EBOOKI WYDAWCY
Koszyk
„Przekłady Literatur Słowiańskich” 2018. T. 9. Cz. 1: Dlaczego tłumaczymy? Praktyka, teoria i metateoria przekładu
Redakcja:
Wydawca:
Format:
ibuk
„Tłumaczy się […], bo ma się aspiracje, żeby być tłumaczem.1”
Przywołana teza to jedna z możliwych odpowiedzi na pytanie: „Dlaczego tłumaczymy?”. Jeśli ktoś do bycia tłumaczem aspiruje, oznacza to, że zawód ten (czy lepiej „rola”) jest czymś godnym podziwu i szacunku, szlachetnym, lecz także czymś wymagającym trudu, niełatwym. Wielu translatologów i tłumaczy zapewne życzyłoby sobie, aby tak właśnie postrzegano ich pracę. I chyba faktycznie ostatnimi czasy tłumacz (nie tylko wśród osób tak czy inaczej zaangażowanych zawodowo w translatorykę) zyskał na znaczeniu (czy jednak doczekał się właściwego uznania?)2. Jeśli tłumaczenie to kwestia aspiracji, to znaczy, że powodem, dla którego podejmuje się ów trud, mogą być między innymi prestiż i ambicja. Tak jak w wypadku Stanisława Barańczaka, którego motywowała do pracy chęć pokazania, że potrafi przetłumaczyć lepiej niż poprzednik3. Jednak aspirowanie oznacza także, że „prawdziwym” tłumaczem się nie jest. Konstatacja ta w pewnym sensie odnosi się do każdego tłumacza i wszystkich tłumaczeń ze względu na ontologię przekładu4. Na czym zaś polegać może wzniosłość tłumaczenia? Zapewne przejawia się ona w pojmowaniu przekładu w kategoriach służby (służymy kulturze oryginału, rozpowszechniając jej dzieła, kulturze rodzimej — wzbogacając ją; budujemy porozumienie), lecz także w przypisywaniu mu wyższych celów „ludzkich”5 i filozoficznych (poszerzanie horyzontów świata — L. Wittgenstein; odkrycie Innego, (po)rozumienie i (za)-istnienie w interpretacyjnym geście — hermeneutyka, P. Ricoeur; metafizyczne odkrywanie „czystego języka” — W. Benjamin; „pisanie” tłumacza przez przekład, a nie przekładu przez tłumacza — dekonstrukcjonizm) oraz artystycznych (np. tłumaczenie jako twórczość, co sugerował już Roman Jakobson, nestor przekładoznawstwa, a także Jiří Levý czy Anna Legeżyńska). Zdaniem Gideona Toury’ego, przekładamy w odpowiedzi na potrzeby kultury docelowej, wypełniając istniejące w niej luki. Paul Ricoeur i Hans-Georg Gadamer w przekładzie widzą dialog, rozmowę czy formę dyskursywną. [fragment wstępu]
| Rok wydania | 2018 |
|---|---|
| Liczba stron | 232 |
| Kategoria | Publikacje darmowe |
| Wydawca | Uniwersytet Śląski |
| Numer wydania | 1 |
| Język publikacji | polski |
| Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
| Spis treści | |
| Wstęp (Katarzyna Majdzik) / | 7 |
| Translator ludens | |
| Tłumaczenie jako wyzwanie, zabawa, gra | |
| Bożena Tokarz | |
| Przygoda estetyczno-mentalna w przekładzie / | 17 |
| Olga Płaszczewska | |
| O przyjemności tłumaczenia / | 37 |
| Monika Gawlak | |
| Podwójne życie tłumacza / | 59 |
| Przekład nieoczywisty | |
| Eksperymentalne i artystyczne oblicza przekładu | |
| Tamara Brzostowska-Tereszkiewicz | |
| Sztuka post-przekładu / | 77 |
| Piotr Marecki, Aleksandra Małecka | |
| Przekład literatury konceptualnej | |
| Studium przypadku lokalizacji Paint the Rock Shiva Kotechy jako Namaluj Popka / | 99 |
| Katarzyna Majdzik | |
| Pinocchio in Emojitaliano | |
| Przekład eksperymentalny w kulturze zwrotu wizualnego i performatywnego / | 125 |
| Joanna Warmuzińska-Rogóż | |
| Autorka i tłumaczka: dwie pełnoprawne postacie? | |
| O przekładzie feministycznym w Kanadzie na przykładzie | |
| Lettres d’une autre Lise Gauvin i „przekładu w rodzaju żeńskim” | |
| Susanne de Lotbinière-Harwood / | 147 |
| Ambasadorzy i legislatorzy kultury i literatury | |
| Marta Skwara | |
| Między przekładem, komentarzem a interpretacją — uwagi na marginesie anglojęzycznego podręcznika literatury polskiej / | 163 |
| Lucyna Spyrka | |
| O najstarszych polskich przekładach literatury słowackiej / | 183 |
| Marta Buczek | |
| Słowacka proza naturyzmu w polskich przekładach — strategie wyboru i translacji w zmieniającej się perspektywie kulturowej drugiej połowy XX wieku / | 201 |
| Dorota Żygadło-Czopnik | |
| Polskie wybory czeskiej prozy kobiecej w przekładach po 1989 roku / | 227 |
| Tea Rogić Musa | |
| Književnopovijesni modus procedendi Julija Benešića u zbirci Poljska lirika / | 249 |
| Dlaczego tłumaczymy raz jeszcze? | |
| Maria Mocarz-Kleindienst | |
| Dlaczego powstają nowe przekłady? Mistrz i Małgorzata | |
| Michaiła Bułhakowa w nowym tłumaczeniu na język polski / | 267 |
| Andrij Saweneć | |
| Dlaczego się tłumaczy ponownie: nowe ukraińskie odczytania polskiej prozy / | 283 |
| Leszek Małczak | |
| Przekład jako akt subwersji, czyli o pewnym polskim tłumaczeniu tragedii historycznej Theodora Körnera pt. Zriny / | 299 |