INNE EBOOKI AUTORA
Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Crimen laesae iustitiae – zbrodnia obrazy sprawiedliwości – to czyn sędziego, który wbrew swemu powołaniu do sprawiedliwego rozstrzygania w sprawie sądowej, wypacza prawo, przez co jego orzeczenie uwłacza swą treścią idei leżącej u podstaw każdego społeczeństwa.
Pojęcie sprawiedliwości jest tak stare jak prawo stanowione po to, by dać jej wyraz, i równie stare jak rola sędziego urzeczywistniającego sprawiedliwość w wydawanych wyrokach.
Zagadnienia przedstawione w tej książce mieszczą się w trójkącie pojęć: sprawiedliwość ― sędzia ― prawo.
Jeżeli ustanowione prawo jest w swej treści tak bardzo niesprawiedliwe, że zaprzecza podstawom człowieczeństwa, sędzia, który karze na jego podstawie i w zgodzie z nim, wypacza prawo naturalne, bez którego respektowania przez ustawodawcę prawo stanowione staje się ustawowym bezprawiem.
Wypaczeniem prawa jest także naginanie przepisów ustawy przez sędziego w taki sposób, że prawo zbacza z drogi sądowego wymiaru spra¬wiedliwości, stając się narzędziem do popełnienia zbrodni sądowej.
Prokurator dokonuje aktu obrazy sprawiedliwości, jeżeli wypaczając prawo, kieruje swe oskarżenie przeciwko człowiekowi, który nie popełnił przestępstwa.
Juryści systemów totalitarnych, którym stawiano zarzut popełnienia zbrodni sądowych, odpowiadali niezmiennie, że stosowali wówczas obowiązujące prawo.
Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, czy sędzia i prokurator ponoszą odpowiedzialność karną za zbrodnię obrazy sprawiedliwości i na jakiej podstawie prawnej, prowadzi do sformułowania postulatu wprowadzenia do polskiego kodeksu karnego przepisu o czynie zabronionym wypaczenia prawa i wyrządzeniu przez to poważnej szkody sprawiedliwości.
Rok wydania | 2013 |
---|---|
Liczba stron | 530 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-7525-894-3 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Wykaz skrótów | 13 |
Wstęp | 15 |
Rozdział I. Norymberski proces prawników – czyny sędziów jako zbrodnie przeciwko ludzkości | 21 |
1. Podstawa prawna oceny stosowania prawa karnego przez sądy III Rzeszy, przyjęta w norymberskim procesie prawników | 21 |
2. Prawo karne III Rzeszy | 23 |
3. Sądy i sędziowie w III Rzeszy | 28 |
4. Prokuratorzy i sędziowie III Rzeszy w świetle postępowania dowodowego | 32 |
5. Konkluzje wyroku w procesie prawników i próba definicji obrazy sprawiedliwości jako zbrodni przeciwko ludzkości | 41 |
6. Ocena wyroku | 44 |
Rozdział II. Postępowania karne przeciwko nazistowskim sędziom i prokuratorom w sowieckiej strefie okupacyjnej Niemiec i w NRD | 47 |
1. Niezawisłość sędziowska w wyrokowaniu i prokuratorskie posłuszeństwo poleceniu jako argumenty na obronę nazistowskich prawników | 47 |
2. Sędziowska rozpoznawalność czynionego bezprawia | 50 |
3. „Ryczałtowe” osądzenie nazistowskich prawników w procesach w Waldheim | 52 |
Rozdział III. Przestępstwo naginania prawa w prawie niemieckim | 55 |
1. Pierwowzór przestępstwa sędziowskiej niesprawiedliwości w prawie rzymskim | 55 |
2. Kształtowanie się przestępstwa sędziowskiej niesprawiedliwości w prawie niemieckim | 60 |
3. Teorie wyjaśniające pojęcie naginania prawa | 70 |
Rozdział IV. Pojęcie morderstwa sądowego w niemieckim prawie karnym | 77 |
1. Formuła Radbrucha i pojęcie Rechtsbeugung jako wyznaczające drogę przypisania sędziemu zabójstwa człowieka skazanego na karę śmierci | 77 |
