POLECAMY
Autor:
Wydawca:
Format:
epub, mobi, ibuk
Jeśli wierzyć Stieglerowi, a po lekturze tej książki nie sposób postąpić inaczej, cyfryzacja prowadzi do radykalnego przewrotu w polu wytwarzania, przekazywania i odbioru wiedzy, a jej nieredukowalnie farmakologiczny charakter stanowi główną stawkę polityczną naszych czasów. Wstrząsy. Głupota i wiedza w XXI wieku to pierwsza przetłumaczona na język polski książka francuskiego filozofa, która jest doniosłą próbą filozoficznej krytyki ekonomii politycznej w warunkach świata zaawansowanych technologii i w obliczu panowania bezmyślności na skalę planetarną. To swoista „mapa drogowa”, która precyzyjnie kreśli scenariusz pokojowej walki z głupotą prowadzonej za pomocą narzędzi cyfrowych oraz przy wykorzystaniu na nowo odczytanej francuskiej i niemieckiej filozofii.
Wiodącą rolę w tej walce odgrywa uniwersytet, który musi jednakowoż na nowo się określić względem techne, a także tego, co do uniwersytetu nie przynależy. Ów uniwersytet nie jest, jak u Derridy, uniwersytetem bezwarunkowym, lecz uniwersytetem uwarunkowanym, co oznacza, że musi on nie tylko rozpoznać głupotę jako coś, co mu nieustannie zagraża z zewnątrz, lecz przede wszystkim uznać swoją własną głupotę jako warunek wszelkiej wiedzy. „Jeżeli filozofia zawsze przychodzi za późno, to mimo tego nigdy nie jest za późno” – czytamy we Wstrząsach. Doprawdy trudno wyobrazić sobie lepszy moment na uważną lekturę tej książki.
Stiegler przywraca wiarę w czasach upowszechnionej dyskredytacji wiedzy wywołanej przez nieszczęsny splot konserwatywnej rewolucji, rujnującej wszelką ekonomię finansjeryzacji i popędowego konsumpcjonizmu, które doprowadziły do utraty wszelkiego kredytu zaufania. Pokazuje alternatywę tym, którzy twierdzą, że jej nie ma, a także tym, którzy wiedzą, że jest, ale nie potrafią powiedzieć na czym miałaby ona polegać.
Rok wydania | 2017 |
---|---|
Liczba stron | 566 |
Kategoria | Filozofia współczesna |
Wydawca | Wydawnictwo Naukowe PWN |
Tłumaczenie | Michał Krzykawski |
ISBN-13 | 978-83-01-19585-4 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Wprowadzenie | 13 |
1. Suwerenność a uległość | 13 |
2. Rozum w stanie wojny z rozumem | 18 |
3. Wstrząsy, terapie, farmakologia | 23 |
4. Obowiązki | 32 |
CZĘŚĆ PIERWSZA FARMAKOLOGIA GŁUPOTY. WPROWADZENIE DO EPOKI POSTSTRUKTURALISTYCZNEJ | 47 |
Rozdział I. Nierozum | 49 |
5. „Ludzkość zalał nagły potok zdarzeń”. Nierozum i regres | 49 |
6. Ponowne i nieustanne przechodzenie w akt. Nierozum, nieodpowiedzialność, nikczemność | 52 |
7. Rozum i odpowiedzialność. Kim jest człowiek uniwersytetu? | 58 |
8. Impas – zdyskredytowana wiedza, zdyskwalifi kowana szkoła | 62 |
9. Wiedza, pokolenia, marketing | 68 |
10. „Wysokie napięcie”, do którego lepiej „się nie zbliżać”, Madame La Marquise | 72 |
11. Konfl ikty międzypokoleniowe, infantylizacja rodziców i technologie | 77 |
12. Wiedza a „kreatywna destrukcja” | 82 |
13. Idiotyzm, bezmyślność, głupota | 89 |
14. „Pokolenie zdeklasowane” zwraca się do „pokolenia lirycznego” | 96 |
15. Od doktryny Szoku i przerażenia do chronicznego wstrząsu w światowej wojnie ekonomicznej | 104 |
Rozdział II. Robienie i mówienie głupstw w dwudziestym pierwszym wieku | 115 |
16. „Czy wiemy jednak, kim jesteśmy my sami […]?” | 116 |
17. Sprostytuowanie teorii, urzeczowienie i proletaryzacja | 119 |
18. Epimeteusz i Syzyf – „najmądrzejszy i najbardziej przezorny ze śmiertelnych” | 126 |
19. Derrida udaje głupka – a Deleuze niezupełnie jest Derridą | 132 |
20. Powtórzenie jako indywiduacja | 139 |
21. Nieokreślone i określoność – Wędrowiec i jego cień w indywiduacji psychospołecznej | 144 |
22. Różnia i powtórzenie | 150 |
23. Problematyzacja tego, co żywe | 153 |
24. Trzy typy deindywiduacji psychicznej | 159 |
Rozdział III. Różnia i powtórzenie. Pomyśleć różnię jako indywiduację | 165 |
25. Przyszłość indywiduacji a kwestia powtórzenia | 165 |
26. Indywiduacja a regresja | 171 |
27. Farmakologia powtórzenia jako farmakologia nieświadomości | 176 |
