Opowieści ucieszne

1 ocena

Format:

pdf, ibuk

DODAJ DO ABONAMENTU

WYBIERZ RODZAJ DOSTĘPU

31,13  37,50

Format: pdf

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa: 37,50 zł (-17%)

Najniższa cena z 30 dni: 22,50 zł  


31,13

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Pierwsze polskie tłumaczenie Liber facetiarum Poggia Braccioliniego, nieznanego utworu piętnastowiecznej łacińskiej literatury renesansowej, na który złożyło się ponad 270 moralizujących, rubasznych, niekiedy skandalizujących, opowiastek. Dzieło to wywarło znaczny wpływ na twórczość wielu autorów, w tym rodzimych twórców: Mikołaja Reja i Jana Kochanowskiego.


********


Jocose Tales


The first Polish translation of Poggio Bracciolini’s Liber facetiarum, an unknown work of 15th-century Renaissance Latin literature, comprised of over 270 moralizing, bawdy, at times scandalous, tales. This piece of literature has greatly influenced the work of many authors, including vernacular Polish ones: Mikołaj Rej and Jan Kochanowski.


Rok wydania2019
Liczba stron494
KategoriaJęzyki klasyczne
WydawcaUniwersytet Warszawski
TłumaczenieInga Grześczak
ISBN-13978-83-235-3845-5
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Przedmowa    15
  
