POLECAMY
Autor:
Format:
ibuk
Autor podejmuje tematykę dotychczas nieobecną w polskich badaniach filologicznych. Przedstawia wieloaspektową analizę „Dziennika wojny trojańskiej”, unikatowego przykładu antycznej prozy fabularnej opartego na koncepcji świadomego fałszerstwa literackiego, dokonaną w szerokim kontekście historycznoliterackim oraz uwzględniającą problemy struktury fabularnej dzieła i autorskich założeń artystycznych.
„Ephemeris belli Troiani” Diktysa z Krety jest powstałym w pierwszych wiekach cesarstwa rzymskiego dziełem anonimowego pisarza, który wymyślił postać naocznego świadka wydarzeń od Troją: zapiski owego Diktysa rzekomo odnaleziono po wielu wiekach i opublikowano jako „prawdziwą” wersję przebiegu legendarnej wojny. Skomponowany w manierze historiograficznej zapis dziejów trojańskich miał stanowić polemiczną przeciwwagę dla tradycyjnej, silnie utrwalonej w świadomości antycznych odbiorców, nacechowanej fantazją, a przez to „niewiarygodnej” wizji stworzonej przez Homera i poetów Cyklu Epickiego.
Zachowany tekst jest dokonanym jeszcze w starożytności łacińskim przekładem greckiego pierwowzoru. W średniowiecznej Europie kronika Diktysa była jednym z głównych źródeł wiedzy o wojnie trojańskiej i stała się inspiracją wielu dzieł poświęconych tej tematyce, powstałych ówcześnie w literaturach zachodnich.
Rok wydania | 2009 |
---|---|
Liczba stron | 290 |
Kategoria | Literaturoznawstwo |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego |
ISBN-13 | 978-83-233-2781-3 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Wprowadzenie | 7 |
Rozdział I. Diktys, Lucjusz Septymiusz i Troiani belli verior textus | 11 |
Rozdział II. „Dziennik wojny trojańskiej” jako przykład fałszerstwa literackiego w obrębie nurtu starożytnej polemiki z Homerem | 47 |
A. Starożytna tradycja „poprawiania błędów Homera” | 47 |
B. Strategia uwierzytelnienia przekazu w pseudohistorycznej wersji Diktysa | 64 |
Odnalezienie i wydanie dzieła | 65 |
Postać autora | 67 |
Źródłowa podbudowa relacji: autopsja i przekazy wiarygodnych świadków | 70 |
Forma i treść relacji | 74 |
Główne tendencje w kształtowaniu relacji: racjonalizm i deheroizacja | 80 |
Rozdział III. Struktura i techniki narracyjne „Dziennika” Diktysa | 91 |
A. Koncepcja narratora w „Dzienniku” | 91 |
B. Struktura narracyjna opowieści o wojnie trojańskiej | 99 |
C. Konstrukcja głównych ram kompozycyjnych | 121 |
D. Przejścia kompozycyjne pomiędzy księgami I–V | 125 |
E. Zmienność planów fabularnych i różnicowanie sposobów opisu | 130 |
F. Technika modyfikacji tradycyjnych rozwiązań fabularnych | 138 |
Rozdział IV. Bohaterowie „Dziennika wojny trojańskiej” – zbiorowości i jednostki | 155 |
A. Społeczność trojańska | 157 |
B. Społeczność grecka | 168 |
C. Bohaterowie indywidualni | 178 |
Achilles | 178 |
Eneasz | 189 |
Antenor | 200 |
Palamedes | 207 |
Ulisses | 216 |
Priam | 223 |
Postacie kobiet | 230 |
Helena | 230 |
Poliksena | 233 |
Hekuba | 237 |
Rozdział V. Założenia i cele literackie kroniki Diktysa | 239 |
A. Problem przynależności gatunkowej tekstu | 239 |
B. Przeznaczenie dzieła i jego adresat | 253 |
Zakończenie | 261 |
Bibliografia | 265 |
Indeks autorów | 279 |
Indeks postaci mitologicznych | 281 |
Summary | 285 |