INNE EBOOKI AUTORA
Koszyk
Teoria prowokacji
Analiza politologiczna
Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Doskonała w literaturze przedmiotu synteza wiedzy na temat mechanizmów prowokacji odnosząca się nie tylko do praktyki politycznej, ale również do sfery życia codziennego, także intymnego i prywatnego, życia gospodarczego, artystycznego i naukowego. Wyraźnie ukazuje podobieństwo i pokrewieństwo sposobów oddziaływania na innych w tych z pozoru tak różnych i odrębnych dziedzinach. Obrana formuła przewodnika metodycznego pozwala na zespolenie funkcji i walorów podręcznika teoretycznego oraz "podręcznego katalogu" czy "poradnika" (choć oczywiście autor przestrzega przed nadużywaniem metod prowokacyjnych w działalności politycznej i nie tylko).
Książka przeznaczona dla politologów, dziennikarzy i polityków, ale również specjalistów w dziedzinie marketingu, menedżerów oraz twórców kultury artystycznej.
| Rok wydania | 2007 |
|---|---|
| Liczba stron | 424 |
| Kategoria | Komunikacja polityczna |
| Wydawca | Wydawnictwo Naukowe PWN |
| ISBN-13 | 978-83-01-15395-3 |
| Numer wydania | 1 |
| Język publikacji | polski |
| Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
EBOOKI WYDAWCY
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
| WSTĘP | 13 |
| CZĘŚĆ I: CZYM JEST PROWOKACJA? | 18 |
| Rozdział 1: Słownikowe i potoczne definicje prowokacji | 20 |
| 1.1. Rodowód słów "prowokować", "prowokacja" | 20 |
| 1.2. Słownikowe interpretacje czasownika "prowokować" | 22 |
| 1.3. Słownikowe objaśnienia terminu "prowokacja" | 24 |
| 1.4. Intencjonalne zawężanie znaczenia słów dotyczacych "prowokowania" | 26 |
| 1.5. Słownikowe charakterystyki zachowań "prowokujacych" | 27 |
| 1.6. Słownikowe określenia osób prowokujących | 29 |
| 1.7. Określenia pokrewne i bliskoznaczne | 31 |
| Określenia złowieszcze | 32 |
| Określenia ponętne | 33 |
| Rozdział 2: Dwoisty charakter zjawisk prowokujacych | 35 |
| 2.1. Między przypadkowościa a premedytacją | 35 |
| 2.2. Efekt prowokacji | 36 |
| Psychologiczne i socjologiczne pojęcie "efektu" | 37 |
| Wyróżniki "efektu prowokacji" | 39 |
| 2.3. Sprowokowanie mimowolne - efekt działań przeciwskutecznych | 40 |
| 2.4. Bezosobowe (zjawiskowe) rozumienie (s)prowokowania | 42 |
| 2.5. Podmiotowe (intencjonalne) rozumienie terminu "prowokacja" | 43 |
| Skutek bezwarunkowy a skutek warunkowy (uwikłany w konwencję) | 44 |
| Znak i oznaka | 45 |
| Ekspresja czynna i bierna | 46 |
| Przyczyna, powód, cel | 47 |
| Rozdział 3: Manipulacyjny charakter prowokacji | 48 |
| 3.1. Akt prowokacji jako działanie wyrachowane (z premedytacja) | 48 |
| Premedytacja | 49 |
| Wyrachowanie | 50 |
| 3.2. Zróżnicowana geneza aktów prowokacji | 50 |
| Prowokacje reaktywne, inicjatywne i zwrotne | 51 |
| Prowokacje przeciwskuteczne | 54 |
| 3.3. Istota i stereotypy manipulacji | 54 |
| Moralny kontekst manipulacji | 55 |
| Neutralne ujęcie manipulacji i prowokacji | 56 |
| Negatywny stereotyp manipulacji i prowokacji | 57 |
| Istota manipulacji | 58 |
| Przewaga taktyczna jako atrybut manipulacji (w tym prowokacji) | 59 |
| 3.4. Prowokacja jako forma manipulacji | 62 |
