POLECAMY
Koszyk
-20%
Kategoryzacja kwantytatywna w języku japońskim
Autor:
Format:
W książce Jarosława A. Piętrowa Czytelnicy odnajdą niezwykle szeroko zakrojoną analizę tych spośród procesów gramatykalizacyjnych języka japońskiego, które są związane z kwantytatywnym myśleniem o obiektach rzeczywistości poza-językowej. Zjawisko to, wcześniej opisywane jako zasób tzw. klasyfikatorów przy-liczebnikowych (odzwierciedlających poszczególne klasy rzeczownikowe), zostało tutaj scharakteryzowane w nowy sposób na szerokim tle porównawczym, z uwzględnieniem języka koreańskiego, chińskiego i wietnamskiego obok innych języków naturalnych z różnych obszarów. Autor opiera się na wcześniejszych dokonaniach badaczy japońskich i zagranicznych (m.in. przywołuje także pionierskie badania Bronisława Malinowskiego), ale w sposób na wskroś oryginalny stara się dotrzeć do kulturowego i kognitywno-lingwistycznego podłoża kategoryzacji tego typu. Łączy ją z gramatyczną kategorią rodzaju, ukazując jednocześnie jej charakter całkowicie odmienny od rodzaju indoeuropejskiego, w tym także polskiego. Przebieg i rezultat tak rozumianej gramatykalizacji odzwierciedla bowiem odmienne doświadczenia i inną wiedzę o świecie zewnętrznym i nie jest to przy tym odzwierciedlenie pozbawione wyraźnych rysów uniwersalności i antropocentryzmu. Pożytecznym uzupełnieniem monografii są obszerne aneksy obejmujące wyczerpująco poklasyfikowany zasób enumeratorów współczesnego języka japońskiego.
| Rok wydania | 2011 |
|---|---|
| Liczba stron | 436 |
| Kategoria | Językoznawstwo |
| Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| ISBN-13 | 978-83-233-3297-8 |
| Numer wydania | 1 |
| Język publikacji | polski |
| Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
Ciekawe propozycje
Spis treści
| Nota redakcyjna. Łaciński zapis przykładów z języków wschodnioazjatyckich | 11 |
| Od autora | 17 |
| Część wstępna | 23 |
| 0.1. Problematyka badawcza książki | 23 |
| 0.2. Wyjściowy aparat terminologiczny | 36 |
| 0.3. Źródła teoretyczne oraz leksykograficzna i pozaleksykograficzna baza materiałowa | 43 |
| Rozdział I. Językowe odzwierciedlenia kategoryzacji obiektów | 47 |
| 1.1. Kategoryzacja obiektów jako składnik wiedzy potocznej | 47 |
| 1.2. Klasyfikacja (systematyka) jako naukowy podział obiektów i zjawisk | 65 |
| 1.3. Rozbieżność kategoryzacji i klasyfikacji w obrębie słownictwa języków naturalnych | 71 |
| 1.4. Sposoby kategoryzacji obiektów i ich gramatykalizacja w językach naturalnych | 73 |
| 1.5. Typologia językowych systemów kategoryzujących obiekty | 75 |
| 1.6. Kategoryzacja a kwantytatywne myślenie o rzeczach i zjawiskach | 77 |
| Rozdział II. Kategoryzacja i jej środki językowe we współczesnej japońszczyźnie | 81 |
| 2.1 Różne kategoryzacje obiektów w japońskim systemie językowym | 81 |
| 2.2. Gramatykalizacja rozróżnień kategorialnych w języku japońskim | 106 |
| 2.3. Kwantytatywne ujmowanie rzeczy i zjawisk w języku japońskim | 111 |
| 2.4. Klasy rzeczownikowe i ich przyliczebnikowe wykładniki | 122 |
| Rozdział III. Kategoryzatory japońskie jako szczególny typ enumeratorów | 127 |
| 3.1. Enumeratory a kategoryzatory – własności definicyjne i rozróżniające | 127 |
| 3.2. Semantyczna klasyfikacja kategoryzatorów | 136 |
| 3.3. Kategoryzatory szczegółowe (K ) | 138 |
| 3.3.1. Kategoryzatory szczegółowe kształtu (KS) | 138 |
| 3.3.2. Kategoryzatory szczegółowe funkcji (KF) | 147 |
| 3.3.3. Kategoryzatory szczegółowe charakterystycznego atrybutu (KP | 152 |
| 3.3.4. Kategoryzatory szczegółowe metonimiczne (KM) | 160 |
| 3.3.5. Kategoryzatory szczegółowe przetworzenia (KT) | 164 |
| 3.3.6. Kategoryzatory szczegółowe gatunku (KA) | 167 |
