POLECAMY
Koszyk
-15%
Batutą i skalpelem. Ciało w zawodach wysokospecjalistycznych
Wydawca:
Format:
Kim jest ufalny pacjent? Jaka część mózgu jest nazywana kochanką neurochirurgów? Czym różni się dyrygowanie w filharmonii od dyrygowania w operze? W jakich utworach frak dyrygenta się nie marszczy?
Dominika Byczkowska-Owczarek analizuje rolę ciała w zawodach wysokospecjalistycznych – neurochirurga i dyrygenta orkiestrowego, które zazwyczaj kojarzą się z rozległą wiedzą teoretyczną. Jak się jednak okazuje, za sukcesem w tych dziedzinach stoją tysiące godzin pracy, w tym fizycznej, polegającej na kontroli własnych ruchów i mimiki twarzy, a także umiejętnej współpracy z innymi bez użycia słów. W publikacji został przedstawiony proces pracy poprzez ciało w obu badanych profesjach, ze szczególnym uwzględnieniem takich jego aspektów, jak: przywództwo, tożsamość zawodowa, technologia, praca w zespole, komunikowanie, sytuacja kobiet wykonujących te zawody czy samotność. Pokazano także, jak w profesjach o kilkusetletniej historii i unikalnej kulturze pracy tworzeni są indywidualiści.
Na podstawie prowadzonych przez sześć lat jakościowych badań socjologicznych autorka proponuje koncepcję społecznego konstruowania cielesności w obszarze roli zawodowej. Stawia ciało w centrum socjologicznego zainteresowania oraz omawia sposoby jego przekształcania i używania podczas pracy.
Autorka od wielu lat zajmuje się badaniem ciała i cielesności oraz jest bez wątpienia ekspertką w tym obszarze. Jej książka zdecydowanie wykracza poza ramy socjologii ciała/ucieleśnienia. Sytuuje się na styku różnych subdyscyplin: socjologii ciała, socjologii pracy oraz workplace studies, co wskazuje na jej interdyscyplinarny charakter, ale również na umiejętność łączenia przez autorkę perspektyw wywodzących się z różnych studiów. Publikacja dostarcza wielu informacji, począwszy od historii zawodów po funkcjonowanie środowiska, męską dominację i rozwój kariery. Można zatem powiedzieć, że praca poprzez ciało jest tylko jednym z elementów opisywanych w niej światów społecznych.
Z recenzji dr hab. Honoraty Jakubowskiej, prof. UAM
| Rok wydania | 2024 |
|---|---|
| Liczba stron | 328 |
| Kategoria | Socjologia kultury |
| Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
| ISBN-13 | 978-83-8331-390-0 |
| Numer wydania | 1 |
| Język publikacji | polski |
| Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
Ciekawe propozycje
Boży skalpel
do koszyka
Spis treści
| 1. Wprowadzenie | 9 |
| 2. Praca w zawodzie neurochirurga | 40 |
| 2.1 Kontekst historyczny i kulturowy zawodu chirurga | 40 |
| 2.1.1 Historia i kontekst zawodu chirurga a kultura zawodu | 42 |
| 2.1.2 Kontekst historyczny i specyfika neurochirurgii jako subdziedziny medycznej | 45 |
| Zarys historii neurochirurgii | 45 |
| Specyfika neurochirurgii jako dziedziny medycznej | 47 |
| Neurochirurgia i inne specjalności lekarskie | 49 |
| Technologia w pracy neurochirurgicznej | 54 |
| Socjalizacja w zawodzie neurochirurga | 56 |
| 2.2 Kontekst organizacyjny pracy neurochirurgów | 59 |
| 2.3 Praktyka pracy neurochirurgicznej na badanym oddziale | 61 |
| 2.4 Proces pracy neurochirurgicznej | 66 |
| 2.4.1 Subprocesy pracy neurochirurgicznej | 67 |
| Subproces kwalifikacji | 67 |
| Subproces przygotowania do operacji | 70 |
| Subproces realizacji operacji | 72 |
| Subproces opieki pooperacyjnej | 74 |
| Subproces opieki poszpitalnej | 74 |
| 2.4.2 Praca na sali operacyjnej | 75 |
| Sala operacyjna | 75 |
| Zespół operacyjny | 80 |
| Ciało pacjenta | 84 |
| 2.4.3 Podejmowanie decyzji w pracy neurochirurgicznej | 87 |
| Podejmowanie decyzji w kolejnych subprocesach pracy neurochirurgicznej | 90 |
| 2.4.4 Niepewność w pracy neurochirurgów | 91 |
| Źródła niepewności | 93 |
| 2.4.5 Błędy w pracy neurochirurgicznej | 96 |
| 2.4.6 Strategie asekuracyjne | 98 |
| 2.4.7 Sytuacja kobiet w zawodzie neurochirurga | 101 |
| 2.5 Praca poprzez ciało w zawodzie neurochirurga – dostosowywanie się (adjusting) | 108 |
| 2.5.1 Używanie ciała jako narzędzia pracy | 110 |
| Uwarunkowania indywidualnej cielesności operatora | 110 |
