INNE EBOOKI AUTORA
Koszyk
Koabitacja w systemie politycznym V Republiki Francuskiej
Autor:
Format:
ibuk
O wartości i aktualności tematyki podjętej w monografii dr. Łukasza Jakubiaka zadecydowało kilka czynników. Za zasadnością studiów rozpoznających funkcjonowanie instytucji ustrojowych we współczesnych państwach demokratycznych – i okresowym weryfikowaniem rutynowych ocen i standardów – przemawia nie tylko dynamika, której podlegają obecne demokracje, ale także okoliczności, które tworzy proces nieustająco integrującej się Europy. Wzajemne oddziaływanie na siebie i przenikanie się kultur politycznych i systemów prawno-ustrojowych obliguje wręcz do permanentnie prowadzonych badań komparatystycznych, zwłaszcza w odniesieniu do tych rozwiązań, które jak ma to miejsce w przypadku francuskim, proponują dojrzałe i ugruntowane demokracje.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Zięby
| Rok wydania | 2010 |
|---|---|
| Liczba stron | 226 |
| Kategoria | Politologia |
| Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| ISBN-13 | 978-83-233-2928-2 |
| Numer wydania | 1 |
| Język publikacji | polski |
| Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
| Wykaz skrótów | 9 |
| Wstęp | 11 |
| Rozdział 1. System konstytucyjny V Republiki jako prawno-ustrojowe podłoże koabitacji | 19 |
| 1.1. Geneza przemian ustrojowo-politycznych58 r. | 19 |
| 1.1.1. Założenia ustrojowe i praktyka polityczna IV Republiki | 19 |
| 1.1.2. Kryzys algierski i powrót do władzy gen. Charles’a de Gaulle’a | 23 |
| 1.2. Podstawowe założenia ustrojowe konstytucji V Republiki | 25 |
| 1.2.1. Konstytucja V Republiki jako wyraz kompromisu pomiędzy odmiennymi koncepcjami ustrojowymi | 25 |
| 1.2.2. Koabitacja w świetle idei ustrojowych twórców nowej konstytucji | 30 |
| 1.3. Struktura i kompetencje naczelnych organów państwa | 31 |
| 1.3.1. Pozycja prezydenta Republiki w strukturze władz publicznych | 31 |
| 1.3.2. Pozycja rządu w ramach dualistycznej struktury władzy wykonawczej | 45 |
| 1.3.3. Pozycja parlamentu wobec organów władzy wykonawczej | 53 |
| 1.3.4. Reforma ustroju V Republiki w świetle prac komitetu Édouarda Balladura oraz przepisów ustawy konstytucyjnej o modernizacji instytucji V Republiki z 23 lipca 2008 r. | 58 |
| 1.4. Koabitacja a francuski model semiprezydencjalizmu w świetle przepisów konstytucji V Republiki | 65 |
| Rozdział 2. Praktyka sprawowania władzy w warunkach politycznej jednorodności egzekutywy (do 1986 r.) | 69 |
| 2.1. Ewolucja systemu partyjnego V Republiki i jego wpływ na kształt sceny politycznej | 69 |
| 2.1.1. Ewolucja systemu partyjnego w kierunku modelu dwublokowego | 69 |
| 2.1.2. Kształtowanie się czterech nurtów polityczno-doktrynalnych w systemie partyjnym | 72 |
| 2.2. Praktyka sprawowania władzy w pierwszych latach istnienia V Republiki (1958–1962) | 73 |
| 2.2.1. Rząd Michela Debrégo | 73 |
| 2.2.2. Rząd Georges’a Pompidou | 76 |
| 2.3. Praktyka sprawowania władzy w wyniku przekształceń ustrojowo-politycznych z 1962 r | 80 |
| 2.3.1. Okres prezydencjalizmu (1962–1974) | 80 |
| 2.3.2. Okres prezydencjalizmu zracjonalizowanego (1974–1981) | 89 |
| 2.3.3. Okres rządów lewicy (1981–1986) | 97 |
| Rozdział 3. Układ partyjny w izbach parlamentu i jego wpływ na wystąpienie i przebieg koabitacji | 107 |
| 3.1. Rezultat wyborów parlamentarnych jako czynnik warunkujący wystąpienie koabitacji | 107 |
| 3.1.1. Nowe tendencje w rozwoju systemu partyjnego od lat 80. XX w. | 107 |
| 3.1.2. Wybory parlamentarne z 16 marca 1986 r. | 112 |
| 3.1.3. Wybory parlamentarne z 21 i 28 marca 1993 r. | 115 |
| 3.1.4. Wybory parlamentarne z 25 maja i 1 czerwca 1997 r. | 118 |
| 3.2. Znaczenie większości parlamentarnej w świetle relacji pomiędzy parlamentem a organami władzy wykonawczej | 122 |
| 3.2.1. Rola ustrojowo-polityczna większości w Zgromadzeniu Narodowym | 122 |
| 3.2.2. Rola ustrojowo-polityczna większości w Senacie | 133 |
| 3.3. Rada Konstytucyjna jako arbiter w stosunkach pomiędzy większością a opozycją w izbach parlamentu | 139 |
| 3.3.1. Działalność Rady Konstytucyjnej w okresie poprzedzającym wystąpienie pierwszej koabitacji | 139 |
| 3.3.2. Rada Konstytucyjna w warunkach koabitacji | 142 |
| Rozdział 4. Układ relacji pomiędzy organami władzy wykonawczej w warunkach koabitacji | 149 |
| 4.1. Okres pierwszej koabitacji: François Mitterrand – Jacques Chirac (1986–1988) | 149 |
| 4.1.1. Rola organów władzy wykonawczej w świetle „parlamentarystycznej” wykładni konstytucji V Republiki | 149 |
| 4.1.2. Konfl iktowy wariant koabitacji a stosunki pomiędzy organami władzy wykonawczej | 156 |
| 4.1.3. Polityka zagraniczna i obronna jako sfera aktywności obu ośrodków egzekutywy | 161 |
| 4.2. Okres drugiej koabitacji: François Mitterrand – Édouard Balladur (1993–1995) | 167 |
| 4.2.1. Przesłanki konsensualnego charakteru relacji pomiędzy prezydentem Republiki a premierem | 167 |
| 4.2.2. Przebieg koabitacji a realizacja programu rządowego w polityce wewnętrznej | 170 |
| 4.2.3. Relacje pomiędzy prezydentem Republiki a rządem w sferze realizacji polityki zagranicznej i obronnej | 174 |
| 4.3. Okres trzeciej koabitacji: Jacques Chirac – Lionel Jospin (1997–2002) | 180 |
| 4.3.1. Pozycja organów władzy wykonawczej w perspektywie pięcioletniego okresu koabitacji | 180 |
| 4.3.2. Realizacja programu rządowego w polityce wewnętrznej a stanowisko prezydenta Republiki | 188 |
| 4.3.3. Rewizja konstytucji ustanawiająca pięcioletnią kadencję prezydenta Republiki | 191 |
| 4.3.4. Przebieg współpracy pomiędzy organami władzy wykonawczej w polityce zagranicznej i obronnej | 196 |
| 4.4. Pozycja polityczna prezydenta Republiki i premiera a społeczny odbiór koabitacji | 199 |
| Zakończenie | 205 |
| Bibliografia | 213 |