POLECAMY
Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Książka dotyczy nowego realizmu – jednego z najnowszych trendów w rosyjskim polu literackim po 1991 roku, powstałego w opozycji do literackiego postmodernizmu; o jego specyfice stanowi przede wszystkim kryterium polityczności.
Autorka analizuje twórczość trzech klasyków nurtu: Zachara Prilepina, Romana Sienczina oraz Siergieja Szargunowa, bada mechanizmy rozwoju rosyjskiego pola literackiego w kontekście kluczowych procesów zachodzących równolegle w polu władzy politycznej. Czerpie inspiracje teoretyczne z literaturoznawstwa oraz socjologii literatury, dzięki czemu zawarty w książce obraz rosyjskiego życia literackiego po upadku ZSRR jest bogaty i wielowymiarowy.
The book focuses on "new realism": one of the latest trends in the Russian literary field after 1991, created in opposition to postmodernism. The specificity of "new realism" can be best recognized by using the criterion of politicalness.
The Author analyses literary production of three classic "new realists": Zakhar Prilepin, Roman Senchin and Sergey Shagrunov and shows the development of the Russian literary field against the background of key processes that took place simultaneously in the field of political power. She draws theoretical inspirations from literary studies and sociology of literature, making the book a rich and multidimensional study of Russian literary life after the fall of the USSR.
Rok wydania | 2020 |
---|---|
Liczba stron | 234 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Uniwersytet Warszawski |
ISBN-13 | 978-83-235-4286-5 |
Numer wydania | 1 |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Słowo wstępne | 7 |
1. W kierunku społecznej historii literatury | 13 |
1.1. Polityka literatury Jacques’a Rancière’a | 14 |
1.2. Pole literackie Pierre’a Bourdieu | 18 |
1.3. Wspólny kierunek | 22 |
1.4. Metoda i materiał badawczy | 25 |
2. Tło rozważań. Rosyjskie pole literackie po upadku ZSRR | 31 |
2.1. Rola elit kulturowych w rozpadzie ZSRR | 32 |
2.2. Rozpad po rozpadzie – fragmentacja rosyjskiego pola literackiego | 40 |
2.3. Inercja i rozkład struktur | 43 |
2.4. Uzależnienie od państwa | 46 |
2.5. Podsumowanie | 51 |
3. Stara walka. Pierwsza fala dyskusji wokół nowego realizmu (1991–1999) | 57 |
3.1. Początki nurtu | 57 |
3.1.1. Odzyskać realizm | 57 |
3.1.2. Na peryferiach | 62 |
3.1.3. W stronę konsolidacji pola – jedność, jednomyślność | 65 |
3.2. Krytyka projektów modernizacyjnych | 67 |
3.2.1. Reformatorstwo, odnowieńcy | 67 |
3.2.2. Rewolucja | 70 |
3.3. Konserwatyzm | 73 |
3.3.1. Religia i naród | 73 |
3.3.2. Realizm jest naszą wiarą | 77 |
3.3.3. Misja literatury i literaturocentryzm | 79 |
3.4. Podsumowanie | 83 |
4. Nowa walka. Druga fala dyskusji wokół nowego realizmu | |
(2000–2015) | 89 |
4.1. Nadejście młodych | 89 |
4.1.1. Zmiana warty | 89 |
4.1.2. Inauguracja, czyli Negacja żałoby | 93 |
4.1.3. Debata, czyli zagrożeni liberałowie | 99 |
4.2. Konsekracja | 104 |
4.2.1. Zdobywanie dominacji w polu | 104 |
4.2.2. Powstawanie środowiska: Debiut i Forum Młodych Pisarzy | 107 |
4.2.3. Nadawanie spójności | 115 |
4.3. Podsumowanie | 123 |
5. Zwycięzcy walki. Roman Sienczin, Siergiej Szargunow, | |
Zachar Prilepin | 129 |
5.1. Trzy (auto)biografie | 131 |
5.1.1. Roman Sienczin | 132 |
5.1.2. Siergiej Szargunow | 135 |
5.1.3. Zachar Prilepin | 138 |
5.2. Polityka – policja – polityczność | 143 |
5.2.1. Emocje społeczne | 144 |
5.2.2. Konflikt/dyssensus | 156 |
5.2.3. Władza i ciało społeczne | 164 |
5.3. Podsumowanie: Czym jest nowy realizm? | 171 |
Uwagi końcowe | 181 |
Bibliografia | 191 |
Streszczenie | 206 |
Summary | 208 |
Aneks I. Pierwsza fala nowego realizmu – najważniejsi przedstawiciele | 210 |
Aneks II. Druga fala nowego realizmu – najważniejsi przedstawiciele | 217 |
Indeks osób | 228 |