Tekst w radiowej i telewizyjnej debacie politycznej

Tekst w radiowej i telewizyjnej debacie politycznej

struktura spójność funkcjonalność

1 opinia

Format:

ibuk

Celem podjętych w pracy badań jest analiza radiowego i telewizyjnego dyskursu publicznego pod kątem spójności tekstów w nim występujących, pojmowanej jako wszechogarniająca kategoria tekstowa, przejawiająca się na poziomie struktury tekstu, jego płaszczyzny przedstawieniowej oraz funkcjonalnej.
Część analityczna pracy poprzedzona jest teoretycznym wprowadzeniem, w którym zawarto podstawowe założenia metodologiczne i terminologiczne oraz przedstawiono stan badań.


Rok wydania2010
Liczba stron354
KategoriaPublikacje darmowe
WydawcaWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
ISBN-13978-83-7525-516-4
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  WSTĘP     5
  Zakres badań     9
  Charakterystyka materiału     12
  1. DYSKURS POLITYCZNY W MEDIACH     19
  2. POJĘCIE TEKSTU I SPÓJNOŚCI W BADANIACH LINGWISTYCZNYCH     29
  2.1. Tekst jako przedmiot badań lingwistycznych     30
  2.2. Spójność tekstu     35
  3. GATUNKI RADIOWEGO I TELEWIZYJNEGO DYSKURSU PUBLICZNEGO    45
  4. STRUKTURA PRZEKAZU MEDIALNEGO I TEKSTU W RADIOWEJ I TELEWIZYJNEJ DEBACIE POLITYCZNEJ     61
  4.1. Moduły makrosytuacyjne jako składniki wielokomponentowej struktury komunikatu medialnego     69
  4.1.1. Telefoniczna wypowiedź słuchacza / widza     70
  4.1.2. Udział publiczności studyjnej     77
  4.1.3. Sonda SMS-owa     79
  4.1.4. Materiał / felieton dźwiękowy / filmowy     83
  4.1.5. Moduły o funkcji ludycznej     86
  4.1.6. Napisy od nadawcy medialnego     88
  4.2. Organizacja tekstu w debacie politycznej (struktury jednokomponentowe)     92
  4.2.1. Delimitacja tekstu dialogowego w przekazie medialnym     94
  4.2.2. Tematyczna organizacja wywiadów i dyskusji politycznych     104
  4.2.2.1. Wybór tematu rozmowy – ustanawianie agendy medialnej i politycznej     105
  4.2.2.2. Makrostrukturalne składniki tematycznej organizacji tekstu    111
  4.2.2.2.1. Wstęp, wprowadzenie tematu sekwencji i opis tła zdarzeń motywujących temat     112
  4.2.2.2.2. Podsumowanie rozmowy / sekwencji tematycznej     125
  4.2.2.3. Rodzaje tematów i sekwencji tematycznych     131
  4.3. Podsumowanie     144
  5. SPOSOBY ROZWIJANIA TEMATU DEBATY POLITYCZNEJ W SEKWENCJI TEKSTU     149
  5.1. Heurystyczna progresja tematu     150
  5.1.1. Charakterystyka składniowych i leksykalnych środków spójności     156
  5.2. Kontrargumentacyjna progresja tematu     163
  5.2.1. Pragmatyczne i gatunkowe uwarunkowania kontrargumentacyjnej progresji tematu     165
  5.2.1.1. Wywiad - dyskusja     166
  5.2.1.2. Dyskusja     170
  5.2.1.3. Dyskusja - debata     182
  5.2.2. Blokada konwersacyjna i kłótnia medialna     191
  5.2.3. Charakterystyka środków spójności semantyczno-tematycznej     209
  5.3. Dygresyjność jako sposób prowadzenia rozmowy – regresja tematyczna     219
  5.3.1. Dygresyjność a spójność semantyczno-tematyczna sekwencji     234
  5.4. Podsumowanie     242
  6. WYMIANA INTERAKCYJNA: PYTANIE – ODPOWIEDŹ JAKO PODSTAWOWA JEDNOSTKA TEKSTÓW DIALOGOWYCH W RADIOWEJ I TELEWIZYJNEJ DEBACIE POLITYCZNEJ     247
  6.1. Pytania dziennikarza jako podstawa relacji spójnościowych w wymianie     251
  6.1.1. Forma pytań a ich funkcjonalność     256
  6.1.2. Pragmatyczne aspekty pytań     264
  6.2. Rodzaje odpowiedzi     268
  6.2.1. Odpowiedzi właściwe     269
  6.2.2. Odpowiedzi pozorne i pseudoinformacyjne – uchylanie się od odpowiedzi właściwej     282
  6.2.3. Odmowa udzielenia odpowiedzi     291
  6.3. Społeczne role uczestników komunikacji a spójność pary: pytanie – odpowiedź     299
  6.3.1. Dziennikarz – polityk / politycy     301
  6.3.2. Dziennikarz – dziennikarz / dziennikarze     308
  6.3.3. Dziennikarz – ekspert / eksperci     313
  6.4. Podsumowanie     321
  ZAKOŃCZENIE     325
  BIBLIOGRAFIA     333
  WYKAZ RYSUNKÓW     347
  STRESZCZENIE     349
  OD REDAKCJI     353
RozwińZwiń