| Ostrzenie narzędzia | 112 |
| Usamodzielnienie ciała | 118 |
| Nabywanie warsztatu | 119 |
| Scaffolding jako metoda nauczania | 122 |
| Zmysły w pracy neurochirurga | 127 |
| Przeszkody w pracy poprzez ciało | 132 |
| Zarządzanie ciałem – efektywne wykorzystanie zasobów ciała i zaspokajanie jego potrzeb | 135 |
| Zmęczenie | 139 |
| Emocje w pracy neurochirurga | 141 |
| 2.5.2 Dostosowywanie innych osób i obiektów do ciała operatora | 144 |
| Współpraca z instrumentariuszką | 144 |
| Dostosowywanie obiektów | 147 |
| Dostosowywanie przestrzeni | 148 |
| Używanie narzędzi neurochirurgicznych | 148 |
| Realizowanie różnych rodzajów wiedzy w zawodzie neurochirurga | 151 |
| 2.5.3 Podsumowanie | 153 |
| 3 Praca w zawodzie dyrygenta orkiestrowego | 154 |
| 3.1 Historia i przemiany zawodu dyrygenta | 154 |
| 3.2 Proces pracy dyrygenta | 156 |
| 3.2.1 Specyfika pracy dyrygenckiej | 156 |
| 3.2.2 Autodefinicja w zawodzie dyrygenta | 158 |
| 3.2.3 Aspekty dyrygowania | 162 |
| 3.2.4 Konteksty pracy dyrygenta | 164 |
| Próba i koncert | 164 |
| Filharmonia | 165 |
| Opera | 165 |
| Nagranie | 167 |
| 3.2.5 Subprocesy pracy dyrygenta | 167 |
| Subproces interpretacji dzieła | 168 |
| Subproces prezentacji interpretacji i (pozornych) negocjacji z orkiestrą | 171 |
| Subproces przygotowania dzieła z orkiestrą | 172 |
| Subproces wykonywania dzieła podczas koncertów | 172 |
| 3.2.6 Dobre praktyki w pracy dyrygenta | 174 |
| 3.2.7 Technologia | 175 |
| 3.2.8 Emocje w pracy dyrygenta | 176 |
| 3.2.9 Błędy w pracy dyrygenta | 179 |
| 3.3 Konstruowanie roli społecznej dyrygenta | 181 |
| 3.3.1 Kompozytor i partytura muzyczna | 182 |
| 3.3.2 Orkiestra | 183 |
| 3.3.3 Chór | 187 |
| 3.3.4 Soliści | 188 |
| 3.3.5 Balet | 190 |
| 3.3.6 Publiczność | 191 |
| 3.3.7 Inne uwarunkowania realizowania roli dyrygenta | 193 |
| 3.4 Kariera dyrygenta | 198 |
| 3.4.1 Dyspozycje do wykonywania zawodu dyrygenta | 198 |
| 3.4.2 Stawanie się dyrygentem | 200 |
| 3.4.3 Punkty zwrotne | 203 |
| 3.4.4 Zarządzanie karierą | 206 |
| 3.4.5 Sprzężenie zwrotne karier mistrza i ucznia | 207 |
| 3.4.6 Wpływ płci dyrygenta na rozwój kariery | 209 |
| 3.4.7 Uwarunkowania instytucjonalne kariery dyrygenta | 214 |
| 3.5 Praca poprzez ciało w zawodzie dyrygenta – uzewnętrznianie (externalizing) | 216 |
| Predyspozycje | 218 |
| Czerpanie z własnych doświadczeń | 219 |
| Nabywanie warsztatu | 222 |
| Podział symboliczny i funkcjonalny ciała | 222 |
| 3.5.1 Proces socjalizacji wtórnej w zawodzie dyrygenta – aspekt cielesny | 232 |
| Proces edukacji formalnej – socjalizowanie do ekspresji | 232 |
| Przychodzenie | 237 |
| Ciało mistrza | 238 |
| Adresaci działania głównego | 239 |
| Zarządzanie ciałem w zawodzie dyrygenta | 240 |
| Doskonalenie ciała jako narzędzia przekazu | 241 |
| Utrzymanie ciała w formie | 242 |
| Ciało nie w pełni sprawne | 243 |
| Używanie przedmiotów – ubiór i batuta | 245 |
| 3.5.2 Podsumowanie | 249 |
| 4 Charakterystyka pracy poprzez ciało w badanych zawodach | 250 |
| 4.1 Praca poprzez ciało w zawodach neurochirurga i dyrygenta orkiestrowego | |
| – analiza i porównanie | 250 |
| 4.1.1 Nabywanie warsztatu – nauczanie umiejętności cielesnych | 258 |
| 4.1.2 Przywództwo realizowane poprzez ciało | 269 |
| Rola współpracowników – osoby podlegające przywódcy | 270 |
| Modele realizowania roli przywódcy | 271 |
| 4.1.3 Specyfika zadania a praca poprzez ciało | 274 |
| Praca z obiektami zróżnicowanymi wewnętrznie | 275 |
| Wchodzenie w interakcje z obiektami pracy | 276 |
| Dobra robota – wymiar prakseologiczny | 279 |
| 5 Podsumowanie – społeczne konstruowanie cielesności w zawodach wysokospecjalistycznych | 283 |
| 5.1 Wnioski z badań | 283 |
| 5.2 Społeczne konstruowanie cielesności w obszarze roli zawodowej | 287 |
| 6 Metodologia i naturalna historia badania | 296 |
| Bibliografia | 311 |
| Spis rysunków | 325 |
| Spis tabel | 327 |
KUP NA PREZENT
Batutą i skalpelem. Ciało w zawodach wysokospecjalistycznych
25,46 zł
Uzupełnij informacje na temat odbiorcy.
Produkt został pomyślnie dodany do koszyka.
Nieudana próba zakupu produktu. Spróbuj jeszcze raz.