Monografia wyczerpująco omawia podstawową instytucję polskiego prawa medycznego w szerokim prawnoporównawczym, prawnomiędzynarodowym oraz konstytucyjnym kontekście.

Monografia zawiera omówienie następujących zagadnień:
stanu epidemii w świetle powszechnego prawa międzynarodowego i europejskiego, w tym uregulowań Światowej Organizacji Zdrowia określających instytucję stanu zagrożenia zdrowia publicznego o znaczeniu międzynarodowym (z ang. „A Public Health Emergency of International Concern” (PHEIC)), Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych, Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, standardów Rady Europy, a w tym Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, Konwencji o Prawach Człowieka i Biomedycynie, Europejskiej Karty Społecznej oraz rekomendacji i zaleceń Zgromadzenia Parlamentarnego RE oraz Komitetu Ministrów RE, a także prawa UE, w tym uregulowań traktatowych oraz decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 1082/2013/UE w sprawie poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia;
stanu epidemii w świetle uregulowań wybranych państw UE, w tym niemieckiej konstrukcji stanu epidemii o zasięgu krajowym (Epidemische Lage von nationaler Tragweite), francuskiej konstrukcji stanu epidemii (l’état d’urgence sanitaire), włoskiej konstrukcji ogólnokrajowego stanu zagrożenia epidemicznego (stato di emergenza di rilievo nazionale), a także szwedzkiej ustawy o ochronie przed chorobami zakaźnymi i konstrukcji niewiążących formalnie zaleceń sanitarnych;
stanu epidemii w świetle ewolucji polskich uregulowań epidemicznych, w tym ustaw sanitarnych z 1919 r., 1935 r., 1963 r. oraz 2001 r.;
konstytucyjnych podstaw stanu epidemii, m.in. zwalczanie chorób epidemicznych w świetle art. 68 Konstytucji RP, zwalczanie chorób zakaźnych w reżimie klęski żywiołowej;
ustawowych ram stanu epidemii, w tym szczegółowa charakterystyka definicji legalnej stanu epidemii, ukształtowania upoważnień prawodawczych w ZapobChoróbU, problem szczepień przeciw COVID-19, stanu epidemii w świetle przepisów odrębnych, w tym z zakresu prawa cywilnego oraz przepisów funkcjonalnie związanych z instytucją stanu epidemii.
stanu epidemii w świetle praktyki legislacyjnej Rady Ministrów i Ministra Zdrowia związanej z epidemią COVID-19, w tym analizę rozporządzeń MZ i RM ustanawiających normatywne ograniczenia epidemiczne.

Opracowanie jest przydatne dla sędziów, adwokatów, radców prawnych, aplikantów zawodów prawniczych, teoretyków i praktyków ochrony zdrowia, studentów, a także podmiotów gospodarczych, pracodawców i pracowników, na których prawa i obowiązki bezpośrednio oddziałuje prawodawstwo epidemiczne oraz organów administracji publicznej i samorządu terytorialnego.

„Recenzowana monografia ma niewątpliwie pionierski charakter. Stanowi pierwsze kompleksowe opracowanie w polskiej literaturze prawniczej instytucji prawnej stanu epidemii. Monografia ma istotne znaczenie teoretyczne i praktyczne” – z recenzji prof. dr hab. Marka Safjana.

„Recenzowana monografia stanowi oryginalny wynik badań Autora, które nie doczekały się jeszcze opracowania w krajowej literaturze przedmiotu. Książka dobrze relacjonuje istniejący stan wiedzy. Wartości monografii upatruję w pierwszej systematycznej analizie konstrukcji prawnej pandemii i ocenie regulacji prawnych jej dotyczących, a przede wszystkim ocenie działań ustawodawcy i władzy wykonawczej. Dużą wartość przedstawiają analizy prawnoporównawcze, które pozwalają na lepszą ocenę przyjętych w Polsce rozwiązań.” – z recenzji prof. INP PAN dr hab. Mateusza Błachuckiego.