2. Funkcja § 336 StGB ograniczająca odpowiedzialność karną sędziego i jej ocena | 85 |
Rozdział V. Procesy sędziów III Rzeszy przed sądami Republiki Federalnej | 91 |
1. Pojęcie naginania prawa w świetle orzecznictwa Trybunału Federalnego (Sprawa sędziów sądu specjalnego Ferbera i Hoffmanna) | 91 |
2. Sędziowski zamiar bezpośredni naginania prawa jako warunek odpowiedzialności karnej za morderstwo dokonane przez nagięcie prawa – sprawa sędziego Trybunału Narodowego Rehse | 99 |
3. Odwołanie od wyroku Sądu Krajowego w Berlinie z 6 grudnia1968 r. uniewinniającego sędziego | 112 |
Rozdział VI. Praktyka prokuratury Republiki Federalnej w sprawach zbrodni popełnionych przez sędziów III Rzeszy na przykładach postanowień odmawiających ścigania sprawców | 115 |
1. Postanowienie Prokuratury przy Sądzie Krajowym w Würzburgu z 29 czerwca 1979 r. o umorzeniu postępowania | 115 |
2. Zaniechanie osądzenia przewodniczącego policyjnego sądu doraźnego w KL Auschwitz | 124 |
3. Uwagi o wymiarze sprawiedliwości w Republice Federalnej w sprawach zbrodni sądowych popełnionych w III Rzeszy | 134 |
Rozdział VII. Odpowiedzialność karna sędziów NRD po zjednoczeniu Niemiec | 137 |
1. Podstawy prawne odpowiedzialności karnej sędziów za naginanie prawa w NRD | 137 |
2. Naginanie prawa przez sędziów NRD | 140 |
3. Zasady odpowiedzialności karnej sędziów NRD za naginanie prawa | 152 |
4. Ustalenie zasad odpowiedzialności karnej sędziego w orzecznictwie BGH | 154 |
5. Krytyka orzecznictwa BGH w piśmiennictwie | 159 |
6. Wyrok skazujący sędziego NRD za przestępne naginanie prawa | 163 |
7. Odpowiedzialność karna prokuratora za naginanie prawa | 176 |
8. Wyroki skazujące, których wydanie nie stanowiło sędziowskiego przestępstwa nagięcia prawa | 177 |
9. Karanie obywateli pragnących wyjechać z NRD w ocenie Trybunału Federalnego | 180 |
10. Porównanie sądowego bezprawia w NRD z bezprawiem III Rzeszy dokonane przez BGH | 184 |
Rozdział VIII. Sędziowska nieświadomość bezprawności a zamiar naginania prawa jako węzłowe problemy dogmatyczne i aktualny stan poglądów doktryny o warunkach karalności za Rechtsbeugung | 189 |
1. Sędziowska nieświadomość bezprawności orzeczenia | 189 |
2. Sędziowski zamiar naginania prawa | 214 |
3. Aktualny stan doktryny | 226 |
Rozdział IX. Nazistowskie prawo karne w Austrii w latach 1938–1945 i odpowiedzialność prawników za jego stosowanie | 237 |
1. Prawo karne III Rzeszy i jego obowiązywanie w Austrii po anszlusie | 237 |
2. Stosowanie prawa karnego przez sędziów w „Landzie Austria” | 239 |
3. Podstawy prawne odpowiedzialności karnej nazistowskich sędziów i prokuratorów w powojennej Austrii | 243 |
4. Postępowania karne przeciwko nazistowskim sędziom i prokuratorom | 246 |
5. Model austriacki odpowiedzialności karnej sędziów i prokuratorów za niesprawiedliwość | 268 |
Rozdział X. Odpowiedzialność sędziego za niesprawiedliwość według prawa polskiego | 273 |
1. Kształtowanie się odpowiedzialności sędziego za niesprawiedliwe wyro- kowanie w I Rzeczypospolitej | 273 |
2. Zasady odpowiedzialności sędziów po upadku I Rzeczypospolitej | 286 |
3. Wyrok w procesie brzeskim jako przykład sędziowskiej niesprawiedliwości | 294 |
4. Odpowiedzialność sędziego i prokuratora w kodeksie karnym z 1932 r. | 302 |
Rozdział XI. Stosowanie komunistycznego prawa karnego w Polsce od 1944 r. | 305 |