| Manipulacja niesprowadzalna do prowokacji | 62 |
| Manipulacyjny charakter prowokacji inicjatywnych | 63 |
| Podstępność prowokacji zwrotnych | 63 |
| Podstępność prowokacji reaktywnych | 64 |
| Rozdział 4: Wyzwanie - najprostsza forma aktu prowokacji | 66 |
| 4.1. Dosłowne, konwencjonalne i metaforyczne znaczenie terminu | 66 |
| 4.2. Wyzwanie jako akt konwencjonalny | 69 |
| 4.3. Wyzwisko - prostacka forma wyzwania | 70 |
| Szczególna forma wyzwania | 71 |
| Agresywny charakter wyzwiska | 71 |
| Względny prymitywizm wyzwiska | 73 |
| 4.4. Nieodparty nacisk | 73 |
| Konwencjonalne wymuszenie lub przesadzenie | 74 |
| Zachowanie wyzywajace | 74 |
| Zachęta lub wezwanie do współzawodnictwa | 77 |
| Wymuszenie reakcji (odpowiedzi) | 78 |
| 4.5. Wyzwanie "bezzwrotne" | 79 |
| 4.6. Obraza, popis i licytacja | 83 |
| CZĘŚĆ 2: POZIOM FINEZJI I STOPIEŃ ZŁOŻONOŚCI AKTÓW | 86 |
| Rozdział 5: Morfolofia aktów prowokacji | 88 |
| 5.1. Ciagi i sploty prowokacji | 88 |
| 5.2. Akty doraźne a działania powtarzalne i ciagłe | 89 |
| Prowokacja jednorazowa | 89 |
| Prowokacje wielokrotne | 89 |
| Prowokacja seryjna | 91 |
| Prowokacja permanentna | 92 |
| 5.3. Prowokacyjna reguła (styl działania) | 93 |
| 5.4. Hiperwydajne formy prowokacji | 94 |
| Prowokacja symultaniczna | 94 |
| Prowokacja samożywna | 95 |
| Prowokacja lawinowa (kaskadowa) | 96 |
| Prowokacja kumulatywna | 97 |
| Wielostopniowe multiprowokacje | 98 |
| 5.5. Sterowanie pośrednie i bezpośrednie | 98 |
| Sterowanie naciskiem społecznym | 99 |
| Prowokacyjne "warunkowanie" | 100 |
| 5.6. Oddziaływanie detaliczne, hurtowe i kompleksowe | 101 |
| 5.7. Wpływ zmaterializowany a wpływ psychiczny i symboliczny | 102 |
| 5.8. Prowokacja komunikacyjna i regulacyjna | 103 |
| 5.9. Perfidia - wyrafinowana forma prowokacji | 105 |
| Rozdział 6: Produktywna a pasożytnicza postać prowokacji | 109 |
| 6.1. Sztuczne wywoływanie... na podatnym gruncie | 109 |
| 6.2. Własnym wysiłkiem, cudzymi rękami, zrządzeniem losu | 111 |
| 6.3. Tworzenie sytuacji a dyskontowanie okazji | 113 |
| 6.4. Atrybuty prowokacji produktywnej | 113 |
| 6.5. Pasożytnicza forma prowokacji | 115 |
| 6.6. Burzliwa historia pewnej torebki | 116 |
| 6.7. Skandal "rozporkowy" w USA | 118 |
| 6.8. Sarajewo: zamach równie oburzajacy, co wygodny | 120 |
| 6.9. Goebbelsowska "promocja" Katynia | 122 |
| Rozdział 7: Prowokacja jako gra i rozgrywka | 125 |
| 7.1. Prowokacja jako gra | 125 |
| Dwa znaczenia terminu "gra" | 125 |
| Metaforyczność schematu "gry" | 126 |
| 7.2. Rozgrywka jako forma kooperacji | 127 |
| Jedność spektaklu i rozgrywki | 127 |
| Prowokacja jako instrument kooperacji | 128 |
| 7.3. Prowokacja aktorska i reżyserska | 129 |
| 7.4. Prowokacje jednostronne i wielostronne | 132 |
| Rozdział 8: Przykłady multiprowokacji | 135 |
| 8.1. Wielostronna rozgrywka sarajewska | 135 |
| 8.2. Intryga jako wielostopniowa prowokacja sieciowa | 139 |
| 8.3. Rosyjsko-estońska "wojna pomnikowa" | 142 |
| Podłoże konfliktu i przesłanki stanowiska obydwu stron | 143 |
| Wzajemna i wielostronna licytacja prowokacjami | 145 |
| Rozdział 9: Intryga - perfidna odmiana prowokacji | 151 |
