INNE EBOOKI AUTORA
Autor:
Wydawca:
Format:
pdf, ibuk
Monografia kierowana jest głównie do historyków języka, ale też do lingwistów zajmujących się współczesnymi wyrażeniami metatekstowymi (bazą teoretyczną jest "Słownik gniazdowy polskich partykuł" M. Grochowskiego, A. Kisiel i M. Żabowskiej). Głównym zadaniem autorki jest odsłanianie zasad nominacyjnych klasy partykuł, rozumianych jako metatekstowe operatory otwierające i komentujące remat wypowiedzenia. Zasady nominacyjne partykuł nazywane są derywacją funkcjonalną, chodzi bowiem o pokazanie, jak elementy planu przedmiotowego zmieniają swój status, jak zaczynają funkcjonować w planie metatekstowym. Układ i kolejność rozpatrywanych zasad nominacyjnych dyktował materiał językowy. Ich opis otwierają partykuły powstałe na bazie przysłówków, potem pokazane są partykuły, których bazą był czasownik, a na końcu – omawiane są partykuły odzaimkowe. Prezentowane w monografii analizy mają walor wyjaśniający, a nie idiograficzny. Opisowość sprowadzana jest do gromadzenia materiału niezbędnego do konstruowania faktu historycznego (językowego procesu). Argumentem na prawdziwość wysuwanych tez jest seryjność zjawiska. Okazuje się, że materiał historyczny w znacznym stopniu rozszerza bazę przykładową (odnotowano ponad 70 wygasłych już polskich partykuł).
Rok wydania | 2015 |
---|---|
Liczba stron | 154 |
Kategoria | Historia języka |
Wydawca | Uniwersytet Śląski |
ISBN-13 | 978-83-8012-675-6 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Spis treści | |
Wprowadzenie / | 7 |
I. Kręte ścieżki studiów historycznoleksykalnych / | 9 |
1. Główny cel pracy / | 12 |
2. Tekst a słownik / | 16 |
3. Rozumienie terminu metatekst / | 21 |
II. Partykuły w perspektywie historycznej / | 25 |
1. Definicja partykuły / | 26 |
2. Kształt partykuły / | 30 |
3. Wachlarz przyczyn generujących partykuły / | 35 |
III. Od przysłówka do partykuły / | 37 |
1. Przysłówek versus partykuła / | 40 |
2. Zerowanie składników autoreferującej parentezy / | 47 |
3. Zerowanie dublowanej predykacji / | 55 |
4. Wiązanie przysłówka przez partykułę / | 60 |
5. Podsumowanie / | 64 |
IV. Czasownik bazą dla partykuły / | 67 |
1. Zerowanie struktur bezpodmiotowych / | 68 |
2. Quasi-partykuły typu mówię / | 75 |
V. Partykuły odzaimkowe / | 81 |
VI. Zrywanie więzi z planem przedmiotowym / | 87 |
1. Fonetyczne i fleksyjne przyczyny zrywania więzi z planem przedmiotowym / | 89 |
2. Słowotwórcze przyczyny zrywania więzi z planem przedmiotowym / | 90 |
3. Zrywanie więzi z planem przedmiotowym wskutek zmian składniowych / | 92 |
4. Zrywania więzi z planem przedmiotowym wskutek zmian na poziomie leksykalnym / | 98 |
VII. Wariantywność postaci partykuł / | 107 |
VIII. Przemiany w klasie polskich partykuł / | 113 |
1. Pozorne zmiany znaczenia partykuł / | 114 |
2. Znaczenie a łączliwość partykuły / | 121 |
3. Partykuła versus spójnik / | 125 |
4. Partykuła versus dopowiedzenie / | 128 |
5. Zmiany ilościowe w historii polskich partykuł / | 129 |
Zakończenie / | 137 |
Literatura / | 139 |
Źródła materiału językowego wraz ze skrótami / | 144 |
Indeks omawianych partykuł / | 145 |
Summary / | 149 |
Резюме / | 151 |