  Od tłumaczki    61
  
  Poggio Bracciolini, Opowieści ucieszne 69
  Przedmowa florentyńczyka Poggia po to napisana, żeby zawistnicy poniechali uszczypliwości z powodu nazbyt prostego stylu Opowieści uciesznych    71
  I. Ubogi szyper z Gaety    75
  II. Medyk leczący wariatów i szaleńców    77
  III. Bonaccio de’ Guasconi do późna wyleguje się w łóżku    81
  IV. Żyd za namową staje się chrześcijaninem    83
  V. Dureń przekonany, że jego żona ma dwie cipy    85
  VI. Wdowa pożądająca biedaka    87
  VII. Niewidoczny jeździec    89
  VII I. Powiedzonko Zuccara    89
  IX. Podesta    91
  X. Kobieta oszukująca męża    93
  XI. Ksiądz nie pamięta o Niedzieli Palmowej    95
  XII. Rzemieślnik pyta wieśniaków, czy chcą kupić żywego, czy martwego Chrystusa na krzyżu    97
  XIII. Kucharz odpowiada Najjaśniejszemu Księciu Mediolanu    99
  XIV. Słowa tegoż kucharza do rzeczonego znamienitego księcia    101
  XV. Prośba owego kucharza do rzeczonego księcia    101
  XVI. Gianozzo Visconti    103
  XVII. Dobry przykład krawca Viscontich    105
  XVII I. Facino Cane i skarga na rozbój    107
  XIX. Kardynał zachęca wojska papieskie do walki    107
  XX. Patriarcha otrzymuje odpowiedź    109
  XXI. Papież Urban VI    111
  XXII. Ksiądz zamiast ornatu dostarcza biskupowi kapłony    111
  XXIII. Mój przyjaciel ubolewa, że głupszych i mniej od niego zacnych ceni się bardziej niż jego    113
  XXIV. Wariatka    115
  XXV. Kobieta nad Padem    117
  XXVI. Opat z Settimo    117
  XXVII. Ciężarna siostra mieszkańca Konstancji    119
  XXVII I. Słowa cesarza Zygmunta    119
  XXIX. Słowa księdza Lorenza z Rzymu    121
  XXX. Opowieść Niccola d’Anagni    121
  XXXI. Cudowne wydarzenie    123
  XXXII. Opowieść mistrza Hugona ze Sieny    125
  XXXIII. Kolejna opowieść o potworze    125
  XXXIV. O potworze raz jeszcze    127
  XXXV. Błazen żartuje z papieża Bonifacego    129
  XXXVI. Ksiądz urządza pogrzeb psu    131
  XXXVII. Władca niesłusznie oskarża bogacza    133
  XXXVII I. Zakonnik wygłasza bardzo krótkie kazanie    135
  XXXIX. Minaccio udziela rady wieśniakowi    135
  XL. Słowne zabawy tegoż Minaccia    137
  XLI. Jednooki biedak zamierza kupić zboże    139
  XLII. Mąż prosi chorą żonę o przebaczenie    139
  XLII I. Młoda żona zarzuca mężowi, że jego fiut jest za krótki    141
  XLIV. Kaznodzieja, który wybrałby raczej dziesięć dziewic niż jedną mężatkę    143
  XLV. Paolo udziela nieuświadomionym lekcji rozpusty    145
  XLVI. Spowiednik    145
  XLVII. Dowcipna odpowiedź kobiety    147
  XLVII I. Z akonnik podczas wojny wspomina o pokoju    147
  XLIX. Opowieść o Francesku Filelfie    149
  L. Kardynał Bordeaux i szalbierz    151
  LI. Ridolfo odpowiada Bernabowi    153
  LII. Jeszcze jedna dowcipna odpowiedź Ridolfa    155
  LII I. Ridolfo odmalowany przez florentyńczyków jako zdrajca    155
  LIV. Ridolfo zraniony strzałą    157
  LV. Przygoda Mancina    157
  LVI. Człowiek z pługiem na ramionach    159
  LVII. Celna riposta florenckiego poety Dantego    161
  LVII I. Jeszcze jedna dowcipna odpowiedź poety    163
  LIX. Uparta kobieta nazywa swojego męża wszarzem    163
  LX. Mąż szuka żony, która utopiła się w rzece    165
  LXI. Wieśniak pragnie zostać szlachcicem    167
  LXII. Guglielmo o wyjątkowym fiucie    167
  LXII I. Odpowiedź mieszkanki Pizy    169
  LXIV. Szacowna matrona widzi w oknie ubrania dziwki    169
  LXV. Nauka    171
  LXVI. Co mieszkaniec Perugii powiedział swojej żonie    171
  LXVII. Nadzwyczaj dowcipna wypowiedź pewnego
  młodzieńca    173
  LXVII I. Tępak jest przekonany, że naśladowca jego głosu
  jest nim samym    175
  LXIX. Wieśniak niesie na targ gęś    175
  LXX. Skąpiec wypija siuśki    177
  LXXI. Obłudna spowiedź pasterza    179
  LXXII. Kostera wtrącony do więzienia za grę w kości    181
  LXXII I. Ojciec wypomina synowi pijaństwo    181
  LXXIV. Młodzieniec z Perugii    183
  LXXV. Książę andegaweński pokazuje Ridolfowi cenne
  przedmioty    183
  LXXVI. Ridolfo raz jeszcze    185
  LXXVII. Dowcipne powiedzonko mieszkańca Perugii    187
