Jedna Rosja w systemie politycznym Federacji Rosyjskiej

1 opinia

Format:

ibuk

Punktem wyjścia w dyskusji na temat miejsca i roli Jednej Rosji w systemie politycznym Federacji Rosyjskiej w latach 2001-2016 jest założenie, że w obrębie rodziny partii autorytarnych mamy do czynienia ze szczególnym typem partii. Podstawą jego wyodrębnienia są: bezpośrednie związki z obozem władzy - faktycznym ośrodkiem podejmowania decyzji politycznych w obrębie danego systemu politycznego i udział w procesie stabilizowania reżimu autorytarnego. Ten typ partii autorytarnych jest wewnętrznie zróżnicowany, co wynika z rzeczywistego wkładu partii w stabilizację systemu autorytarnego i stopnia ich instytucjonalizacji, w wymiarze wewnętrznym i zewnętrznym, przede wszystkim w obszarze autonomii decyzyjnej i systemowości. W związku z tym wyodrębnić można typ partii dominującej i „partii władzy”. Jedna Rosja w ciągu 15 lat swego istnienia nie nabrała wyraźnych cech typu idealnego partii dominującej. Zdecydowanie bliżej było jej w omawianym okresie do typu idealnego „partii władzy”, mimo że różniła się dość wyraźnie od „partii władzy” istniejących w rosyjskim systemie politycznym w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Biorąc pod uwagę stopień jej instytucjonalizacji i zakres faktycznie sprawowanych przez nią funkcji, można przyjąć, że mamy w jej przypadku do czynienia z dominującą „partią władzy”.


Rok wydania2018
Liczba stron550
KategoriaPublikacje darmowe
WydawcaWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
ISBN-13978-83-8142-262-8
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wstęp    9
  
  Rozdział 1. WYMIARY DOMINACJI PARTII POLITYCZNYCH WE WSPÓŁCZESNYCH SYSTEMACH AUTORYTARNYCH    39
  1. Główne wątki analizy politologicznej w odniesieniu do zjawiska „partii władzy” w Rosji    43
  1.1. „Partia władzy”: wyjątkowe rosyjskie doświadczenia polityczne?    48
  1.2. „Partia władzy” jako produkt rosyjskiej kultury politycznej    49
  1.3. Dualistyczna natura „partii władzy” w Rosji    52
  1.4. Podejście ewolucyjne w studiach nad „partią władzy” w Rosji    56
  2. Konceptualizacja pojęcia „partia władzy” z uwzględnieniem cech istotnościowych systemów politycznych obszaru poradzieckiego    58
  2.1. Dywersyfikacja rodziny „partii władzy” na obszarze poradzieckim: przyczyny i próby operacjonalizacji zjawiska    63
  2.2. Dominujące i niedominujące „partie władzy” na obszarze poradzieckim    66
  3. Problem dominacji partii politycznych we współczesnych systemach autorytarnych    70
  3.1. Wymiary dominacji partii politycznych w ujęciu Giovanniego Sartoriego    72
  3.2. Sartoriański model systemu partii hegemonicznej    77
  4. Główne wątki współczesnej narracji politologicznej w odniesieniu do partii dominujących w systemach autorytarnych    80
  4.1. Ustalenia teoretyczno-definicyjne w odniesieniu do partii dominujących w systemach autorytarnych    80
  4.2. Miejsce systemów partii hegemonicznej w rodzinie współczesnych autorytaryzmów    87
  4.3. Funkcje partii dominujących w systemach autorytarnych    89
  4.4. Geneza partii dominujących w systemach autorytarnych    94
  5. Znaczenie wyborów i legitymacji społecznej z punktu widzenia funkcjonowania partii dominujących w systemach autorytarnych    99
  5.1. Wybory w systemach autorytarnych: bilans zysków i strat    99
  5.2. Społeczny wymiar legitymizacji systemu partii hegemonicznej    104
  6. Miejsce „partii władzy” w rodzinie partii autorytarnych    107
  6.1. Stan badań w zakresie zjawiska dominacji partii politycznych w systemach autorytarnych    107
  6.2. W poszukiwaniu analogii dla „partii władzy” poza obszarem poradzieckim    111
  6.3. W stronę budowy modelu analizy wymiarów dominacji partii politycznych w systemach autorytarnych    115
  Podsumowanie    122
  
