca | |
w twórczości Leśmiana | |
„Pląsy gwiezdne, wszechświatów taneczność” – taniec jako | |
metafora kosmosu | |
Balet struktur. Metafora tancerza i tańca w twórczości Gombrowicza | |
Mimika i mimetyka, czyli o naśladowaniu inaczej | |
Język ruchu: mim i pantomima w koncepcjach twórców wielkiej | |
reformy teatralnej | |
Norwid, Mallarmé, Leśmian: mimika jako przedstawienie przedstawienia | |
Stwarzanie obecności. Mim a zjawisko reprezentacji | |
Metafora ornamentu w dyskursie filozoficznym: od Kanta do Vattimo | |
Bibliografia | |
Indeks nazwisk | |
Indeks rzeczowy | |
Summary | |