POLECAMY
Redakcja:
Wydawca:
Format:
ibuk
Celem podjętych w pracy badań jest analiza radiowego i telewizyjnego dyskursu publicznego pod kątem spójności tekstów w nim występujących, pojmowanej jako wszechogarniająca kategoria tekstowa, przejawiająca się na poziomie struktury tekstu, jego płaszczyzny przedstawieniowej oraz funkcjonalnej.
Część analityczna pracy poprzedzona jest teoretycznym wprowadzeniem, w którym zawarto podstawowe założenia metodologiczne i terminologiczne oraz przedstawiono stan badań.
Rok wydania | 2010 |
---|---|
Liczba stron | 354 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-7525-516-4 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
WSTĘP | 5 |
Zakres badań | 9 |
Charakterystyka materiału | 12 |
1. DYSKURS POLITYCZNY W MEDIACH | 19 |
2. POJĘCIE TEKSTU I SPÓJNOŚCI W BADANIACH LINGWISTYCZNYCH | 29 |
2.1. Tekst jako przedmiot badań lingwistycznych | 30 |
2.2. Spójność tekstu | 35 |
3. GATUNKI RADIOWEGO I TELEWIZYJNEGO DYSKURSU PUBLICZNEGO | 45 |
4. STRUKTURA PRZEKAZU MEDIALNEGO I TEKSTU W RADIOWEJ I TELEWIZYJNEJ DEBACIE POLITYCZNEJ | 61 |
4.1. Moduły makrosytuacyjne jako składniki wielokomponentowej struktury komunikatu medialnego | 69 |
4.1.1. Telefoniczna wypowiedź słuchacza / widza | 70 |
4.1.2. Udział publiczności studyjnej | 77 |
4.1.3. Sonda SMS-owa | 79 |
4.1.4. Materiał / felieton dźwiękowy / filmowy | 83 |
4.1.5. Moduły o funkcji ludycznej | 86 |
4.1.6. Napisy od nadawcy medialnego | 88 |
4.2. Organizacja tekstu w debacie politycznej (struktury jednokomponentowe) | 92 |
4.2.1. Delimitacja tekstu dialogowego w przekazie medialnym | 94 |
4.2.2. Tematyczna organizacja wywiadów i dyskusji politycznych | 104 |
4.2.2.1. Wybór tematu rozmowy – ustanawianie agendy medialnej i politycznej | 105 |
4.2.2.2. Makrostrukturalne składniki tematycznej organizacji tekstu | 111 |
4.2.2.2.1. Wstęp, wprowadzenie tematu sekwencji i opis tła zdarzeń motywujących temat | 112 |
4.2.2.2.2. Podsumowanie rozmowy / sekwencji tematycznej | 125 |
4.2.2.3. Rodzaje tematów i sekwencji tematycznych | 131 |
4.3. Podsumowanie | 144 |
5. SPOSOBY ROZWIJANIA TEMATU DEBATY POLITYCZNEJ W SEKWENCJI TEKSTU | 149 |
5.1. Heurystyczna progresja tematu | 150 |
5.1.1. Charakterystyka składniowych i leksykalnych środków spójności | 156 |
5.2. Kontrargumentacyjna progresja tematu | 163 |
5.2.1. Pragmatyczne i gatunkowe uwarunkowania kontrargumentacyjnej progresji tematu | 165 |
5.2.1.1. Wywiad - dyskusja | 166 |
5.2.1.2. Dyskusja | 170 |
5.2.1.3. Dyskusja - debata | 182 |
5.2.2. Blokada konwersacyjna i kłótnia medialna | 191 |
5.2.3. Charakterystyka środków spójności semantyczno-tematycznej | 209 |
5.3. Dygresyjność jako sposób prowadzenia rozmowy – regresja tematyczna | 219 |
5.3.1. Dygresyjność a spójność semantyczno-tematyczna sekwencji | 234 |
5.4. Podsumowanie | 242 |
6. WYMIANA INTERAKCYJNA: PYTANIE – ODPOWIEDŹ JAKO PODSTAWOWA JEDNOSTKA TEKSTÓW DIALOGOWYCH W RADIOWEJ I TELEWIZYJNEJ DEBACIE POLITYCZNEJ | 247 |
6.1. Pytania dziennikarza jako podstawa relacji spójnościowych w wymianie | 251 |
6.1.1. Forma pytań a ich funkcjonalność | 256 |
6.1.2. Pragmatyczne aspekty pytań | 264 |
6.2. Rodzaje odpowiedzi | 268 |
6.2.1. Odpowiedzi właściwe | 269 |
6.2.2. Odpowiedzi pozorne i pseudoinformacyjne – uchylanie się od odpowiedzi właściwej | 282 |
6.2.3. Odmowa udzielenia odpowiedzi | 291 |
6.3. Społeczne role uczestników komunikacji a spójność pary: pytanie – odpowiedź | 299 |
6.3.1. Dziennikarz – polityk / politycy | 301 |
6.3.2. Dziennikarz – dziennikarz / dziennikarze | 308 |
6.3.3. Dziennikarz – ekspert / eksperci | 313 |
6.4. Podsumowanie | 321 |
ZAKOŃCZENIE | 325 |
BIBLIOGRAFIA | 333 |
WYKAZ RYSUNKÓW | 347 |
STRESZCZENIE | 349 |
OD REDAKCJI | 353 |