Autorami tej publikacji są naukowcy i praktycy, inżynierowie i artyści, architekci, urbaniści, architekci krajobrazu – ludzie, którzy kształtują nie tylko miejsca, w których żyjemy, ale i naszą świadomość. Podejmują w niej wybrane zagadnienia związane z priorytetami rozwoju miast. Zagadnienia te są skoncentrowane na aspektach proekologicznych (krajobraz i zieleń miasta) oraz prospołecznych (miasto dla ludzi). W części pierwszej – Krajobraz i zieleń miast – nakreślono historyczny zarys ewolucji poglądów na rolę i znaczenie zieleni w miastach. Stwierdzono, że kompromisowa idea rozwoju zrównoważonego nie jest obecnie wystarczająca. Konieczny jest kolejny krok w stronę regeneracji środowiska, podnoszenia biokultury i powszechnego stosowania narzędzi inżynierii ekologicznej w projektowaniu regeneratywnym. Podkreślono, jak silnie oddziałuje na nas krajobraz miasta postrzegany różnymi zmysłami. Krajobraz wizualny i akustyczny pełni istotną rolę w ekologicznym projektowaniu przestrzeni zurbanizowanej. Szczególnie newralgicznym obszarem miast są doliny rzeczne. Kształtowanie miejskich frontów wodnych wiąże się z wykorzystaniem potencjału rzek, ale też z poszanowaniem praw wody i środowiska przyrodniczego. Druga część – Miasto dla ludzi – jest poświęcona aspektom społeczno-kulturowym w zrównoważonym rozwoju miast. Miasta są tworzone przez ludzi dla ludzi. Istotne jest współdziałanie urbanistów i decydentów oraz społeczeństwa w procesach rozwoju miast. Zamieszczono przykład wpływu polityki na zmiany priorytetów kształtowania miejskiej przestrzeni publicznej i jej znaczenia dla tożsamości miasta. Jakość przestrzeni publicznej w polskich miastach jest przedmiotem badań. Piękno, użyteczność i zrównoważenie przestrzeni wspólnej są bowiem warunkami tworzenia miast przyjaznych użytkownikom, rozwijania interakcji i kontaktów społecznych. Narzędziem podnoszenia jakości i budowania tożsamości miejsc publicznych może być sztuka. Wskazano możliwości powiązania techniki i sztuki na rzecz zrównoważonego transportu miejskiego. Zbadano znaczenie połączeń i efektywność przepływów ludzi, idei i towarów w złożonych organizmach miejskich, jakimi są metropolie, postrzegając je jako systemy autopojetyczne.

• środowisko
• architektura
• krajobraz