Fuzja sztuk i horyzontów

Fuzja sztuk i horyzontów

Arystotelesowski paradygmat opery

1 opinia

Format:

ibuk

RODZAJ DOSTĘPU

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa:

Najniższa cena z 30 dni: 6,92 zł  


6,92

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Praca, operująca bogatą bibliografią przedmiotu, posiada, dzięki respektowaniu i sumiennemu porządkowaniu istniejącego stanu badań, dużą wartość poznawczą. Koncept spojrzenia na różnorodne tradycje teatru muzycznego w optyce poetyki Arystotelesa nadaje pracy podwójny wymiar:będąc studium poetyki operowej, sytuowanej pomiędzy wyodrębnionymi przez filozofa rodzajami literackimi stanowi zarazem część historii recepcji myśli Stagiryty, przyczynek do jej poznania. książka jest znakomicie sproblematyzowana, o wyrazistej architektonice kompozycyjnej. Bogaty materiał źródłowy i zestaw komentarzy zostały w niej przedstawione w sposób uporządkowany w logicznym, sugestywnym wywodzie - pisze dr. hab. Iwona Puchalska.


Rok wydania2019
Liczba stron332
KategoriaTeatrologia
WydawcaWydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza
ISBN-13978-83-232-3423-4
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

INNE EBOOKI AUTORA

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wstęp: Subtilitas applicandi, czyli fuzja sztuk i horyzontów    9
  Część I 17
  1. Rękojmia Arystotelesa. Paradoks dramatu w medium teatru     17
  2. Teatr operowy jako fuzja sztuk. Librettologiczna perspektywa badań     34
    Wprowadzenie    34
    Przenikliwość Diderota    40
    Librettologia i stan badań    43
    Nieciągłość czasowa a struktura libretta    46
    Paradygmatyczna dominanta    48
    Architektonika dzieła    51
    Konkluzja    54
  Glosa o rodowodzie epickiego dystansu 57
    Epicki dystans a kontekst odbiorczy    58
    W poszukiwaniu narratora – dystans jako immanentna cecha libretta    61
    Kilka słów o arii i kategorii dystansu    64
    Coda    66
   Część II     69
   1. Źródła operowego paradygmatu     69
    Długie trwanie opery    69
    Różnorodność dróg    73
    W stronę operowego paradygmatu    81
    Projektowanie matrycy. Wizjonerzy: Bardi i Galilei    86
    Świadomość formy. Pionierzy: Rinuccini – Peri – Caccini    93
    Opera jako fuzja sztuk. Pierwsza definicja Marco da Gagliano    100
    Zamiast konkluzji. Rozszerzenia i kontynuacje modelu    104
    Rękojmia Arystotelesa. Ars poetica operowego paradygmatu    114
  2. Ars poetica, czyli fuzja horyzontów     126
    Arystotelesowski status dramatu a relacje słowno-muzyczne    126
    Kontekst arkadyjski – dramat pasterski i tragikomedia    136
    Weinberg i paradoksy – renesansowa recepcja Poetyki Arystotelesa    151
    Akademicy florenccy – alteracje paradygmatu    165
    Redefinicje i reinterpretacje, czyli przyjemność mimesis    175
      I. Robortello i kategoria representatio    176
      II. Piccolomini i kategoria piacer obliquo    179
      III. Tasso i varietas naśladowania    181
      IV. Patrizi – mimesis, poiesis i meraviglia    184
    Podsumowanie    199
  3. Cudowność jako cecha operowego paradygmatu     202
    Wprowadzenie    202
    Tradycja antyczna i renesansowe konteksty    204
    Wymiar estetyczno-kulturowy    216
    Konkluzja    221
  Glosa o cudowności: teatralne efekty, muzyczne afekty 227
  Część III     233
   1. Wzniosłe filiacje opery i wzniosłości     233
    Teatr operowy w zwierciadle estetyki wzniosłości – fuzja sztuk i horyzontów    233
    Ricoeur i jego koncepcja mimesis wobec operowej wzniosłości    240
    Adorno i wzniosłość III stopnia    246
   2. Hybris operowej przyjemności     257
    Teatralność jako medium    257
    Raz jeszcze o mimesis według Ricoeura    259
    Hybris estetyzacji, czyli o lieto fine    264
   3. Arystotelesowski paradygmat opery, czyli rehabilitacja alegorii     276
    Wprowadzenie. Alegoryczna przewrotność Traviaty    276
    Alegoria i opera    281
    Alegoria i symbol w sztuce XIX wieku    283
    Eksplikacja alegorycznych sensów w Traviacie    289
  Zakończenie    298
  Bibliografia    302
  Nota bibliograficzna    319
  Indeks nazwisk    320
  Summary (The fusion of art and perspectives. Aristotelian paradigms in opera)    329
RozwińZwiń