| 9.1. Etymologia | 153 |
| 9.2. Intryga jako rodzaj spisku | 154 |
| Atrybuty spisku | 154 |
| Spisek jako współdziałanie | 156 |
| Paradoks: spisek.... jednoosobowy | 156 |
| Odmiany intrygi | 157 |
| Gra na dwie strony | 158 |
| 9.3. Rodzaje intrygi "jednoobiektowej" | 158 |
| Intryga obstrukcyjna | 159 |
| Schemat zwrotnicy | 160 |
| Trzy rodzaje zastawionej pułapki | 162 |
| Sieć pajęcza (pajęczyna) | 163 |
| Wikłanie w błędne koło | 164 |
| Megaintryga | 165 |
| 9.4. Dyskomunikacja (krecia robota) | 165 |
| Dywersja komunikacyjna | 165 |
| Toksyczne pośrednictwo | 167 |
| Obrotowy jatrzyciel-kameleon | 168 |
| CZĘŚĆ 3: PROWOKACJA JAKO NARZĘDZIE POLITYKI | 172 |
| Rozdział 10: Specyfika i typowy repertuar prowokacji politycznych | 174 |
| 10.1. Pejoratywna tradycja słowa "prowokacja polityczna" | 175 |
| 10.2. Wyróżniki prowokacji politycznej | 177 |
| Materia | 177 |
| Kontekst | 178 |
| Sprawcy | 179 |
| Obiekt i adresat oddziaływania | 179 |
| Zasięg społeczny i skala oddziaływania | 180 |
| 10.3. Podatny grunt dla prowokacji politycznych | 180 |
| 10.4. Straszak prowokacji | 182 |
| 10.5. Stały repertuar prowokacyjnych środków działania politycznego | 184 |
| 10.6. Podręczny repertuar prowokacji doraźnych | 185 |
| Rozdział 11: Funkcje i cele prowokacji politycznych | 187 |
| 11.1. Pozytywne a negatywne zaprogramowanie prowokacji | 187 |
| Kryterium pozytywności i negatywności | 188 |
| Ambiwalentność prowokacji | 189 |
| 11.2. Konstruktywne i destrukcyjne formy prowokacji politycznych | 190 |
| 11.3.Pragmatyczne, ideologiczne i rytualne funkcje prowokacji | 192 |
| Pozytywne i negatywne funkcje pragmatyczne | 192 |
| Doraźne i dalekosiężne cele pragmatyczne | 193 |
| Ideologiczne funkcje prowokacji politycznych | 193 |
| Indoktrynacja przez prowokacje | 194 |
| Prowokatorska legitymizacja | 195 |
| Prowokacja jako propaganda i agitacja | 195 |
| Rytualne funkcje aktów prowokacji | 195 |
| Korelacja funkcji pragmatycznych i symbolicznych | 196 |
| 11.4. Kompensacyjny charakter prowokacji | 197 |
| Kompensacja braków, słabości, niepowodzeń | 197 |
| Prowokacyjna kompensacja w działaniu politycznym | 198 |
| 11.5. Prowokacyjne sposoby akredytacji | 199 |
| 11.6. Prowokacyjne sposoby rywalizacji i walki politycznej | 200 |
| 11.7. Kategorie "użytkowników" prowokacji i specyfika ich celów | 202 |
| Prowokacje predententów | 203 |
| Prowokacje rzadowe i reżymowe | 204 |
| Prowokacje wśród "samych swoich" | 204 |
| Antyrzadowe prowokacje opozycyjnego establishmentu | 205 |
| Prowokacje politycznych outsiderów | 207 |
| Rozdział 12: Prowokacja sprawcza, mistyfikacyjna, dyskredytacyjna | 208 |
| 12.1. Trzy rodzaje prowokacji | 208 |
| 12.2. Prowokacja sprawcza | 209 |
| 12.3. Prowokacja mistyfikacyjna | 210 |
| Operacja "Bodyguard" | 211 |
| Realne skutki pozorów i złudzeń | 213 |
| 12.4. Prowokacja dyskredytacyjna | 215 |
| 12.5. Prowokacje wieloaspektowe - syndromatyczne | 218 |
| Rozdział 13: Kontaktowe prowokacje sprawcze | 219 |
| 13.1. Podstawowa typologia funkcjonalna | 219 |
| 13.2. Prowokacja rozpoznawcza (zwiadowcza) | 222 |
| Sto kwiatów... do ścięcia | 222 |
| Formy rozpoznania | 224 |
| 13.3. Typy prowokacji bodźcowej | 225 |
| Prowokacja promocyjna | 226 |
| Prowokacja kompulsywna | 230 |
| Prowokacje motywacyjne | 231 |
| Prowokacja mobilizacyjna | 232 |
| Prowokacja demobilizacyjna | 233 |
| 13.4. Kompulsywna prowokacja do walki | 235 |
| Potencjalna słabość adresatów zaczepek | 236 |
| Paradoksalna niezawodność uświadamianych wymuszeń | 236 |
| Rozdział 14: Zwodnicze prowokacje sprawcze | 238 |
| 14.1. Typy prowokacji manewrowej | 238 |
| Prowokacje prewencyjne | 239 |
| Prowokacje tematyczne | 240 |
| Prowokacje modulacyjne | 241 |
| Prowokacje antycypacyjne | 242 |
| Prowokacje obstrukcyjne | 243 |
| 14.2. Prowokacja dywersyjna | 244 |
| Prpwpkacja infiltracyjna - argumentalna | 245 |
| 14.3. Prowokacja pretekstowa (narzędzie asekuracji i usprawiedliwień) | 246 |
| Istota i funkcje pretekstów | 246 |
| Racjonalizacja i asekuracja | 248 |
| CZĘŚĆ 4: SUGESTYWNE NIEDOPOWIEDZENIA | 252 |
| Rozdział 15: Podstępne nagrania, czyli poufność upubliczniona | 257 |
| 15.1. Nielojalne podpuszczenie | 257 |
| 15.2. Mechanizm podstępnych nagrań i ich zdyskontowania | 259 |
| 15.3. "Taśmy prawdy" Renaty Beger | 264 |
| Okoliczności i przebieg działania | 264 |
| Kto kim się posłużył? | 266 |
| 15.4. Kreatywne nagranie Ojca Rydzyka | 269 |
| Rozdział 16: Status i mechanizm przecieku | 272 |
| 16.1. Podstępne nagrania a przecieki - różnice i podobieństwa | 272 |
| 16.2. Metaforyka hydrauliczna | 273 |
| 16.3. Rodzaje przecieku | 274 |
| 16.4. Istota przecieku jako aktu prowokacji | 275 |
| 16.5. Przeciek uspołeczniony | 276 |
| 16.6. Taktyczne założenia przecieku sterowanego - prowokacji "hydraulicznej" | 277 |
| 16.7. Kwalifikacja funkcjonalna przecieku jako prowokacji | 279 |
| 16.8. Cele i kalkulacje "hydraulików-dywersantów" | 280 |
| 16.9. Atrakcyjność spektakularnej metody | 281 |
| Rozdział 17: Dwuznaczność i kontrowersyjność przecieków | 283 |
| 17.1. Paradoksalna wiarygodnoEść wiadomości niepełnych i niesprawdzonych | 283 |
| 17.2. Ściganie... ofiar, nie sprawców | 284 |
| 17.3. Kontrowersje moralne | 285 |
| 17.4. Społeczne korzyści z nieszczelności i wścibstwa | 287 |
| 17.5. Negatywy zjawiska | 288 |
| 17.6. Epidemia przecieków jako patologia | 289 |
| 17.7. Przeciek jako... mistyfikacja | 289 |
| Kulisy dokumentalnych odkryć | 290 |
| Mitologia czwartej władzy i dziennikarstwa Śledczego | 290 |
| 17.8. Dwuznaczność relacji w trójkącie "politycy - służby specjalne - dziennikiarze" | 294 |
| Przesadny optymizm ludzi "czwartej władzy" | 296 |
| Powody do powściagliwości | 296 |
| Rozdział 18: W sidłach blefu | 302 |
| 18.1. Tradycja słowa i nieporozumienia pojęciowe | 302 |
| 18.2. Cechy charakterystyczne blefu | 304 |
| 18.3. Definicja i specyfika blefu | 308 |
| 18.4. Fałszywa sugestia i wzbudzenie niepewności | 309 |
| Fałszywe zasugerowanie | 310 |
| Wzbudzanie poczucia niepewności | 311 |
| 18.5. Blef bierny a blef czynny | 312 |
| Blef bierny | 312 |
| Blef czynny | 313 |
| Rozdział 19: Blef jako narzędzie gry politycznej | 316 |
| 19.1. Czarna teczka | 316 |
| 19.2. Wiem więcej niż mogę powiedzieć | 317 |
| 19.3. Blef jako demobilizacyjna pułapka | 321 |