| 3.3.7. Kategoryzatory sufiksalne (KD) i problem metajęzykowych odniesień kategoryzatorów | 218 |
| 3.4. Kategoryzatory generalizujące (G) | 221 |
| 3.5. Kategoryzatory ułomne składniowo (A) | 224 |
| 3.6. Problem rzeczowników pospolitych o funkcji kategoryzatorów (N) | 224 |
| Rozdział IV. Enumeratory niekategoryzatorowe | 229 |
| 4.1. Systemowy status enumeratorów niekategoryzatorowych | 229 |
| 4.2. Enumeratory procesualne (V) | 230 |
| 4.3. Enumeratory obiektowe | 235 |
| 4.3.1. Enumeratory ilościowe | 236 |
| 4.3.1.1. Kolektywizatory (C ) | 236 |
| 4.3.1.1.1. Kolektywizatory określające liczbę desygnatów (CD) | 237 |
| 4.3.1.1.2. Kolektywizatory nieokreślające liczby desygnatów (CU) | 240 |
| 4.3.1.2. Enumeratory metonimiczne (M) | 242 |
| 4.3.1.3. Jednostki miary (D ) | 247 |
| 4.3.1.3.1. Jednostki miary ustandaryzowane (DF) | 247 |
| 4.3.1.3.2. Niestandardowe jednostki miary (DU) | 248 |
| 4.3.1.3.3. Enumeratory partytywne (DS) | 253 |
| 4.3.2. Enumeratory punktowe (E ) | 259 |
| 4.3.2.1. Enumeratory numeryczne (EN) | 259 |
| 4.3.2.2. Enumeratory porządkowe (EO) | 260 |
| 4.3.2.3. Enumeratory czasowe (ET) | 263 |
| 4.3.2.4. Enumeratory stopnia (EP) | 265 |
| 4.3.2.5. Enumeratory mnożnikowe (EM) | 267 |
| 4.3.2.6. Enumeratory dystrybutywne (ED) | 268 |
| Rozdział V. Morfologia liczebników, kategoryzatorów oraz połączeń liczebnikowoi zaimkowo-kategoryzatorowych | 271 |
| 5.1. Dwusystemowość morfologiczna. Liczebniki rodzime i sinojapońskie. Potencjalny i szczątkowy charakter systemu ksenojapońskiego | 271 |
| 5.2. Morfologiczne reguły łączliwości liczebników i kategoryzatorów | 283 |
| 5.3. Upodobnienia i zmiany fonetyczne | 289 |
| Rozdział VI. Składnia liczebników i zaimków kategoryzatorowych | 297 |
| 6.1. Usytuowanie składniowe liczebników kategoryzatorowych w zdaniu japońskim | 297 |
| 6.2. Typ I – pozycja okolicznikowa | 300 |
| 6.3. Typ II – pozycja przydawkowa | 305 |
| 6.4. Typ III – pozycja podmiotowa | 309 |
| 6.5. Typ IV – składniowe pozycje zaimków kategoryzatorowych | 310 |
| 6.5.1. Kategoryzatorowe zaimki pytajne | 311 |
| 6.5.2. Kategoryzatorowe zaimki nieokreślone | 315 |
| 6.5.3. Kategoryzatorowe zaimki generalizujące | 316 |
| 6.6. Typ V – kategoryzatorowe liczebniki porządkowe | 317 |
| 6.7. Użycie anaforyczne liczebnika kategoryzatorowego | 320 |
| 6.8. Kategoryzatorowy liczebnik porządkowy w użyciu anaforycznym | 320 |
| 6.9. Inne schematy składniowe zawierające liczebniki kategoryzatorowe | 321 |
| Rozdział VII. Miejsce japońskiego systemu kwantytatywno-generycznego w typologii języków naturalnych | 323 |
| 7.1. Kwantytatywne wyróżnianie klas rzeczownikowych w języku japońskim i w innych językach wschodnioazjatyckich | 323 |
| 7.2. Porównanie z językiem chińskim | 329 |
| 7.3. Porównanie z językiem koreańskim | 339 |
| 7.4. Porównanie z językiem wietnamskim | 346 |
| Zakończenie. Osobliwości kategoryzacji kwantytatywnej w języku japońskim | 355 |
| 8.1. Semantyczna polikategorialność rzeczowników japońskich | 355 |
| 8.2. Hierarchizacja klas rzeczownikowych w perspektywie semiotycznej i jej antropologiczno-kulturowe podłoże | 367 |
| 8.3. Kwantytatywno-kategoryzacyjna erudycja językowa i jej odzwierciedlenie w indywidualnej kompetencji użytkowników języka | 370 |
| 8.4. Tendencje rozwojowe japońskiego systemu kategoryzatorowego | 381 |
| Aneks I. Lista enumeratorów języka japońskiego | 387 |
| Aneks II. Lista ustandaryzowanych jednostek miary w języku japońskim | 419 |
| Wykorzystana literatura | 425 |
KUP NA PREZENT
Kategoryzacja kwantytatywna w języku japońskim
36,79 zł
Uzupełnij informacje na temat odbiorcy.
Produkt został pomyślnie dodany do koszyka.
Nieudana próba zakupu produktu. Spróbuj jeszcze raz.
Wypożyczaj w abonamencie!
Już od 3,50 zł za ebooka
