Od Czeczenii do Somalilandu

Idea ochrony uchodźców w kontekście kultury organizacyjnej i prawnej Urzędu Wysokiego Komisarza do spraw Uchodźców

1 opinia

Format:

epub, mobi, pdf, ibuk

DODAJ DO ABONAMENTU

WYBIERZ RODZAJ DOSTĘPU

10,02  16,70

Format: epub, mobi, pdf

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa: 16,70 zł (-40%)

Najniższa cena z 30 dni: 9,24 zł  


10,02

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Przedmiotem pracy jest ewolucja idei ochrony uchodźców w ramach urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR). Głównym celem jest zwrócenie uwagi na instytucjonalne problemy pomocy humanitarnej oraz kryzys motywacji pracujących w niej urzędników inspirowanych wartościami prawnymi i ogólnoludzkimi.


Autor szuka odpowiedzi na liczne pytania, m.in.: dlaczego system ochrony i pomocy humanitarnej dla uchodźców nie funkcjonuje zgodnie z założeniami planistów ONZ? Dlaczego ochrona i pomoc dla uchodźców, która z założenia ma być humanitarna, zazwyczaj nie spełnia oczekiwanych standardów? Prowadząc dociekania, Autor porusza tak różnorodne kwestie, jak antropologia prawa i kontrola społeczna, obrzędy i przekonanie o wysokim morale międzynarodowych urzędników służby cywilnej, którzy mają pomagać uchodźcom i otaczać ich opieką.


Urząd Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds.. Uchodźców, ustanowiony w 1950 roku w celu sprawowania nadzoru nad zachowaniem przez państwa standardów ustanowionych w międzynarodowych konwencjach, ukazany jest w książce jako rodzaj antropologicznego plemienia, zamkniętej sekty z kręgu cywilizacji McŚwiata. Opisując egzotycznego obcego, Autor koncentruje się na „plemieniu UNHCR”, mającym swój język, sposoby gospodarowania, system kontroli społecznej, wierzenia i obrzędy. Badania etnograficzne prowadzone na Północnym Kaukazie, a następnie w Azji Środkowej, Turcji, Donbasie oraz Rogu Afryki były swoistym rytuałem przejścia dla Autora rozprawy, który z prawnika stał się antropologiem stosującym metodę badawczą autoetnografii w odniesieniu do zjawiska ochrony uchodźców.


******


From Chechnya to Somaliland: The Concept of Refugee Protection in the Context of the Organisational and Legal Culture of the Office of the High Commissioner for Refugees


The evolution of the concept of refugee protection within the office of the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR). The aim of the publication is to portray the institutional challenges for humanitarian aid and the motivational crisis of its officials.


Rok wydania2018
Liczba stron418
KategoriaStosunki międzynarodowe
WydawcaUniwersytet Warszawski
ISBN-13978-83-235-3697-0
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Od autora    9
  
  Rozdział 1. Teoria i metodologia 13
   1.1. Wprowadzenie    13
   1.2. Przedmiot, cel i założenia rozprawy z
   perspektywy antropologicznej ewolucji idei ochrony
   uchodźców. Kazus Urzędu Wysokiego Komisarza ds.
   Uchodźców    15
   1.3. Inspiracje teoretyczne    28
   1.4. Etnografia wielomiejscowa i autoetnografia    37
   1.5. Stan badań nad kulturą organizacyjną UNHCR-u
       44
  
  Rozdział 2. UNHCR w kontekście amerykańskiej kultury prawnej i organizacyjnej 49
   2.1. UNHCR w XX wieku: „Maszyna do Drenażu Mózgów”
   czy „Ambasada Uchodźców”?    49
   2.2. Od indywidualizmu do kolektywizmu w podejściu
   UNHCR-u do uchodźców    60
   2.3. Budowanie relacji pomiędzy jednostką a UNHCR-
   em poprzez proces „rekrutacji talentów” – rytuały
   humanitariuszy    71
   2.4. Dyktatura sprawozdawczości: kreatywna
   rachunkowość uchodźcza w UNHCR-ze    81
   2.5. Wewnętrzne rytuały organizacyjne UNHCR-u w
   XXI wieku – architektura amerykańskiego
   Panoptykonu    86
   2.6. Kodeks zachowania korporacyjnego    92
   2.7. W poszukiwaniu paradygmatu podejścia do
   przymusowej migracji: humanitaryzm czy solidaryzm
   jako narzędzie ochrony międzynarodowej    98
   2.8. Podsumowanie    107
  
