Ustrój prokuratury w Polsce

Tradycja i współczesność

1 opinia

Wydawca:

Elipsa

Format:

pdf, ibuk

DODAJ DO ABONAMENTU

WYBIERZ RODZAJ DOSTĘPU

24,90  30,00

Format: pdf

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa: 30,00 zł (-17%)

Najniższa cena z 30 dni: 23,10 zł  


24,90

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Etymologia słowa „prokuratura” wywodzi się z języka łacińskiego. Łacińskie procurare oznacza zajmować się interesami, zarządzać. W Cesarstwie Rzymskim prokurator oznaczał zarządcę, wysokiego urzędnika w Rzymie lub prowincji. Wskazać też należy instytucję procurator rei publice, a więc naczelnego prokuratora cesarskiego oraz procurator provincionarum oznaczającego zarządcę prowincji, który działał z upoważnienia i w imieniu cesarza. Prawo rzymskie odróżniało rzeczników (advocati), którzy wyręczali stronę stającą w sądzie w jej oświadczeniach, od zastępców (procuratores), którzy występowali w imieniu strony nieobecnej w sądzie.
Prokuratura we współczesnym kształcie nie powstała ex nihilo, ale formowała się na przestrzeni wieków. Instytucja prokuratury w zasadzie jest pochodzenia francuskiego. Nowożytna koncepcja prokuratury pojawiła się na przełomie XIII i XIV wieku we Francji, w Hiszpanii i Portugalii. Prokurator pierwotnie pełnił rolę pełnomocnika monarchy przed sądem. Natomiast od XIV wieku prokuratorzy przekształceni zostali w stałych, mianowanych przez króla urzędników. We Francji prokuratorzy przy sądach wyższych nazywali się prokuratorami generalnymi (prosecureurs généraux), a przy sądach niższych nazywali się prokuratorami królewskimi (prosecureurs du roi) podlegając jednocześnie prokuratorom generalnym przy sądzie wyższym.


Rok wydania2013
Liczba stron348
KategoriaPolitologia
WydawcaElipsa
ISBN-13978-83-7151-739-6
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje