INNE EBOOKI AUTORA
Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Punktem wyjścia w dyskusji na temat miejsca i roli Jednej Rosji w systemie politycznym Federacji Rosyjskiej w latach 2001-2016 jest założenie, że w obrębie rodziny partii autorytarnych mamy do czynienia ze szczególnym typem partii. Podstawą jego wyodrębnienia są: bezpośrednie związki z obozem władzy - faktycznym ośrodkiem podejmowania decyzji politycznych w obrębie danego systemu politycznego i udział w procesie stabilizowania reżimu autorytarnego. Ten typ partii autorytarnych jest wewnętrznie zróżnicowany, co wynika z rzeczywistego wkładu partii w stabilizację systemu autorytarnego i stopnia ich instytucjonalizacji, w wymiarze wewnętrznym i zewnętrznym, przede wszystkim w obszarze autonomii decyzyjnej i systemowości. W związku z tym wyodrębnić można typ partii dominującej i „partii władzy”. Jedna Rosja w ciągu 15 lat swego istnienia nie nabrała wyraźnych cech typu idealnego partii dominującej. Zdecydowanie bliżej było jej w omawianym okresie do typu idealnego „partii władzy”, mimo że różniła się dość wyraźnie od „partii władzy” istniejących w rosyjskim systemie politycznym w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Biorąc pod uwagę stopień jej instytucjonalizacji i zakres faktycznie sprawowanych przez nią funkcji, można przyjąć, że mamy w jej przypadku do czynienia z dominującą „partią władzy”.
Rok wydania | 2018 |
---|---|
Liczba stron | 550 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-8142-262-8 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Wstęp | 9 |
Rozdział 1. WYMIARY DOMINACJI PARTII POLITYCZNYCH WE WSPÓŁCZESNYCH SYSTEMACH AUTORYTARNYCH | 39 |
1. Główne wątki analizy politologicznej w odniesieniu do zjawiska „partii władzy” w Rosji | 43 |
1.1. „Partia władzy”: wyjątkowe rosyjskie doświadczenia polityczne? | 48 |
1.2. „Partia władzy” jako produkt rosyjskiej kultury politycznej | 49 |
1.3. Dualistyczna natura „partii władzy” w Rosji | 52 |
1.4. Podejście ewolucyjne w studiach nad „partią władzy” w Rosji | 56 |
2. Konceptualizacja pojęcia „partia władzy” z uwzględnieniem cech istotnościowych systemów politycznych obszaru poradzieckiego | 58 |
2.1. Dywersyfikacja rodziny „partii władzy” na obszarze poradzieckim: przyczyny i próby operacjonalizacji zjawiska | 63 |
2.2. Dominujące i niedominujące „partie władzy” na obszarze poradzieckim | 66 |
3. Problem dominacji partii politycznych we współczesnych systemach autorytarnych | 70 |
3.1. Wymiary dominacji partii politycznych w ujęciu Giovanniego Sartoriego | 72 |
3.2. Sartoriański model systemu partii hegemonicznej | 77 |
4. Główne wątki współczesnej narracji politologicznej w odniesieniu do partii dominujących w systemach autorytarnych | 80 |
4.1. Ustalenia teoretyczno-definicyjne w odniesieniu do partii dominujących w systemach autorytarnych | 80 |
4.2. Miejsce systemów partii hegemonicznej w rodzinie współczesnych autorytaryzmów | 87 |
4.3. Funkcje partii dominujących w systemach autorytarnych | 89 |
4.4. Geneza partii dominujących w systemach autorytarnych | 94 |
5. Znaczenie wyborów i legitymacji społecznej z punktu widzenia funkcjonowania partii dominujących w systemach autorytarnych | 99 |
5.1. Wybory w systemach autorytarnych: bilans zysków i strat | 99 |
5.2. Społeczny wymiar legitymizacji systemu partii hegemonicznej | 104 |
6. Miejsce „partii władzy” w rodzinie partii autorytarnych | 107 |
6.1. Stan badań w zakresie zjawiska dominacji partii politycznych w systemach autorytarnych | 107 |
6.2. W poszukiwaniu analogii dla „partii władzy” poza obszarem poradzieckim | 111 |
6.3. W stronę budowy modelu analizy wymiarów dominacji partii politycznych w systemach autorytarnych | 115 |
Podsumowanie | 122 |
Rozdział 2. ZAGADNIENIA EWOLUCJI, KLASYFIKACJI I STABILNOŚCI ROSYJSKIEGO SYSTEMU POLITYCZNEGO W LATACH 2001–2016 | 125 |
1. Przemiany współczesnych systemów niedemokratycznych | 126 |
2. Ewolucja rosyjskiego reżimu politycznego: między typem idealnym skonsolidowanego i nieskonsolidowanego autorytaryzmu | 142 |