| 19.4. Trzymanie w szachu | 323 |
| 19.5. Blef a mistyfikacja | 325 |
| 19.6. Status blefu jako prowokacji syndromatycznej | 326 |
| CZĘŚĆ V: SYNDROMATYCZNE PROWOKACJE BRUTALNE | 330 |
| Rozdział 20: Przesłanki prowokacyjnej taktyki faktów dokonanych | 333 |
| 20.1. Okoliczności zastosowania | 333 |
| 20.2. Rodowód i dosłowny sens określenia "fakty dokonane" | 334 |
| 20.3. Rodowód, ewolucja i konteksty pojęcia "fakty" | 335 |
| 20.4. Praktyczna manipulacja pojęciem faktu | 336 |
| 20.5. Mechanizm obiektywizacji | 337 |
| 20.6. Partykularne i negatywne utrwalenie | 337 |
| 20.7. Brutalna taktyka negocjacyjna | 338 |
| 20.8. Wmanewrowanie w sytuację bez wyjścia | 339 |
| 20.9. Aktywne wykorzystanie... inercji | 341 |
| Rozdział 21: Polityka faktów dokonanych | 346 |
| 21.1. Istota polityki faktów dokonanych | 346 |
| 21.2. Wyścig niespodzianek z ich odbiorca | 347 |
| 21.3 Pokojowe "odzyski" III Rzeszy | 349 |
| Rozdział 22: Fakty dokonane jako splot prowokacji | 359 |
| 22.1. Modelowy mechanizm tworzenia faktów dokonanych | 359 |
| 22.2. Fakty dokonane jako wyzwanie | 361 |
| 22.3. Jednostronne rozstrzygnięcie, przesadzenie i "przebicie" | 362 |
| 22.4. "Fakty dokonane" jako rodzaj wymuszenia | 363 |
| 22.5. Pragmatyczna atrakcyjność taktyki faktów dokonanych | 365 |
| 22.6. Status i profil metody faktów dokonanych | 365 |
| Rozdział 23: Megaprowokacja - nagonka | 369 |
| 23.1. Nagonka... niedestrukcyjna | 369 |
| 23.2. Myśliwska metafora | 371 |
| Przestrzenno-fizyczne modele nękania | 371 |
| Odpowiedniki polowania | 373 |
| Corrida | 374 |
| 23.3. Atrybuty i instrumenty nagonki | 374 |
| Środki i skutki prześladowania psychiczno-moralnego | 376 |
| 23.4. Autorytarna nagonka reżymowa | 377 |
| 23.5. "Pluralistyczny" mechanizm medialno-aferalny | 378 |
| Paradoks nagonki "demokratycznej" | 378 |
| Pneumatyka aferalna | 379 |
| Specyfika skandalu | 380 |
| Afera, czyli "dęta sprawa" | 381 |
| "Nakręcanie" sprawy | 383 |
| 23.6. Funkcje nagonek | 384 |
| 23.7. Kalkulacje i założenia taktyczne | 386 |
| Polityczny samosad | 386 |
| Najwdzięczniejsi odbiorcy | 387 |
| Mechanizm korupcji moralnej | 388 |
| Rozdział 24: Drastyczna odmiana prowokacji | 390 |
| 24.1. Taktyczne i strategiczne kalkulacje politycznych zbrodniarzy | 390 |
| Cele ostentacyjnej brutalności | 391 |
| Techniki i Erodki zracjonalizowanego okrucieństwa | 393 |
| 24.2. Specyfika socjotechniki okrucieństwa | 394 |
| Wyróżniki drastycznych form prowokacji | 395 |
| Wymuszenie siłowe a destrukcja | 395 |
| Manipulacja przemoca | 396 |
| Przewaga działających bezwzględnie | 398 |
| 24.3. Psychologiczna strona prowokacji drastycznej | 399 |
| Bulwersowanie, szok, spektakl destrukcji | 399 |
| Gra na ludzkich uczuciach | 401 |
| Tworzenie "gęstej atmosfery" | 402 |
| 24.4. Uczestnictwo, sprawstwo, odpowiedzialność | 403 |
| Mocodawcy a wykonawcy | 404 |
| 24.5. Cui prodest?, czyli w poszukiwaniu sprawców | 405 |
| Mimowolna niedyskrecja beneficjantów | 406 |
| 24.6. Paradoksalna atrakcyjność prowokacji drastycznej | 406 |
| Postscriptum | 409 |
| Literatura | 412 |
| Spis tabel schematycznych | 421 |
| Indeks nazwisk | 422 |