  LXXVII I. Dwie dziwki kłócą się o lniane płótno    187
  LXXIX. Kogut i lis    189
  LXXX. Dowcipne słowa    191
  LXXXI. Scysja między florentyńczykiem a wenecjaninem    191
  LXXXII. Antonio Loschi dokonuje porównania    193
  LXXXII I. Deklamator zapowiada śmierć Hektora    195
  LXXXIV. Kobieta udaje nieżywą    197
  LXXXV. Udany żart florenckiego żołnierza    197
  LXXXVI. Szlachcic i jego kłótliwa żona    199
  LXXXVII. Lekkoduch i jego kuracja dla osłów    201
  LXXXVII I. Odpowiedź Pietra de Eghi    203
  LXXXIX. Lekarz i pacjentka    203
  XC. Ucieszna historyjka o wenecjaninie, który nie rozpoznał własnego konia    205
  XCI. Odpowiedź bolończyka Carla    207
  XCI I. Stary lichwiarz boi się utracić oszczędności    207
  XCII I. Stara dziwka    209
  XCI V. Doktor i ignorant    209
  XCV. Opowieść biskupa Aletto    211
  XCVI. Dowcipna uwaga pewnego opata    211
  XCVII. Druga dowcipna uwaga    213
  XCVII I. Kopista opowiada o cudownych wydarzeniach    213
  XCI X. Zdumiewające skutki lekceważenia świętych    215
  C. Wyjątkowo śmieszna opowieść o starcu dźwigającym
  osła    217
  CI. Nadzwyczajna tępota człowiecza    219
  CI I. Nadzwyczajna tępota człowiecza raz jeszcze    221
  CII I. Brodaty starzec    221
  CI V. Opowiastka Carla z Bolonii o pewnym notariuszu    223
  CV. Doktor z Florencji wysłany z poselstwem do królowej
  domaga się od niej schadzki    225
  CVI. Pewien mężczyzna rozpoznaje diabła pod postacią kobiety    227
  CVII. Angelotto opowiada podobną historyjkę    229
  CVII I. Adwokat otrzymuje honorarium w figach
  i brzoskwiniach    231
  CI X. Sprytny lekarz odwiedza chorych    233
  CX. Dwóch mężczyzn spiera się o pieniądze    235
  CXI. Niezbyt biegły lekarz bada mocz kobiety i stawia
  diagnozę, że trzeba jej chłopa    237
  CXII. Mąż dogadza chorej żonie, ona zaś wraca do zdrowia    239
  CXII I. Analfabeta żąda od arcybiskupa Mediolanu godności dziekana    241
  CXIV. Dziwka oskarża golarza    243
  CXV. Wdowa spowiada się zakonnikowi    243
  CXVI. Mąż udaje przed żoną, że umarł    245
  CXVII. Naiwna żonka z Bolonii    247
  CXVII I. Spowiednik odpowiada księciu Bernabowi    247
  CXIX. Zapominalski służący umordowany dźwiganiem
  ciężaru    249
  CXX. Odpowiedź, jaką usłyszał pewien człowiek, który chciał wydać tysiąc florenów, by poznano jego walory    251
  CXXI. Żarcik sławnego Dantego    251
  CXXII. Odpowiedź, jaką uzyskał mężczyzna na pytanie, czy jego żona mogła być w ciąży przez dwanaście miesięcy    253
  CXXII I. Swawolne pytanie pewnego kapłana    253
  CXXIV. Kpina z posła Perugii    255
  CXXV. Posłowie z Perugii przybywają do papieża Urbana    257
  CXXVI. Idiotyczne słowa florenckich posłów    259
  CXXVII. Dowcipne stwierdzenie sieneńczyka Gianpietra    261
  CXXVII I. Mąż kupuje żonie bardzo drogą suknię    261
  CXXIX. Zabawna opowieść o lekarzu    263
  CXXX. Człowiek, który we śnie znalazł złoto    263
  CXXXI. Sekretarz cesarza Fryderyka    265
  CXXXII. Pewien florentyńczyk zjada niechcący martwego Żyda    267
  CXXXII I. Senna wizja Francesca Filelfa    269
  CXXXIV. Pijak    269
  CXXXV. Żarcik papieskiego sekretarza Eberharda, który
  pierdnął w obecności kardynała    271
  CXXXVI. Zabawny żart kardynała    271
  CXXXVII. Kobieta, pragnąc zasłonić głowę, odkrywa tyłek    273
  CXXXVII I. Zabawna opowieść o człowieku, który wysłał listy do żony i do kupca    275
  CXXXIX. Opowieść o Dantem często karcącym żonę    277
  CXL. Starzec czyni zapis dla żony    277
  CXLI. Zuccaro opowiada o kobiecie, która szukała pomocy
  medycznej u księdza    279
  CXLII. Pustelnik sypia z wieloma kobietami    281
  CXLII I. Młody florentyńczyk dogadza sobie z własną macochą    283
  CXLIV. Bracia Mniejsi kłócą się o to, w jaki sposób namalować świętego Franciszka    285
  CXLV. Florencki kapłan, który wybrał się na Węgry    287
  CXLVI. Wieśniak odpowiada gospodarzowi    289
  CXLVII. Powiedzonko pewnego cudaka    289
  CXLVII I. Jak po świniobiciu znajomy zakpił sobie z sąsiada    291
  CXLIX. Odpowiedź Facina Cane    293
