O panach i paniach

O panach i paniach

Polskie rzeczowniki tytularne i ich asymetria rodzajowo-płciowa

7 ocen

Format:

ibuk

RODZAJ DOSTĘPU

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa:

Najniższa cena z 30 dni: 6,92 zł  


6,92

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Czy you znaczy ty?
Dlaczego do księdza nie mówimy proszę pana?
Czy rodzaj męski musi być uniwersalny?
Czy socjolożka brzmi niepoważnie?
Czy kobiety mówią inaczej niż mężczyźni?

Autor w ciekawy i nowatorski sposób przedstawia system tytułów grzecznościowych w polszczyźnie. Omawia kwestie asymetrii rodzajowo-płciowej tytułów zawodowych i rodzaju męskoosobowego, porusza zagadnienie obrazu płci w języku oraz seksizmu. Interesujący wywód zobrazowany jest licznymi przykładami z Korpusu Języka Polskiego PWN — zbioru 100 milionów słów z różnych tekstów polszczyzny — oraz oparty na eksperymentach psycholingwistycznych. Autor uwzględnił najnowszą literaturę przedmiotu, a polszczyznę sportretował na szerokim tle innych języków.

Pozycja przeznaczona dla studentów filologii polskiej i dziennikarstwa.


Rok wydania2006
Liczba stron360
KategoriaGramatyka języka polskiego
WydawcaWydawnictwo Naukowe PWN
ISBN-13978-83-01-14806-5
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wstęp    9
  
  I. System adresatywny polszczyzny    14
  
    1. Tytuły na co dzień    14
      1.1. Status jednostek homonimicznych pan i pani. Terminy i definicje    15
      1.2. Gramatyka grzeczności i honoryfikatywność    17
      1.3. Semantyka władzy    18
      1.4. Grzeczność pozytywna i negatywna    22
  
    2. Panowie bracia i towarzysze. Dzieje polskiego systemu adresatywnego    23
      2.1. Czy pani pochodzi od pana?    23
      2.2. Od Waści do Waszej Miłości Miłościwego Pana    24
      2.3. Zaimki pan i pani    28
      2.4. Ty, wy, pan i próżność ludzka    32
      2.5. Największy tytuł wśród swobodnych, czyli tytułomania szlachecka    36
        2.5.1. Tytułomania i zaimki    39
      2.6. Pan + 2. os., czyli Kup pan cegłę    40
      2.7. Obywatele i towarzysze    41
      2.8. Grzeczność gwarowa i biurokratyczna: wy i oni    43
      2.9. Tytuły i zaimki zbiorowe: państwo, panowie i dziewczyny    45
      2.10. Polski pan w zwierciadle języków sąsiednich    47
  
    3. Systemy adresatywne w innych językach    51
      3.1. Formy trzecioosobowe w Europie    53
      3.2. Czy you znaczy ty? Przekład form adresatywnych    57
  
    4. Gramatyczne i pragmatyczne reguły adresatywne wpolszczyźnie    61
      4.1. Klasyfikacja Eugeniusza Tomiczka    63
      4.2. Czy ksiądz Piotr był księdzem, czyli granice tytulatury standardowej    64
      4.3. Panie kolego, czyli granice tytulatury kolegialnej    67
      4.4. Tytulatura profesjonalna i funkcyjna    70
      4.5. Hierarchiczna klasyfikacja tytułów    70
      4.6. Zasięg tytułu. Uzupełnienie klasyfikacji pragmatycznej    75
        4.6.1. Zmiany w tytulaturze profesjonalnej na przykładzie środowiska akademickiego    76
      4.7. Generał i prezydent, czyli doktor Jekyll i mister Hyde. Konkurencja tytułów    78
      4.8. Znaczenie dosłowne tytułu. Kto to jest mecenas?    79
  
    5. Pomijanie i zastępowanie tytułów    84
      5.1. Pan papież i pan ksiądz    84
      5.2. Pan / pani + nazwisko w polemice politycznej i artystycznej    88
      5.3. Schemat pozbawienia i deprecjacji tytułu    91
      5.4. Z powrotem od ty do pan    92
  
    6. Kiedy tytułu brak ...    95
      6.1. Czy potrzebny nam zwrot uniwersalny?    96
      6.2. Nazwisko w kulturze Wschodu i Zachodu    101
      6.3. Pan / pani + pełne imię jako szansa na formę uniwersalną    104
      6.4. Czy zwrot pani + imię jest znakiem językowej dyskryminacji kobiet?    108
  
    7. Ty zamiast pana / pani    111
      7.1. Ty i pan / pani w rozmowie prywatnej    111
      7.2. Ty w sferze publicznej    113
        7.2.1. Teleturniej jako laboratorium form adresatywnych    114
      7.3. Jak się zwracać do nieokreślonego adresata?    117
        7.3.1. Tyw reklamie    120
        7.3.2. Ty administracyjne. Dlaczego nie lubimy bezokolicznika?    125
  
    8. Identyfikacja rzeczowników tytularnych    132
      8.1. Analiza korpusu    133
      8.2. Kwerendy ankietowe tytułów zawodowych    134
      8.3. Lista polskich rzeczowników tytularnych    135
  
    9. Charakterystyka polskiego systemu adresatywnego. Podsumowanie    137
      9.1. Językoznawcy o tytułomanii    137
      9.2. IKEA jako forpoczta postępu, czyli równość po szwedzku    139
      9.3. Perspektywy zmian w polskim systemie adresatywnym    141
  
