INNE EBOOKI AUTORA
-33%
Autor:
Format:
pdf, ibuk
e-ISBN: 978-83-233-8729-9
Bezpieczeństwo energetyczne w pierwszej dekadzie XXI wieku bardzo dobrze się wpisuje w modny ostatnio problem bezpieczeństwa energetycznego świata, regionu i państwa. Zwięzły tytuł jest zapowiedzią dobrej książki. Publikacja będzie szczególnie przydatna jako rodzaj w pełni udanego podręcznika dla studentów i doktorantów ze względu na brak jakiegokolwiek odpowiednika tego typu w polskiej literaturze, a także wartościowa dla specjalistów.
Jak pisze Autor, „[...] złożoność relacji i powiązań między ekonomią, biznesem i polityką rodzi potrzebę większej odpowiedzialności za wizję przyszłości energetycznej świata. [...] Wiek XXI będzie testem dla wypracowania formuły globalnego zrównoważonego systemu bezpieczeństwa energetycznego.
Podejście multilateralne i stworzenie mechanizmów global energy governance wymaga jednak woli politycznej i wspólnoty interesów państw eksporterów i importerów energii. W świetle prezentowanych wniosków cel ten będzie jednak bardzo trudny do osiągnięcia, o ile możliwy". Nic dodać, nic ująć! Moje uznanie budzi fakt, że Autor mimo braku czasowego dystansu pozwalającego na spokojną, naukową analizę zagadnienia nie tylko podjął wyzwanie, lecz także - co pragnę podkreślić - sprostał trudnościom wynikającym z aktualności tematu.
Prof. zw. dr hab. Ryszard M. Czarny
Rok wydania | 2011 |
---|---|
Liczba stron | 314 |
Kategoria | Stosunki międzynarodowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego |
ISBN-13 | 978-83-233-3119-3 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Wykaz skrótów i terminów | 11 |
Wstęp | 15 |
Część I. Współczesny krajobraz bezpieczeństwa energetycznego | |
1. Uwarunkowania geologiczne i geopolityczne u progu drugiej dekady XXI wieku | 23 |
1.1. Bilans zasobów surowcowych świata | 23 |
1.2. Pojęcie i znaczenie bezpieczeństwa energetycznego | 29 |
1.3. Geopolityka „energetycznych szachów” – surowce jako instrument nacisku politycznego | 34 |
2. Piractwo morskie jako zagrożenie dla globalnego systemu bezpieczeństwa energetycznego | 37 |
2.1. Zjawisko piractwa i terroryzmu morskiego | 37 |
2.2. „Wąskie gardła” – główne trasy transportu ropy naft owej na świecie | 40 |
Część II. Uwarunkowania polityki energetycznej państw amerykańskich | |
3. Polityka energetyczna państw Ameryki Północnej | 47 |
3.1. Polityka energetyczna Stanów Zjednoczonych | 47 |
3.1.1. Zasoby surowcowe Stanów Zjednoczonych | 49 |
3.1.2. Znaczenie ropy naft owej w gospodarce Stanów Zjednoczonych i kierunki dywersyfikacji dostaw | 51 |
3.1.3. Ropa naft owa w bliskowschodniej polityce Stanów Zjednoczonych | 58 |
3.1.4. Gaz łupkowy – czyli gorączka złota XXI wieku | 61 |
3.2. Polityka energetyczna Kanady | 65 |
4. Geopolityka surowcowa państw Ameryki Łacińskiej | 70 |
4.1. Zasoby naturalne Ameryki Łacińskiej | 70 |
4.2. Zasoby i polityka energetyczna Meksyku | 73 |
4.3. Zasoby i polityka energetyczna Wenezueli | 78 |
4.4. Potencjał energetyczny pozostałych państw regionu | 85 |
4.4.1. Ekwador | 85 |
4.4.2. Brazylia | 87 |
4.4.3. Boliwia | 91 |
4.4.4. Kolumbia | 93 |
4.4.5. Chile, Urugwaj, Paragwaj i Argentyna | 95 |
Część III. Afryka i Australia jako potęgi surowcowe | |
5. Zasoby węglowodorów w Afryce | 101 |
5.1. Algieria | 101 |
5.2. Angola | 104 |
5.3. Egipt | 106 |
5.4. Gwinea Równikowa | 108 |
5.5. Libia | 109 |
5.6. Nigeria | 112 |
5.7. Republika Południowej Afryki | 114 |
5.8. Sudan | 116 |
6. Zasoby mineralne Australii | 121 |
6.1. Bilans i założenia polityki energetycznej | 121 |
6.2. Australia jako światowy eksporter surowców energetycznych | 122 |
6.2.1. Ropa naft owa i gaz ziemny | 122 |
6.2.2. Zasoby węgla kamiennego i brunatnego | 125 |
6.2.3. Energia odnawialna | 127 |
6.2.4. Rudy uranu | 127 |
Część IV. Unia Europejska – Rosja i republiki Kaukazu: energetyczna współzależność | |
7. Europejska koncepcja bezpieczeństwa energetycznego | 133 |
7.1. Bilans energetyczny Unii Europejskiej: nierównowaga zależności | 133 |
