INNE EBOOKI AUTORA
Autor:
Format:
epub, mobi, pdf, ibuk
Zaangażowanie w konflikty w Syrii, Libii i Górskim Karabachu, „prężenie muskułów” we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, bazy wojskowe w Iraku, Somalii czy Katarze, dyplomacja „dronowa”, asertywność wobec zachodnich sojuszników, próby zarządzania stosunkami z Rosją tak, aby wiele sprzecznych interesów nie wykoleiło owocnej współpracy, a także niezachwiana pewność siebie, godna mocarstwa globalnego – tak w skrócie można opisać politykę zagraniczną Turcji na początku lat 20. XXI w. Karol Wasilewski tłumaczy, skąd wzięła się skłonność tureckich decydentów do wybierania się na „przygody” w polityce zagranicznej, opisuje czynniki, które nieustannie pobudzały ich wyobraźnię, a także analizuje procesy, które doprowadziły do tego, że Republika Turcji, państwo początkowo skrajnie skupione na sobie, przeobraziła się w jednego z najaktywniejszych aktorów stosunków międzynarodowych.
„Książka Karola Wasilewskiego to napisane przystępnym językiem całościowe i ciekawe ujęcie pasjonującej tematyki polityki zagranicznej Turcji. Ta oparta na bogatych źródłach praca stanowi zarówno ważny wkład do debaty naukowej, jak i kompendium wiedzy dla każdego, kto interesuje się polityką turecką lub chce się czegoś na jej temat dowiedzieć”.
dr hab. Adam Szymański, profesor na Wydziale Nauk Politycznych
Rok wydania | 2023 |
---|---|
Liczba stron | 419 |
Kategoria | Unia Europejska |
Wydawca | Polski Instytut Spraw Międzynarodowych |
ISBN-13 | 978-83-67487-10-8 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
SPIS TREŚCI | |
Wstęp (11) | |
I. Ciągłość i zmiana w polityce zagranicznej Republiki Turcji (25) | |
Od Imperium do Republiki (26) | |
Negacja osmańskiej przeszłości i jej wpływ na politykę zagraniczną (26) | |
Społeczna recepcja dziedzictwa Imperium Osmańskiego (28) | |
„Ponowne odkrycie” Imperium Osmańskiego w polityce Republiki Turcji (31) | |
Osmańska nostalgia w Republice Turcji (33) | |
Ewolucja polityki zagranicznej Republiki Turcji (35) | |
Dwudziestowieczny ład międzynarodowy jako czynnik warunkujący zmiany w polityce zagranicznej Republiki Turcji (36) | |
Wzrost potęgi jako czynnik warunkujący zmiany w polityce zagranicznej Republiki Turcji (37) | |
Wielowymiarowa tożsamość jako atut Republiki Turcji (39) | |
Transkontynentalizm jako atut Republiki Turcji (41) | |
Neoosmanizm jako czynnik determinujący politykę zagraniczną Republiki Turcji (42) | |
Neoosmanizm jako wyraz odrodzenia ekspansjonistycznych tendencji w polityce zagranicznej (43) | |
Neoosmanizm jako nowy kontrakt społeczny i nowa polityka zagraniczna (44) | |
Neoosmanizm jako paradygmat tureckiej kultury strategicznej (45) | |
Neoosmanizm jako tradycja myślenia o polityce zagranicznej (45) | |
Ciągłość i zmiana – konkluzje (47) | |
II. Tradycja republikańska i neoosmańska w polityce zagranicznej Republiki Turcji (49) | |
Tradycja republikańska (50) | |
Regres i upadek Imperium Osmańskiego (51) | |
Republika Turcji – nowe państwo i nowa polityka zagraniczna (71) | |
Tradycja republikańska – konkluzje (77) | |
Tradycja republikańska w praktyce – Turcja podczas II wojny światowej (78) | |
Tradycja neoosmańska (82) | |
Początek zimnej wojny – pierwsze wyzwania i sprzeczności (83) | |
Przemiany wewnętrzne i rozbudzone ambicje – załamanie się konsensusu w polityce zagranicznej (85) | |
Próby powrotu do tradycji – spory wewnątrz elity republikańskiej i (ponownie) presja zewnętrzna (91) | |
Epoka Turguta Özala – ambicje podsycane uwarunkowaniami. Neoosmanizm w (niemal) pełnej krasie (96) | |
Konsekwencje wzrastającego potencjału i zagrożeń z zewnątrz – triumf tradycji neoosmańskiej (104) | |
Tradycja neoosmańska – konkluzje (107) | |
Tradycja neoosmańska w praktyce – İsmail Cem za sterami dyplomacji (108) | |
III. Wpływ neoosmanizmu na konceptualizację polityki zagranicznej Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (113) | |
Diagnoza – świat i jego (nie)porządek (115) | |
„Strategiczna głębia” – „biblia” neoosmanizmu (120) | |
Od doradcy do ministra – zasady tureckiej polityki zagranicznej (129) | |
Próby uszczegółowienia – wizje Davutoğlu dla Bałkanów, świata i krajów słabo rozwiniętych (140) | |
Davutoğlu na szczycie – czas na odnowę Turcji (148) | |
Neoosmanizm w wydaniu AKP – konkluzje (152) | |
IV. Wymiar realizacyjny neoosmanizmu w polityce zagranicznej Republiki Turcji pod rządami Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (155) | |
Równowaga w polityce zagranicznej i asertywność wobec Zachodu (156) | |
„Szatański trójkąt” i problemy w relacjach ze Stanami Zjednoczonymi (156) | |
Europejskie aspiracje – Turcja jako „klucz” do mocarstwowej pozycji UE (162) | |
Wyzwania dla polityki wielowymiarowej – Iran, Izrael i Rosja (169) | |
Arabska wiosna i tureckie rozczarowanie sojusznikami (186) | |
Mocarstwowe ambicje (196) | |
„Powrót Imperium”: Turcja wobec Bliskiego Wschodu i Bałkanów (196) | |
„Nowe” ambicje mocarstwowe: Turcja wobec Azji Centralnej, Kaukazu i Afryki (215) | |
Globalne aspiracje w tureckiej polityce zagranicznej (228) | |
Wzrost aktywności Turcji w organizacjach i grupach międzynarodowych (228) | |
„Świat jest większy od piątki” – tureckie wizje ładu międzynarodowego (238) | |
Turcja po puczu – bezpieczeństwo poza granicami, brinkmanship, gra w tchórza, „euroazjatycki dryf” i polityka zagraniczna „na sterydach” (239) | |
Wymiar realizacyjny neoosmanizmu – konkluzje (266) | |
V. Skutki neoosmanizmu w polityce zagranicznej Republiki Turcji (269) | |
„Rewolucja” w doborze środków polityki zagranicznej (270) | |
Zwiększenie zasięgu oddziaływania międzynarodowego (284) | |
Wzrost pozycji międzynarodowej państwa (286) | |
Rozbudzenie ambicji i aspiracji w polityce zagranicznej oraz rozczarowanie i frustracja (291) | |
Renesans myślenia imperialnego (294) | |
Umocnienie AKP i Tayyipa Erdoğana w polityce wewnętrznej (302) | |
„Samotność w cnocie” i republikańskie reminiscencje (304) | |
Dryf w polityce zagranicznej (307) | |
Skutki neoosmanizmu – konkluzje (315) | |
Zakończenie (317) | |
Bibliografia (323) | |
Indeks (407) | |