  CL. Nieuświadomiony młokos podczas nocy poślubnej
  nie potrafi przespać się z żoną    293
  CLI. Żona pasterza ma syna z księdzem    295
  CLII. Wieśniak przyprowadza osły objuczone zbożem    297
  CLII I. Biedak udziela dowcipnej odpowiedzi bogatemu
  zmarźlakowi    297
  CLIV. Góral pragnie wydać córkę za mąż    299
  CLV. Proboszcz poucza młodą kobietę, że jest mu winna
  dziesięcinę    299
  CLVI. Lekarz wykorzystuje chorą żonę krawca    301
  CLVII. Florentyńczyk zaręcza się z córką wdowy    301
  CLVII I. Lichwiarz z Vicenzy    305
  CLIX. Zabawna opowieść kucharza Gianniego    305
  CLX. Głupi wenecjanin podczas jazdy konno trzyma ostrogi
  za pazuchą    307
  CLXI. Głupiec z Wenecji wykpiony przez wędrownego pigularza    309
  CLXII. Wenecjanin w drodze do Treviso zostaje uderzony
  kamieniem w nerki przez służącego    311
  CLXII I. Lis ucieka przed psami, a wieśniak ukrywa go w słomie    311
  CLXIV. Florentyńczyk kupuje konia    313
  CLXV. Żarcik trefnisia Gonnelli    315
  CLXVI. Jeszcze jedna historyjka o złaknionym wróżebnego daru    315
  CLXVII. Papież Eugeniusz zostaje powiadomiony o wróżebnych znakach    317
  CLXVII I. Cudowny znak    319
  CLXIX. Notariusz z Florencji oszustem    321
  CLXX. Zakonnik wkłada fiuta w otwór w desce    323
  CLXXI. Straszliwa opowieść o chłopcu pożerającym dzieci    325
  CLXXII. Szlachcic florencki udaje, że wychodzi z domu, a w istocie ukrywa się w sypialni nieświadomej tego żony    327
  CLXXII I. Mężczyzna przyłapany na cudzołóstwie udaje wzór czystości    329
  CLXXIV. Podobna historia    329
  CLXXV. Biedak zarabia na życie jako przewoźnik    331
  CLXXVI. Głupi mediolańczyk wręcza księdzu wykaz swoich
  grzechów    333
  CLXXVII. Pewien mężczyzna prosi przyjaciela, by wychwalał go podczas wizyty u teściów    335
  CLXXVII I. Sieneńczyk Pasquino wyraża życzenie, by rozpadły się organy państwa    337
  CLXXIX. Niedouczony uczony gada podczas polowania na ptaki    337
  CLXXX. Kobieta przekonana, że rozciągnięta cipa jest zaletą    339
  CLXXXI. Zabawna opowieść o położnicy    341
  CLXXXII. Przesadna pochwała młodego rzymianina    341
  CLXXXII I. Ludzie miewają różne życzenia    343
  CLXXXIV. Kupiec wychwala swoją żonę, twierdząc, że nigdy
  nie pierdnęła    343
  CLXXXV. Bardzo rozumna odpowiedź udzielona oszczercy    345
  CLXXXVI. Dowcipna odpowiedź, którą można odnieść
  do wielu biskupów    347
  CLXXXVII. Przytyk pod adresem Francesca Filelfa    349
  CLXXXVII I. Kolejna riposta wymierzona w Filelfa    351
  CLXXXIX. Notariusz zostaje rajfurem    351
  CXC. Żart Petrilla, który uwolnił szpital od nędzarzy    353
  CXCI. Zabawna historyjka o młodzieńcu, który wykorzystał
  wszystkich domowników    355
  CXCI I. Dźwięk    355
  CXCII I. Hiszpański książę nakazuje milczenie swojemu synowi o niewyparzonym języku    357
  CXCI V. Dowcipna odpowiedź pewnego opiekuna    359
  CXCV. Podstępny zakonnik dzięki fortelowi dogadza sobie
  z kumą    361
  CXCVI. Angelotto w zabawny sposób określa greckiego kardynała    363
  CXCVII. Tęgawy jeździec    363
  CXCVII I. Komiczna reakcja pewnego sędziego na Klementyny i Nowele    365
  CXCI X. Środek na chłody    367
  CC. Pewien kaznodzieja    367
  CC I. Młoda żona rozdzielona z mężem    369
  CCI I. Dwaj mężczyźni wiodą spór o herb    369
  CCII I. Żarcik lekarza, który ordynował lekarstwa
  na chybił trafił    371
  CCI V. Rada udzielona zmartwionemu dłużnikowi    373
  CC V. Grecy i genueńczycy ukarani za zabójstwo    373
  CC VI. Kpina z rzymian jedzących virtutes    375
  CC VII. Woskowa świeca dla Dziewicy Maryi    377
  CC VII I. Równie zabawna historyjka o obietnicy złożonej
  świętemu Cyriakowi    377
  CCI X. Wdowa pragnie męża w podeszłym wieku    379
  CC X. Brat zakonny wpędza przeoryszę w kłopoty    381
  CC XI. Chłopiec celnie odpowiada kardynałowi Angelottowi    383
  CC XII. Czeladnik garbarza baraszkuje z żoną swego pryncypała    385
  CC XII I. Młoda żona puszcza bąki    385
  CC XIV. Co jest milsze Bogu – słowa czy uczynki?    387