1. Prawo karne Polski Ludowej i „ochrona demokratycznego ustroju Państwa” – sądowe karanie za przynależność do „nielegalnych organizacji” | 305 |
2. Ocena prawnokarna sędziowskiego karania | 334 |
Rozdział XII. Karanie za „przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy Państwa” | 341 |
1. Terror sądów wojskowych i nowi sędziowie | 341 |
2. Karanie sprawców przestępstw „szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa” | 343 |
3. Społeczna szkodliwość czynu jako racja karania | 345 |
4. Przepisy karne jako narzędzia ochrony państwowej gospodarki | 354 |
5. Karanie za wrogą propagandę | 358 |
6. Prawnokarna ochrona symboli komunistycznych | 362 |
7. Skazania za faszyzację życia państwowego w II RP | 363 |
8. Karanie za mówienie o karaniu | 368 |
Rozdział XIII. Pojęcie mordu sądowego i odpowiedzialność karna sędziów i prokuratorów za jego popełnienie | 373 |
1. Mord sądowy jako określenie skazania niewinnego oskarżonego | 373 |
2. Uzasadnienie kwalifikacji prawnokarnej mordu sądowego | 387 |
3. Racje sędziów podniesione na obronę swych wyroków | 390 |
4. Ocena wyroków | 396 |
5. Wyrok sądu wojskowego oparty na faktach prawdziwych | 397 |
6. Odpowiedzialność karna prokuratorów | 405 |
Rozdział XIV. Odpowiedzialność sędziów i prokuratorów za zbrodnie sądowe okresu stalinowskiego w realiach współczesności | 411 |
1. Odpowiedzialność karna prokuratora żądającego kary śmierci dla oskarżonego | 411 |
2. Odpowiedzialność karna prokuratora i sędziego za skazanie na karę śmierci za rzekomy sabotaż | 416 |
3. Odpowiedzialność karna sędziego za skazanie oskarżonego o przygotowanie do zmiany przemocą ustroju i rozpowszechnianie fałszywych wiadomości | 425 |
4. Sędziowski immunitet | 431 |
Rozdział XV. Odpowiedzialność sędziów i prokuratorów stanu wojennego w realiach współczesności | 435 |
1. Skazania za czyny popełnione przed ogłoszeniem dekretu o stanie wojennym w „Dzienniku Ustaw” datowanym 14 grudnia 1981 r. | 435 |
2. Skazania wypaczające prawo | 442 |
3. Sędziowska świadomość bezprawności wypaczania prawa | 448 |
4. Zasada prawna wyłączająca odpowiedzialność sędziów stanu wojennego za wypaczanie prawa | 449 |
5. Konsekwencje zasady prawnej wyłączającej odpowiedzialność sędziów stanu wojennego za wypaczanie prawa i jej ocena w świetle wypowiedzi Trybunału Konstytucyjnego | 453 |
6. Wypaczenie prawa w stanie wojennym i odpowiedzialność sędziów | 455 |
7. Epilog postępowania w sprawie sędziów i prokuratorów stanu wojennego | 457 |
Rozdział XVI. Wypaczanie prawa jako przestępstwo sui generis – postulat de lege ferenda | 463 |
1. Zbrodnia sądowa w poglądach doktryny | 463 |
2. Przestępstwo wypaczenia prawa – crimen laesae iustitiae – postulat de lege ferenda | 467 |
3. Uzasadnienie postulatu – uwagi ogólne | 468 |
4. Umyślne wypaczanie prawa – przestępstwo sui generis | 471 |
5. Sprawca przestępstwa wypaczenia prawa | 473 |
6. Pojęcie wypaczenia prawa | 474 |
7. Poważna szkoda w sprawiedliwości jako skutek wypaczenia prawa | 487 |
8. Sędziowski zamiar wypaczenia prawa | 497 |
9. Sędzia wypaczający prawo a jego przekonanie, że prawo stosuje | 499 |
Zakończenie | 503 |
Die strafrechtliche Verantwortung der Richter und Staatsanwälte für Justizverbrechen nach dem Nürnberger, deutschen, österreichischen und polnischen Recht – Zusammenfassung | 511 |
Bibliografia | 519 |