  Rozdział 3. Północny Kaukaz – jurydyka „żywego prawa” w Rosji 115
   3.1. Wstęp    115
   3.2. Czynniki decydujące o postawach wobec
   migracji z Północnego Kaukazu    121
   3.3. „Odpowiedzialne wejście i wyjście” –
   kaukaskie operacje gabinetowe UNHCR-u    126
   3.4. Ogólna charakterystyka warunków pobytu i
   pracy UNHCR-u na Północnym Kaukazie    138
   3.5. Postawy wzajemne pracowników lokalnych
   UNHCR-u    146
   3.6. Niebezpieczeństwa wiedzy o kraju pochodzenia
   a technologia budowania siatki wpływu na Północnym
   Kaukazie    152
   3.7. Postawy organów władzy republik wobec UNHCR-u
   i jego partnerów    158
   3.8. Adat i UNHCR na Północnym Kaukazie    162
   3.9. Podsumowanie    171
  
  Rozdział 4. Tadżykistan – pomiędzy basmaczami i aparatczykami 174
   4.1. Wstęp    174
   4.2. Uchodźcy wewnętrzni i uchodźcy z Afganistanu
   w Tadżykistanie    183
   4.3. Oficer ds. ochrony decyduje o życiu lub
   śmierci uchodźcy    189
   4.4. Rutynowe sprawy azylowe UNHCR-u w Duszanbe
       200
   4.5. Tadżycy na granicy Polski – próba
   skonstruowania profilu „idealnego” uchodźcy.
   Liminalność przejścia w stan ochrony w „świecie
   nasyconym mediami”    204
   4.6. Bezpaństwowcy w Tadżykistanie – próba
   lobbingu legislacyjnego w przestrzeni pola norm
   kulturowych    208
   4.7. Podsumowanie    211
  
  Rozdział 5. Interwencja humanitarna na Ukrainie 215
   5.1. Wstęp    215
   5.2. Czynniki decydujące o mojej misji w Mariupolu
   i Siewierodoniecku    218
   5.3. Gabinetowe operacje UNHCR-u na rzecz
   uchodźców wewnętrznych na Ukrainie: trudności w
   rozumieniu pojęcia „pomocy humanitarnej” na
   Ukrainie po wypadkach na kijowskim Majdanie    221
   5.4. Ogólna charakterystyka sytuacji humanitarnej
   w Mariupolu i na Ługańszczynie od września 2014 do
   marca 2015 roku    229
   5.5. Postawy wzajemne pracowników lokalnych    235
   5.6. Metodologia pracy UNHCR-u na Donbasie    242
   5.7. Postawy władz ukraińskich i separatystów
   wobec pomocy humanitarnej ONZ    245
   5.8. UNHCR i pomoc prawna dla uchodźców
   wewnętrznych    250
   5.9. Podsumowanie    255
  
  6. Kazus Somalilandu – tradycja klanowa przeciwko wizji neokolonizacji przez Narody Zjednoczone 259
   6.1. Wstęp    259
   6.2. Kto jest kim w Somalilandzie: „uchodźca” –
   uchodźca wewnętrzny”    271
   6.3. System recepcyjny dla uchodźców zewnętrznych
   i wewnętrznych    277
   6.4. Życie powszednie uchodźców w Hargejsie na
   podstawie ich skarg do UNHCR-u    284
   6.5. „Pokojowe współistnienie” jako metoda
   budowania przez UNHCR wielokulturowego modelu
   „ochrony” uchodźców w Somalilandzie. Opozycja
   wobec tradycyjnych systemów rozwiązywania sporów i
   konfliktów    295
   6.6. Bezpaństwowcy w Somalilandzie    299
   6.7. Podsumowanie    303
  
  Rozdział 7. Turcja – przewrót w systemie światowej ochrony uchodźców w XXI wieku 307
   7.1. Wstęp    307
   7.2. „Humanitaryzm musi się opłacać” i inne
   tureckie ograniczenia w ochronie uchodźców    308
   7.3. Ogólna charakterystyka warunków pobytu
   uciekinierów wojennych i uchodźców w Turcji    318
   7.4. Władza „patrona” i wzajemne postawy
   pracowników lokalnych UNHCR-u    321
   7.5. Postawy władz tureckich wobec pomocy
   humanitarnej i działań UNHCR-u    326
   7.6. Czy Turcja jest bezpiecznym krajem trzecim?
       330
   7.7. Podsumowanie    334
  
  Rozdział 8. Zakończenie 339
   8.1. UNHCR i dążenie do władzy    342
   8.2. Narzędzia globalnej misji: cyberhumanitaryzm
   dla zarządzania masowym napływem ludności    348
   8.3. Mit ucieczki od Panoptykonu do rzeczywistego
   świata uchodźców na peryferie systemu    352
   8.4. Wiedza tajemna Wysokiego Komisarza i
   autoetnografia    355
  
  Bibliografia    357
  Wybrane źródła internetowe    370
  Abstract    373
  Aneksy    376
  Słownik angielsko-polski wybranych terminów języka zawodowego UNHCR-u    376
  Fotografie    383
  Ilustracje    405
  Indeks nazwisk    409
  Indeks instytucji    415
RozwińZwiń