2.1. Konsolidacja autorytaryzmu w Rosji w latach 2001–2016: nadużycia wyborcze, przemoc i konflikty w łonie elity władzy | 147 |
2.2. „Anomalie wyborcze” w Rosji | 160 |
2.3. Dywersyfikacja regionalnych reżimów politycznych Rosji | 163 |
3. Cechy istotnościowe rosyjskiego reżimu politycznego | 173 |
3.1. Wzrost znaczenia struktur siłowych i militaryzacja polityki w Rosji pod rządami Władimira Putina | 174 |
3.2. Instytucjonalizacja rosyjskiego systemu politycznego i wzrost znaczenia substytutów politycznych | 179 |
3.3. Miejsce rosyjskiego autorytaryzmu w istniejących typologiach reżimów niedemokratycznych | 187 |
4. Wymiary stabilności rosyjskiego autorytaryzmu | 193 |
4.1. Antynomiczny model stabilnego i niestabilnego autorytaryzmu | 193 |
4.2. Społeczny wymiar legitymacji rosyjskiego autorytaryzmu | 198 |
4.3. Kłamstwo i strach w kontekście stabilności rosyjskiego autorytaryzmu | 216 |
Podsumowanie | 222 |
Rozdział 3. INSTYTUCJONALIZACJA JEDNEJ ROSJI W LATACH 2001–2016 | 225 |
1. „Partia władzy” w rosyjskim systemie politycznym w latach 90. XX w. | 226 |
1.1. Ewolucja modelu „partii władzy” | 227 |
1.2. Perspektywy rozwoju „partii władzy” w rosyjskim dyskursie akademickim | 230 |
1.3. Miejsce partii w rosyjskim systemie politycznym – słabość i siła | 232 |
1.4. „Partie władzy”/„substytuty partii politycznych” w rosyjskich regionach | 236 |
1.5. Nasz Dom – Rosja jako przykład „partii władzy” | 238 |
2. Instytucjonalizacja Jednej Rosji w systemie politycznym Federacji Rosyjskiej w latach 2001–2016 | 244 |
2.1. Etapy instytucjonalizacji Jednej Rosji | 245 |
2.2. Analiza wymiaru ilościowego dominacji Jednej Rosji kształtującej się w procesie jej instytucjonalizacji | 252 |
2.3. Autonomia decyzyjna Jednej Rosji | 257 |
2.3.1. Problem dominacji ośrodków zewnętrznych w życiu partii i awansu w hierarchii partyjnej | 261 |
2.4. Zasoby administracyjne w służbie Jednej Rosji | 271 |
2.4.1. Nadużywanie zasobów instytucjonalnych na korzyść Jednej Rosji na przykładzie prawyborów w partii | 278 |
2.4.2. „Lokomotywy wyborcze” partii – zasoby ustawodawcze i instytucjonalne w służbie Jednej Rosji | 287 |
2.4.3. Zasoby finansowe Jednej Rosji na tle ogólnych zasad i praktyki finansowania partii politycznych w Rosji | 287 |
2.5. Legitymizacja zewnętrzna Jednej Rosji: wpływ związków Władimira Putina z partią na kształtowanie się jej społecznego wizerunku | 300 |
Podsumowanie | 313 |
Rozdział 4. FUNKCJE JEDNEJ ROSJI W SYSTEMIE POLITYCZNYM FEDERACJI ROSYJSKIEJ | 315 |
1. Przewodzenie wspólnocie politycznej | 320 |
1.1. Tożsamość programowo-ideologiczna Jednej Rosji | 321 |
1.2. Aktywność ustawodawcza Jednej Rosji w Dumie Państwowej | 332 |
1.3. Współpraca Jednej Rosji z partiami opozycji prosystemowej | 343 |
2. Rozszerzanie bazy społecznego poparcia reżimu | 353 |
3. Kooptacja i rekrutacja elit z udziałem Jednej Rosji | 360 |
4. Ogólnorosyjski Front Narodowy: partner czy rywal Jednej Rosji? | 372 |
Podsumowanie | 379 |
Rozdział 5. MIĘDZY CENTRALIZACJĄ A DECENTRALIZACJĄ STRUKTURY JEDNEJ ROSJI – MIEJSCE I ROLA PARTII W PROCESIE KSZTAŁTOWANIA SIĘ RELACJI CENTRUM – REGIONY | 383 |
1. Przemiany w obrębie systemu stosunków federacyjnych w Rosji w latach 1990–2016 | 391 |
2. Status Jednej Rosji w kontekście ewolucji formalno-prawnych zasad rywalizacji partyjno-wyborczej na szczeblu regionalnym i stosunków Kreml – elity regionalne | 401 |
2.1. Wzrost znaczenia Jednej Rosji w regionalnych systemach politycznych w toku ewolucji ustawodawstwa partyjno-wyborczego w latach 2001–2009 | 402 |
2.2. Wpływ ewolucji stosunków Kreml – elity regionalne na status Jednej Rosji | 413 |
2.3. Jedna Rosja w obliczu prób modernizacji systemu partyjno-wyborczego po roku 2012 | 423 |
3. Problem systemowości Jednej Rosji w wymiarze regionalnym | 443 |
Podsumowanie | 463 |
Zakończenie | 469 |
Bibliografia | 515 |
Bibliografia – publikacje elektroniczne | 515 |
Wykaz tabel i rysunków | 547 |
Od redakcji | 549 |