Akt twórczy jako mimesis. „Dziś są moje urodziny”

-17%

Akt twórczy jako mimesis. „Dziś są moje urodziny”

ostatni spektakl Tadeusza Kantora

1 opinia

Wydawca:

Universitas

Format:

pdf, ibuk

DODAJ DO ABONAMENTU

WYBIERZ RODZAJ DOSTĘPU

11,87  14,30

Format: pdf

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa: 14,30 zł (-17%)

Najniższa cena z 30 dni: 11,87 zł  


11,87

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Monografia ostatniego, nieukończonego spektaklu twórcy Cricot 2. W oparciu o niepublikowane dotąd źródła (zarejestrowane na taśmach wideo próby spektaklu, rękopisy Tadeusza Kantora, rysunki itp.) autor odtwarza proces powstawania przedstawienia, przerwany przez śmierć reżysera. Interpretacje koncentrują się tu wokół cząstkowych ujawnień dzieła, mających miejsce za życia artysty. Książka składa się z sześciu rozdziałów przybliżających skomplikowane zależności między artystą-autorem i dziełem „w toku”. Proces tworzenia inscenizacji „Urodzin” jest ujmowany jako wysiłek poszukiwania pamięciowych śladów i ich powtarzania w scenicznej reprezentacji, a rola Tadeusza Kantora – jako demiurga, który kulminuje i przekracza postawy przyjmowane przez siebie w poprzednich przedstawieniach Teatru Śmierci.


Rok wydania2005
Liczba stron580
KategoriaTeatr
WydawcaUniversitas
ISBN-13978-83-242-1093-0
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  WPROWADZENIE
  
  I. STAN BADAŃ NAD OSTATNIM DZIEŁEM TADEUSZA KANTORA
  
  1. Kilka uwag do bibliografii podmiotowej i przedmiotowej Tadeusza Kantora
  2. Ślady i źródła: niepublikowane rękopisy, rysunki, nagrania
  3. Recepcja scen do spektaklu. Pomiędzy epifanią a fikcją
  
  II HERMENEUTYKA. POGŁĘBIENIE ANALIZ STRUKTURALNYCH
  MARGINALIZUJĄCYCH OBECNOŚĆ ARTYSTY W PRZESTRZENI DZIEŁA
  
  1. Droga ku własnemu centrum. Kantorologiczne dominanty metodologiczne
  2. Granice dyskursu strukturalno-semiotycznego na przykładzie partytury Wielopole, Wielopole Tadeusza Kantora
  
  III ARTYSTA PRZED SAMYM SOBĄ. SZTUKA INTYMNEJ MIMESIS
  
  1. Przekroczyć śmierć w teatrze
  2. Tadeusz Kantor – idealny widz własnego spektaklu
  3. Epifanie siebie. Epifanie czasu przeszłego
  Od szkicu ręki szkicującej do reżyserowania siebie
  Pokój z obrazami jako scena
  
  IV DZIEŁO W PROCESIE. OD PIERWSZYCH POMYSŁÓW DO PARTYTURY
  
  1. Zapiski intymne, obrazy i rysunki jako mapa procesu twórczego
  Obrazy – okna samego siebie
  Chwile twórcze: rysunki, notatki i szkice
  2. Epifanie i dyskurs – dualizm procesu twórczego
  Od pomysłów i zapisków do pierwszej próby spektaklu
  Między epifanią a dyskursem
  Artystyczna hermeneutyka doświadczania siebie
  Prywatność i polityka
  Zewnętrzna przestrzeń wewnętrznej wolności
  Spektakl jako przestrzeń dla własnej śmierci
  
  V POWSTAWANIE SPEKTAKLU – ZARYS PROCESU TWÓRCZEGO
  
  1. Pierwsza próba. Odczyt wewnątrz przestrzeni własnego wspomnienia
  2. Pomiędzy przeszłością a wyobraźnią. Realność próbowana
  Etap pierwszy
  Etap drugi
  Etap trzeci. Uzewnętrznianie
  
  VI STRZĘPY CZASU NA NOWE POSKLEJANE
  
  1. Okna na pamięć czy na powtórzonego siebie?
  Dwa spektakle w jednym przedstawieniu. Druga odsłona problemu
  Ucieczka od źródeł siebie
  2. Dziś są moje urodziny – teatr niewidzialnych epifanii
  
  ZAKOŃCZENIE. MOJA SZTUKA, MÓJ CZAS, MOJA JEDYNA REALNOŚĆ
  
  BIBLIOGRAFIA
  
  INDEKS NAZWISK
  
  INDEKS RZECZOWY
  
  SPIS ILUSTRACJI
  
  SUMMARY
RozwińZwiń