7.1.1. Problem dywersyfikacji dostaw surowców | 141 |
7.1.2. Budowa wspólnego rynku energetycznego wewnątrz UE | 145 |
7.1.3. Przeciwdziałanie zmianom klimatycznym i zwiększenie udziału OZE | 152 |
7.1.4. Zintegrowanie wspólnej wizji polityki energetycznej państw członkowskich w ramach WPZiB UE | 154 |
7.2. Znaczenie regionu nordyckiego dla bezpieczeństwa energetycznego Europy | 156 |
8. Rosyjskie „gry gazowe” – surowce w służbie potencjału siły państwa | 165 |
8.1. Zasoby surowcowe Rosji | 165 |
8.2. Strategiczne szlaki transportu rosyjskiej ropy naftowej i gazu ziemnego | 166 |
8.3. Polityka energetyczna Gazpromu: polityka czy ekonomia? | 169 |
8.4. Rosyjskie inwestycje w infrastrukturę przesyłu gazu | 173 |
8.4.1. Nord Stream | 174 |
8.4.2. South Stream | 174 |
8.5. Problem dialogu energetycznego UE – Rosja | 175 |
8.5.1. Solidarność energetyczna UE a współpraca gigantów | 177 |
8.5.2. „Co jest dobre dla Gazpromu, jest dobre dla Rosji”, czyli rosyjskie inwestycje w europejskim sektorze energetycznym | 182 |
9. Rywalizacja energetyczna w basenie Morza Kaspijskiego w XXI wieku | 189 |
9.1. Status Morza Kaspijskiego: It’s a Sea! It’s a Lake! No. It’s a Pool of Oil | 189 |
9.2. Zasoby państw basenu Morza Kaspijskiego | 191 |
9.2.1. Azerbejdżan | 193 |
9.2.2. Kazachstan | 195 |
9.2.3. Turkmenistan | 196 |
9.2.4. Uzbekistan | 200 |
9.3. Rosyjskie interesy energetyczne wobec byłych republik radzieckich | 202 |
9.4. Niespójność polityki UE wobec państw regionu Azji Środkowej | 203 |
9.4.1. Nabucco | 204 |
9.4.2. Gazociąg ITGI | 207 |
9.4.3. White Stream („Biały Potok”) | 207 |
9.4.4. AGRI – White Stream II | 208 |
9.5. Kraje Azji Środkowej a Chiny | 210 |
Część V. Bezpieczeństwo energetyczne „nowych potęg” | |
10. Globalne implikacje polityki bezpieczeństwa energetycznego Chin w XXI wieku | 217 |
10.1. Polityka energetyczna Chińskiej Republiki Ludowej | 217 |
10.1.1. Bilans potrzeb surowcowych Chin | 217 |
10.1.2. Narodowa polityka i chińskie koncerny naftowe | 221 |
10.1.3. „Czułe punkty” chińskiej polityki energetycznej | 223 |
10.2. Ekspansja energetyczna Państwa Środka | 226 |
10.2.1. Chiny – nowy gracz w regionie Bliskiego Wschodu | 226 |
10.2.2. „My jesteśmy fabryką świata – niech Afryka będzie naszym spichlerzem”, czyli chińska obecność na Czarnym Lądzie | 229 |
10.2.3. Chińska polityka energetyczna wobec krajów Azji | 232 |
10.2.4. Chińska współpraca energetyczna z krajami Ameryki Łacińskiej | 237 |
11. Polityka energetyczna Indii | 240 |
11.1. Zasoby surowców a potrzeby konsumpcyjne | 240 |
11.2. Projekty dywersyfikacji źródeł importu gazu ziemnego | 243 |
11.2.1. Gazociąg pokoju: Iran – Pakistan – Indie (IPI) | 243 |
11.2.2. Gazociąg Turkmenistan – Afganistan – Pakistan – Indie | 246 |
11.2.3. Birma/Myanmar: nowy szlak importowy | 247 |
11.2.4. Dywersyfikacja paliw: skroplony gaz ziemny | 247 |
11.2.5. Rozwój energetyki jądrowej | 248 |
12. Japonia – „potęga energetycznego ubóstwa” | 250 |
12.1. Zasoby a potrzeby surowcowe | 250 |
12.2. Japoński przemysł energetyki jądrowej | 255 |
Część VI. Energetyczne szanse i wyzwania XXI wieku | |
13. OPEC – w uścisku kartelu | 261 |
13.1. Geneza i funkcjonowanie OPEC/OAPEC | 261 |
13.2. Charakterystyka surowcowa wybranych państw członkowskich OPEC | 265 |
13.2.1. Arabia Saudyjska | 265 |
13.2.2. Kuwejt | 268 |
13.2.3. Zjednoczone Emiraty Arabskie | 269 |
13.2.4. Katar | 270 |
13.2.5. Irak | 271 |
13.2.6. Iran | 273 |
14. Arktyka – potencjalny „spichlerz” energetyczny świata | 277 |
14.1. Wyścig o złoża Arktyki | 277 |
14.2. Problem statusu regionu arktycznego | 279 |
14.2.1. Komisja do spraw Granic Szelfu Kontynentalnego ONZ | 279 |
14.2.2. Stanowisko państw arktycznych | 280 |
14.2.2.1. Rosja | 280 |
14.2.2.2. Kanada | 284 |
14.2.2.3. Dania | 286 |
14.2.2.4. Norwegia | 287 |
14.2.2.5. Stany Zjednoczone | 288 |
14.3. Pozostali aktorzy zainteresowani obecnością w Arktyce | 290 |
Zakończenie | 295 |
Spis rysunków, tabel, map, schematów i zdjęć | 299 |
Bibliografia | 303 |