  CC XV. Egipcjanin namawiany do konwersji    387
  CC XVI. Hiszpański biskup zajada kuropatwy jako ryby    389
  CC XVII. Błazen śpi z arcybiskupem Kolonii i nazywa go
  czworonogiem    389
  CC XVII I. Papież Marcin wystawia na pośmiewisko
  natrętnego posła    391
  CC XIX. Potępienie sposobu życia kardynała Angelotta    391
  CC XX. Błazen wyśmiewa się z florenckiego żołnierza    393
  CC XXI. Córka tłumaczy się przed ojcem z bezpłodności    395
  CC XXII. Ujawnione cudzołóstwo Giovanniego Andrei    395
  CC XXII I. Zakonnik od Braci Mniejszych przyprawia chłopcu nos    397
  CC XXIV. Florentyńczyk zawołanym kłamczuchem    399
  CC XXV. Zazdrośnik się kastruje, żeby wystawić na próbę
  wierność żony    401
  CC XXVI. Co usłyszał kapłan podczas offertorium    401
  CC XXVII. Kapłan myli się podczas kazania i mówi „sto”
  zamiast „tysiąc”    403
  CC XXVII I. Mądre słowa kardynała Awinionu skierowane
  do króla Francji    403
  CC XXIX. Straszliwe zdarzenie w kościele na Lateranie    405
  CC XXX. Jak zawstydzono kaznodzieję krzykacza    407
  CC XXXI. Starzec daje nauczkę młodej żonie    407
  CC XXXII. Spodnie zakonnika stają się relikwią    409
  CC XXXII I. Talizman przeciwko zarazie    413
  CC XXXIV. Kardynał Angelotto nierozważnie dopuszczony do głosu    415
  CC XXXV. Ridolfo dostarcza idealnego konia    415
  CC XXXVI. Spór między kobietami owocuje zacnym powiedzonkiem    417
  CC XXXVII. Ksiądz przechytrza wieśniaka, który chciał go przyłapać    419
  CC XXXVII I. Zadziwiająca przygoda angielskiego folusznika i jego żony    419
  CC XXXIX. Najpierw spowiedź omowna, a potem dosłowna    421
  CC XL. Starcie srok i kawek    423
  CC XLI. Cięta riposta Francesca o potomstwie genueńczyków    425
  CC XLII. Zrozumiałe, choć prostackie zachowanie pewnego
  florentyńczyka    425
  CC XLII I. Żartobliwa prośba starca, który nie mógł już sprostać małżeńskim obowiązkom    427
  CC XLIV. Kurtyzana kpi z wenecjan    429
  CC XLV. Prostaczek żartuje z uczonych mężów    429
  CC XLVI. Kupiec krytykujący innych dostaje za swoje    431
  CC XLVII. Kobieta celnie odpowiada zakochanemu
  w niej młodzieńcowi    433
  CC XLVII I. Pewien szlachcic chwyta za broń – i na tym poprzestaje    435
  CC XLIX. Człowiek, który nie jadł i nie pił przez dwa lata    437
  CC L. Żarcik człowieka, który obiecywał wyedukować osła    441
  CC LI. Rozterka księdza: czy Epifania jest mężczyzną,
  czy kobietą?    441
  CC LII. Fałszywa skrucha lichwiarza powracającego
  na drogę występku    443
  CC LII I. Ptaszki dochodzą do odmiennych wniosków    443
  CC LIV. Tylko głupiec zakłada sobie na szyję wiele łańcuchów    445
  CC LV. Ridolfo z Camerino dowcipnie odpowiada
  na obelgi posła    445
  CC LVI. Prosiak rozlewa oliwę w domu sędziego    447
  CC LVII. Łysy ogrodnik odpowiada żartem na żart
  dwóch dziewczyn    449
  CC LVII I. Messer perde il piato    449
  CC LIX. Ulubiona piosenka karczmarzy    451
  CC LX. Dowcipna opinia o pewnym chudzielcu    453
  CC LXI. Kobieta skarży się żartem na pusty kałamarz    453
  CC LXII. Zabawna konkluzja na temat małej liczby
  przyjaciół Boga    455
  CC LXII I. Braciszek od świętego Antoniego, chłop i wilk     455
  CC LXIV. Grzesznik i spowiednik w zadziwiający sposób
  wyrównują rachunki    457
  CC LXV. Ostre słowa dwóch młodzieńców z Florencji    459
  CC LXVI. Wielki wstyd młodzieńca, który podczas obiadu
  nasikał na stół    459
  CC LXVII. Sprytny pomysł mieszkanki Florencji przyłapanej z kochankiem    461
  CC LXVII I. Żywy umarły przemawia w drodze do grobu,
  czym budzi śmiech    463
  CC LXIX. Sporna kwestia    465
  CC LXX. Młynarz zwiedziony przez żonę i nakarmiony
  pięcioma jajkami    467
  CC LXXI. Piękne powiedzenie piękna odmawiające    469
  CC LXXII. Dowcipna, lecz nie całkiem przyzwoita
  odpowiedź pewnej kobiety    469
  CC LXXII I. Sprośne porównanie do wypadających zębów    471
  Zakończenie    473
  
  Bibliografia    475
  Wykaz skrótów    481
  Indeks miejsc cytowanych    483
  Indeks nazw osobowych    485
  Indeks nazw geograficznych    491
RozwińZwiń