  II. Asymetria rodzajowo-płciowa    144
  
    10. Co to jest rodzaj?    144
      10.1. Rodzaj a wzór odmiany    146
      10.2. Systemy przypisywania rodzaju    147
      10.3. Przypisanie rodzaju w polszczyźnie (na tle słowiańskim)    150
      10.4. Wartości kategorii rodzaju. Controller gender i target gender    156
      10.5. Rodzaje i podrodzaje    159
      10.6. Skąd się wziął rodzaj w gramatyce?    167
      10.7. Geneza podrodzajów polskich i słowiańskich    170
      10.8. Zróżnicowanie rodzajów męskich w polszczyźnie    173
        10.8.1. Forma mianownika lm. Kariera końcówki -owie    175
        10.8.2. Uzgodnienie formy czasownikowej w czasie przeszłym    177
        10.8.3. Możliwe przyczyny wykształcenia rodzaju męskoosobowego w polszczyźnie    179
      10.9. Rozszerzanie zakresu synkretyzmu biernika i dopełniacza    180
        10.9.1. Wyznaczoność jako nowa podstawa synkretyzmu    183
  
    11. Czy rodzaj to płeć?    186
      11.1. Psychologia rodzaju i lingwistyka płci. Wymienne użycie nazw rodzaj i płeć    186
      11.2. Końcówki rodzajowe jako znak płci w antropomorfizacji stylistycznej    188
      11.3. Hermafrodytyzm gramatyczny. Czy 1. i 2. os. lp. czasownika w czasie przeszłym ma rodzaj nijaki?    189
      11.4. Ile jest płci? Kategorie pośrednie między rodzajem a płcią według Daniela Weissa    191
  
    12. Asymetria rodzajowo-płciowa a seksizm    195
      12.1. Jak mierzyć seksizm? O przyczynach i skutkach    200
      12.2. Użycie uniwersalne rodzaju i liczby a logika i prawo    204
      12.3. Czy rodzaj męski musi być uniwersalny?    206
      12.4. Reforma rodzajowa polszczyzny    210
      12.5. Gramatyczny rachunek sumienia    211
  
    13. Asymetrie rodzajowo-płciowe w systemie językowym    215
      13.1 Zaimki męskie    215
      13.2. Kto to jest człowiek? Znaczenie i odniesienie    217
      13.3. Kto się z kim żeni? Perspektywa męska i żeńska w słowniku    218
      13.4. Kobiety i Murzyni. Negatywne konotacje nazw identyfikujących    222
      13.5. Pani minister tańczy, czyli konstrukcje z zaburzoną zgodą rodzajową    227
      13.6. Zaburzona zgoda rodzajowa w innych językach. Hierarchia zgody Greville?a Corbetta    231
      13.7. Konflikt rodzaju. Składnia zgody przy podmiocie złożonym    233
      13.8. Wino, kobieta i śpiew, czyli podmiot złożony osobowo-rzeczowy. Czy gramatyka ma luki?    235
      13.9. Maskulina tantum i stopnie asymetrii rodzajowo-płciowej rzeczowników    241
      13.10. Rodzaj form adresatywnych    244
  
    14. Nazwy żeńskie w słowotwórstwie    246
      14.1. Relacje słowotwórcze między maskulinum osobowym a feminativum    246
      14.2. Szpieginie i docentki. Historia nazw żeńskich w polszczyźnie    247
        14.2.1. Feminativa a nazwiska żeńskie    250
      14.3. Przyczyny blokady derywacji żeńskiej    252
        14.3.1. Przyczyny zewnątrzjęzykowe, czyli socjologia rodzaju    252
        14.3.2. Ograniczenia fonotaktyczne i estetyczne. Czy socjolożka brzmi niepoważnie?    254
        14.3.3. Co / kto to jest szermierka, czyli strach przed homonimią    259
      14.4. Ograniczenia referencjalne feminatiwów w użyciu i w słowniku    260
        14.4.1. Odniesienie predykatywne superlatywne. Czy najlepsza lekarka może być gorsza od lekarza?    265
        14.4.2. Nauczyciel akademicki w ciąży, czyli słownikowy potencjał referencjalny nazw męskich i żeń skich    266
        14.4.3. Typy rzeczowników męskoosobowych ze względu na użycie uniwersalne w różnych statusach denotacyjnych    271
      14.5. Blokada derywacji rzeczowników tytularnych. Pani mecenas i adwokatka    273
      14.6. Szefowa wyszła z kuchni, czyli stare i nowe nazwy żeńskie    276
        14.6.1. Nowe nazwy żeńskie w słownikach    279
  
    15. Nazwy męskie, derywaty żeńskie i stereotypizacja płci. Eksperyment    281
      15.1. Cel i przebieg eksperymentu. Dobór zmiennych, forma pytań i kształt ankiety    281
      15.2. Wyniki eksperymentu i wnioski    291
  
    16. Obraz płci w tekstach    306
      16.1. Skrzydlate słowa i frazeologia    306
      16.2. Kobiety i mężczyźni jako temat tekstów    309
      16.3. Frekwencja form rodzajowych w tekstach. Współczynnik dystansu między rodzajem a płcią    311
  
    17. Czy kobiety mówią inaczej niż mężczyźni?    317
      17.1. Słowa kluczowe płci    315
      17.2. Czas przyszły złożony, czyli gramatyka płci    317
  
  Zakończenie    322
  Korpus Języka Polskiego PWN. Podstawy źródłowe analizy    325
  Bibliografia    328
  Wykaz skrótów    340
  Indeks terminów    341
  Indeks zaimków, rzeczowników tytularnych oraz męskich i żeńskich nazw osobowych    346
  Summary    353
RozwińZwiń