Neurobiologia nazywania

Neurobiologia nazywania

O anomii proprialnej i apelatywnej

1 ocena

Format:

ibuk

RODZAJ DOSTĘPU

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa:

Najniższa cena z 30 dni: 6,92 zł  


6,92

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Książka poświęcona jest problematyce zaburzeń nazywania osób i rzeczy w afazji (u chorych z lezjami lewopółkulowymi na skutek udaru), w uszkodzeniach półkuli prawej oraz afazji pierwotnej postępującej. Jej celem jest charakterystyka różnych typów anomii oraz towarzyszących jej błędów nazywania. Ich specyfika służy autorce do opisu leksykonu mentalnego, jego hierarchicznego ustrukturowania oraz różnic w procesie wyszukiwania nazw własnych i pospolitych. Książka jest adresowana do osób zainteresowanych neurologopedią, onomastyką, kognitywistyką, psycholingwistyką, neurolingwistyką.


Rok wydania2017
Liczba stron444
KategoriaJęzykoznawstwo
WydawcaWydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza
ISBN-13978-83-232-3085-4
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wprowadzenie     11
  
  ROZDZIAŁ 1. Nazywanie     19
  1.1. Znaczenie     21
  1.2. Podwójna dysocjacja     27
  1.3. Znaczenie – pojęcie – wiedza     29
  1.4. Znaczenie – denotacja – konotacja     30
  1.5. Nazwy własne a nazwy pospolite, czyli specyfika nazw własnych     33
    1.5.1. Nazwy własne w ujęciu językoznawczym     35
    1.5.2. Nazwy własne w ujęciu neuropsychologicznym     37
      1.5.2.1. Hipoteza o arbitralności nazw własnych     37
      1.5.2.2. Hipoteza o symbolicznej referencji nazw własnych     39
      1.5.2.3. Hipoteza o braku znaczenia nazw własnych     41
      1.5.2.4. Hipoteza o złożonej kategoryzacji twarzy i niebezpośrednim do stępie do nazw (model sekwencyjnego nazywania twarzy i obiek tów)     43
      1.5.2.5. Hipoteza o słabszej aktywacji jednostek dystynktywnych, czyli o liczbie połączeń (model interaktywnej aktywacji i rywalizacji)     47
      1.5.2.6. Hipoteza o dyfuzji połączeń (model reprezentacyjny)     48
      1.5.2.7. Hipoteza o niebezpośrednim dostępie do poziomu leksykalnego (teoria struktur węzłowych)     49
      1.5.2.8. Hipoteza prawdopodobieństwa fonologicznego (SSPP)     53
      1.5.2.9. Hipoteza o nieobecności alternatywnego nazywania     56
      1.5.2.10. Hipoteza o nieopisowym (niedeskryptywnym) charakterze nazw własnych     58
      1.5.2.11. Hipoteza o słabej świadomości metakognitywnej     62
    1.5.3. Nazwy własne a modele nazywania twarzy     63
  1.6. Przyczyny modularności – prawa ewolucji     65
  1.7. Neuroanatomia rzeczowników własnych i pospolitych     67
  1.8. Konstrukcja testu nazywania. Metodologia badań     70
  