28. Strefy cienia. Aufklärung po odkryciu nieświadomości | 185 |
29. Arsenał farmakologiczny poza rozumem | 192 |
30. Decyzje, cięcia, zniechęcenie | 200 |
31. Alternatywy, wyobraźnia, inwencja | 205 |
32. Maski rozumu a odpowiedzialność uniwersytetu | 212 |
Rozdział IV. Poróżnienie poniewczasie | 221 |
33. Milczenie, język, technologia, zaświadczanie | 221 |
34. Systemiczność i obowiązki | 228 |
35. Technologie odpowiedzialności i obowiązki względem technologii | 239 |
36. Anamneza jako naznaczenie wsteczne | 245 |
37. Inwencja a opór. Rozpuszczanie odpowiedzialności | 251 |
38. Od dialektyki do poststrukturalizmu i dalej.Powtórne odczytanie | 260 |
Rozdział V. Czytanie i powtórne odczytanie Hegla po poststrukturalizmie | 267 |
39. Cztery powody, aby dialektykę heglowską wziąć na poważnie | 267 |
40. Hegel co do litery | 274 |
41. Duch jako uzewnętrznianie | 279 |
42. Powtórne odczytanie 1. Fenomenologia ducha | 283 |
43. Powtórne odczytanie 2. Duch obiektywny a to, co u Hegla niepomyślane | 293 |
Rozdział VI. Powtórne odczytanie Grundrisse (poza dwa nieporozumienia marksistowskie i poststrukturalistyczne) | 305 |
44. Powtórne odczytanie 3. Panowanie i poddaństwo: o „dyktaturze proletariatu” | 307 |
45. Powtórne odczytanie 4. Grundrisse | 324 |
46. Alternatywy, reformy i rewolucje | 337 |
47. Schyłek postępowości, podwójna fi kcja klasy „robotniczej” i klas „średnich” oraz powtórny podbój wiedzy | 348 |
48. Wierzytelności i wiarołomstwo, kredyty i utrata kredytu zaufania | 354 |
CZĘŚĆ DRUGA UNIWERSYTET UWARUNKOWANY | 369 |
Rozdział VII. Nowe obowiązki uniwersytetu w światowej wojnie ekonomicznej | 371 |
49. Formowanie i deformowanie rozumu | 371 |
50. Uwaga i myśl. Wojna przeciw szkole a zadanie uniwersytetu | 374 |
51. Zbawienie i farmakologia pokoleń. O dekadencji | 377 |
52. Retencje i uwarunkowania uniwersytetu | 379 |
53. Warunek farmakologicznej możliwości i rozumowania apodyktycznego | 382 |
54. Współczesna rewolucja analogowych i cyfrowych retencji powtórnych | 386 |
55. Nauczyć się żyć i nauczać w uzewnętrznieniu technicznym | 389 |
56. Umiejętności i deindywiduacje: los farmakologiczny | 394 |
57. Prawda jako kryterium indywiduacji społecznej | 397 |
58. Farmakologia idei | 401 |
59. Organologia wiedzy | 404 |
60. Fenomenotechniki racjonalizacji | 407 |
61. Krańcowe odczarowanie, antywiedza i spokój ducha | 410 |
62. Neoliberalny dżihad a farmakologia pozytywna | 413 |
63. Siedem propozycji dla międzypokoleniowości | 417 |
Rozdział VIII. Internacja a internauka | 421 |
64. Szybkość a myśl | 421 |
65. Racjonalizacja niemocy a czas farmakologii pozytywnej | 430 |
66. Światowy kryzys a internacja | 434 |
67. Internacja przeciw deindywiduacji | 442 |
68. Internacja i internauka | 452 |
69. „Kreatywna destrukcja”, sprawczość i deindywiduacja. O celowości innowacji | 458 |
70. Czas wiedzy a czas pokoleń | 465 |
71. Pragnienia wiedzy a wyzwania władzy | 467 |
72. Przekwalifi kowanie towarzystw naukowych a nowy podział pracy intelektualnej | 471 |
73. Autonomia a heteronomia uniwersytetu: warunek bezwarunkowości | 477 |
74. Przemysłowe uwarunkowanie uniwersytetu | 481 |
75. Wiedza a ekspertyza: upowszechniona proletaryzacja wprowadzona przez „elity”, które same są sproletaryzowane | 484 |
76. Dekonstrukcja według ars inveniendi | 488 |
Rozdział IX. Internauka, intergeneracja a autonomia uniwersytetów | 493 |
77. Badania współtwórcze poza wnętrzem i zewnętrzem uniwersytetu | 493 |
78. Życie ducha jako nowa umowa międzypokoleniowa | 502 |
79. Umieć postępować z farmakonem między pokoleniami i wiedzieć, jak to robić | 505 |
80. Radosna wiedza – metadane i metajęzyki | 508 |
81. Przemysły wydawnicze oczytanego społeczeństwa | 512 |
82. Szkoła, nacja, internacja | 523 |
83. Tak dla europejskiej szkoły w internacji. Nie dla dekadencji Europy | 529 |
84. Wiedza i odrodzenie w nauczaniu współtwórczym | 536 |
Posłowie. Apteka Stieglera. Technicznie, a więc farmakologicznie rzecz ujmując | 539 |
Indeks osób | 560 |