POLECAMY
Autor:
Wydawca:
Format:
epub, mobi, pdf, ibuk
Zapalczywy, ugnieciony jakby z siarki i saletry, duch wiecznej Negacji w ciele satyra (był ogromnie brzydki, ale tą typową brzydotą, o której się mówi, że jest „fascynująca”). Wolność była dla niego bogiem. Najulubieńszym fragmentem Żeromskiego był dla niego monolog Czarowica „Puśćcie mnie kraty…” […]. Bieńkowskiego mi szczerze żal, bo wiem, jaki jest zdolny, wiem, jaki żywy, godny Odrodzenia, umysł się zmarnował.
J. Kowalewski, Gdy ministrowie byli wywrotowcami [cz. II], „Kultura” 1949, nr 9/26, s. 132
Obecnie Władysława Bieńkowskiego, poza historykami zajmującymi się PRL, nikt nie kojarzy. Najczęściej w opisie jego działalności podaje się, że był ministrem oświaty oraz współpracownikiem Władysława Gomułki. W pełnym paradoksów życiu Bieńkowskiego zawiera się jednak przede wszystkim opowieść o dwudziestowiecznej historii Polski. Z jakich powodów wspierał nauczanie religii w PRL-owskich szkołach? Czy jako komunista mógł być krytykiem komunizmu w Polsce? Dlaczego wreszcie były współpracownik Gomułki wspierał opozycję demokratyczną?
Bartłomiej Kapica – doktor nauk humanistycznych, historyk, adiunkt w Ośrodku Badań nad Totalitaryzmami w Instytucie Pileckiego w Warszawie. Interesuje się historią PRL oraz dziejami ruchu komunistycznego w Polsce.
Rok wydania | 2022 |
---|---|
Liczba stron | 252 |
Kategoria | Historia Polski |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-8331-042-8 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Wstęp | 9 |
Rozdział I. 1906–1939: Marzyciel | 11 |
Łódź | 11 |
Ku rewolucji | 21 |
Rozdział II. 1939–1945: „Jak hartowała się stal” | 39 |
Rozdział III. 1945–1948: Doktor Jekyll i pan Hyde | 69 |
„Łagodna rewolucja” | 69 |
„Niechże się Szanowni Obywatele z PSL nie dziwią, że [bezpieczeństwo] uderza w reakcję faszystowską, no bo do tego zostało powołane” | 80 |
Rozdział IV. 1948–1954: „Szyja, która kręciła głową Gomułki” | 87 |
„Odchylenie prawicowo-nacjonalistyczne” | 87 |
Bieńkowski inwigilowany | 100 |
Rozdział V. 1954–1956: Rewolucja (?) | 113 |
„Odwilż” | 113 |
Czym był Październik, czyli co mógł i co chciał Gomułka | 119 |
Rozdział VI. 1956–1959: Po raz drugi na szczycie | 131 |
Człowiek władzy | 131 |
Upadek | 142 |
Rozdział VII. 1960–1970: Na bocznym torze | 151 |
Kontestator „małej stabilizacji” | 151 |
Dlaczego „realny socjalizm” zawiódł, czyli Motory i hamulce socjalizmu | 166 |
Rozdział VIII. 1970–1980: Dysydent | 175 |
„Rozmowy z M.S.W. chce wykorzystać do przekazywania tą drogą kierownictwu Partii swoich »zbawczych odkryć«” – czy socjalizm był skazany na upadek? | 175 |
W kręgu opozycji (KOR oraz TKN) | 187 |
Rozdział IX. 1980–1991: W wieży z kości słoniowej na alei Szucha 23 | 207 |
Krytyk „Solidarności” oraz władz | 207 |
Co po socjalizmie? Rekapitulacja idei u schyłku życia | 220 |
Zakończenie | 225 |
Bibliografia | 227 |
Spis ilustracji | 237 |
Indeks osobowy | 239 |