  Rozdział 2. ZAGADNIENIA EWOLUCJI, KLASYFIKACJI I STABILNOŚCI ROSYJSKIEGO SYSTEMU POLITYCZNEGO W LATACH 2001–2016    125
  1. Przemiany współczesnych systemów niedemokratycznych    126
  2. Ewolucja rosyjskiego reżimu politycznego: między typem idealnym skonsolidowanego i nieskonsolidowanego autorytaryzmu    142
  2.1. Konsolidacja autorytaryzmu w Rosji w latach 2001–2016: nadużycia wyborcze, przemoc i konflikty w łonie elity władzy    147
  2.2. „Anomalie wyborcze” w Rosji    160
  2.3. Dywersyfikacja regionalnych reżimów politycznych Rosji    163
  3. Cechy istotnościowe rosyjskiego reżimu politycznego    173
  3.1. Wzrost znaczenia struktur siłowych i militaryzacja polityki w Rosji pod rządami Władimira Putina    174
  3.2. Instytucjonalizacja rosyjskiego systemu politycznego i wzrost znaczenia substytutów politycznych    179
  3.3. Miejsce rosyjskiego autorytaryzmu w istniejących typologiach reżimów niedemokratycznych    187
  4. Wymiary stabilności rosyjskiego autorytaryzmu    193
  4.1. Antynomiczny model stabilnego i niestabilnego autorytaryzmu    193
  4.2. Społeczny wymiar legitymacji rosyjskiego autorytaryzmu    198
  4.3. Kłamstwo i strach w kontekście stabilności rosyjskiego autorytaryzmu    216
  Podsumowanie    222
  
  Rozdział 3. INSTYTUCJONALIZACJA JEDNEJ ROSJI W LATACH 2001–2016    225
  1. „Partia władzy” w rosyjskim systemie politycznym w latach 90. XX w.    226
  1.1. Ewolucja modelu „partii władzy”    227
  1.2. Perspektywy rozwoju „partii władzy” w rosyjskim dyskursie akademickim    230
  1.3. Miejsce partii w rosyjskim systemie politycznym – słabość i siła    232
  1.4. „Partie władzy”/„substytuty partii politycznych” w rosyjskich regionach    236
  1.5. Nasz Dom – Rosja jako przykład „partii władzy”    238
  2. Instytucjonalizacja Jednej Rosji w systemie politycznym Federacji Rosyjskiej w latach 2001–2016    244
  2.1. Etapy instytucjonalizacji Jednej Rosji    245
  2.2. Analiza wymiaru ilościowego dominacji Jednej Rosji kształtującej się w procesie jej instytucjonalizacji    252
  2.3. Autonomia decyzyjna Jednej Rosji    257
  2.3.1. Problem dominacji ośrodków zewnętrznych w życiu partii i awansu w hierarchii partyjnej    261
  2.4. Zasoby administracyjne w służbie Jednej Rosji    271
  2.4.1. Nadużywanie zasobów instytucjonalnych na korzyść Jednej Rosji na przykładzie prawyborów w partii    278
  2.4.2. „Lokomotywy wyborcze” partii – zasoby ustawodawcze i instytucjonalne w służbie Jednej Rosji    287
  2.4.3. Zasoby finansowe Jednej Rosji na tle ogólnych zasad i praktyki finansowania partii politycznych w Rosji    287
  2.5. Legitymizacja zewnętrzna Jednej Rosji: wpływ związków Władimira Putina z partią na kształtowanie się jej społecznego wizerunku    300
  Podsumowanie    313
  
  Rozdział 4. FUNKCJE JEDNEJ ROSJI W SYSTEMIE POLITYCZNYM FEDERACJI ROSYJSKIEJ    315
  1. Przewodzenie wspólnocie politycznej    320
  1.1. Tożsamość programowo-ideologiczna Jednej Rosji    321
  1.2. Aktywność ustawodawcza Jednej Rosji w Dumie Państwowej    332
  1.3. Współpraca Jednej Rosji z partiami opozycji prosystemowej     343
  2. Rozszerzanie bazy społecznego poparcia reżimu     353
  3. Kooptacja i rekrutacja elit z udziałem Jednej Rosji    360
  4. Ogólnorosyjski Front Narodowy: partner czy rywal Jednej Rosji?    372
  Podsumowanie    379
  
  Rozdział 5. MIĘDZY CENTRALIZACJĄ A DECENTRALIZACJĄ STRUKTURY JEDNEJ ROSJI – MIEJSCE I ROLA PARTII W PROCESIE KSZTAŁTOWANIA SIĘ RELACJI CENTRUM – REGIONY    383
  1. Przemiany w obrębie systemu stosunków federacyjnych w Rosji w latach 1990–2016    391
  2. Status Jednej Rosji w kontekście ewolucji formalno-prawnych zasad rywalizacji partyjno-wyborczej na szczeblu regionalnym i stosunków Kreml – elity regionalne    401
  2.1. Wzrost znaczenia Jednej Rosji w regionalnych systemach politycznych w toku ewolucji ustawodawstwa partyjno-wyborczego w latach 2001–2009    402
  2.2. Wpływ ewolucji stosunków Kreml – elity regionalne na status Jednej Rosji    413
  2.3. Jedna Rosja w obliczu prób modernizacji systemu partyjno-wyborczego po roku 2012    423
  3. Problem systemowości Jednej Rosji w wymiarze regionalnym    443
  Podsumowanie    463
  
  Zakończenie    469
  Bibliografia    515
  Bibliografia – publikacje elektroniczne    515
  Wykaz tabel i rysunków    547
  Od redakcji    549
RozwińZwiń