  ROZDZIAŁ 2. Anomia     81
  2.1. Anomia jako kontinuum zaburzeń     82
    2.1.1. Dysleksja a nazywanie i nazwy własne     83
    2.1.2. Wiek a nazwy własne     84
    2.1.3. Afazja a nazwy własne     87
      2.1.3.1. Afazja anomiczna (anomic aphasia)     89
      2.1.3.2. Anomia w afazji (aphasic anomia)     89
  2.2. Typy anomii     90
    2.2.1. Syndrom TOT (tip-of-the-tongue state)     90
      2.2.1.1. Etiologia syndromu TOT, czyli co może wpływać na liczbę błędów nazywania typu TOT?     92
      2.2.1.2. Efekt częstości (i popularności)     93
      2.2.1.3. Deficyt transmisji (hipoteza częściowej aktywacji)     93
      2.2.1.4. Efekt wachlarza     94
      2.2.1.5. Hipoteza blokowania     94
      2.2.1.6. Teoria heurystyczno-metakognitywnej kontroli     95
      2.2.1.7. Syndrom znajomej twarzy lub znajomego głosu (familar-only state)    97
    2.2.2. Kryterium kompensacyjne: kliniczne formy anomii     99
      2.2.2.1. Kompensacje semantyczne     101
        2.2.2.1.1. Peryfrazy     101
        2.2.2.1.2. Parafazje semantyczne     104
      2.2.2.2. Kompensacje formalne     106
        2.2.2.2.1. Parafazje fonologiczne     107
        2.2.2.2.2. Parafazje neologistyczne     107
        2.2.2.2.3. Pamięć pierwszej litery     108
        2.2.2.2.4. Pamięć imienia zamiast nazwiska     108
      2.2.2.3. Kompensacje niejednorodne     109
        2.2.2.3.1. Parafazje mieszane     109
        2.2.2.3.2. Parafazje leksykalne     110
        2.2.2.3.3. Kontaminacje     111
        2.2.2.3.4. Reetymologie     111
      2.2.2.4. Kompensacje w postaci wyrazów przypadkowych     113
        2.2.2.4.1. Wyrazy niezwiązane     113
        2.2.2.4.2. Peryfrazy niezwiązane (semantycznie)     113
        2.2.2.4.3. Błędy percepcyjne     114
        2.2.2.4.4. Perseweracje     114
        2.2.2.4.5. Ominięcia     115
    2.2.3. Kryterium lokalizacyjne funkcjonalnie: poziomy dostępu leksykalnego     115
      2.2.3.1. Anomia semantyczna     117
      2.2.3.2. Anomie fonologiczne     118
        2.2.3.2.1. Anomia postsemantyczna     118
        2.2.3.2.2. Anomia postleksykalna     119
    2.2.4. Kryterium kategorialne: anomia specyficzna kategorialnie     120
    2.2.5. Kryterium modalności: anomia specyficzna modalnie     122
      2.2.5.1. Anomia optyczna (anomia wizualna)     122
      2.2.5.2. Anomia kompensowana pismem     124
      2.2.5.3. Anomia kompensowana gestem     127
        2.2.5.3.1. Typy gestów     130
        2.2.5.3.2. Kompensacja deficytów nazywania obiektów i osób     133
          2.2.5.3.2.1. Kompensacja w zakresie nazw pospolitych     134
          2.2.5.3.2.2. Kompensacja w zakresie nazw własnych     135
        2.2.5.3.3. Kompensacje gestowe w terapii     136
      2.2.5.4. Anomia kompensowana rysunkiem     138
    2.2.6. Kryterium lokalizacyjne (anatomicznie)     141
      2.2.6.1. Anomia lewopółkulowa     141
        2.2.6.1.1. Afazja anomiczna po uszkodzeniu okolicy zakrętu kątowego     141
        2.2.6.1.2. Anomia czołowa     142
        2.2.6.1.3. Anomia skroniowa     142
      2.2.6.2. Anomia podkorowa     142
      2.2.6.3. Anomia rozłączenia     143
      2.2.6.4. Anomia prawopółkulowa (nieafatyczna)     144
    2.2.7. Kryterium leksykalne     145
      2.2.7.1. Anomia apelatywna     147
        2.2.7.1.1. Anomia apelatywna postsemantyczna     150
        2.2.7.1.2. Anomia apelatywna semantyczna     151
        2.2.7.1.3. Anomia selektywna kategorialnie: oszczędzanie nazw geograficznych (nazw miejscowych)     151
        2.2.7.1.4. Anomia selektywna modalnie: podpowiedź pierwszej sylaby    152
        2.2.7.1.5. Anomia selektywna modalnie: wypowiedź pisemna     152
        2.2.7.1.6. Anomia selektywna modalnie: izolowana wiedza na temat związku nazwa – twarz .     153
      2.2.7.2. Anomia proprialna     153
        2.2.7.2.1. Anomia proprialna postsemantyczna     154
          2.2.7.2.1.1. Anomia postsemantyczna całkowita     155
          2.2.7.2.1.2. Anomia postsemantyczna selektywna     156
        2.2.7.2.2. Anomia proprialna semantyczna     157
        2.2.7.2.3. Anomia wynikająca z izolacji wiedzy na temat indywidual nych własności     158
        2.2.7.2.4. Prozopanomia     159
  2.3. Analiza błędów nazywania w grupie kontrolnej     160
  
  ROZDZIAŁ 3. Anomia lewopółkulowa (nazywanie konfrontacyjne u chorych z udarem w półkuli lewej)     166
  3.1. Anomia w afazji korowej     180
    3.1.1. Nazywanie korowe (testy 1–4)     182
    3.1.2. Specyfika błędów nazywania w anomii korowej (test 1)     184
  3.2. Anomia w afazji podkorowej     193
    3.2.1. Typologia afazji podkorowych     194
      3.2.1.1. Afazja wzgórzowa     196
      3.2.1.2. Afazja torebkowo-prążkowiowa     197
    3.2.2. Nazywanie podkorowe (testy 1–4)     198
    3.2.3. Specyfika błędów nazywania w anomii podkorowej (test 1)     200
    3.2.4. Podkorowe struktury języka     210
  3.3. Selektywne oszczędzanie nazw własnych i pospolitych w afazji poudarowej     216
    3.3.1. Oszczędzanie nazw geograficznych     219
      3.3.1.1. Nazywanie twarzy a nazywanie innych obiektów     220
      3.3.1.2. Podłoże selektywnego oszczędzania nazw geograficznych     227
    3.3.2. Modalnie specyficzne oszczędzanie nazw własnych. Studium przypadku ….    228
      3.3.2.1. Testy nazywania     229
      3.3.2.2. Dyskusja     237
        3.3.2.2.1. Mechanizm oszczędzania nazw własnych     238
        3.3.2.2.2. Specyficzne oszczędzanie nazw własnych na drodze wzrokowej. Model rozpoznawania nazw własnych i pospolitych     240
        3.3.2.2.3. Wyniki eksperymentu a paradoks Piekarza i piekarza     245
        3.3.2.2.4. Specyficzne oszczędzanie nazw własnych na drodze słuchowej     245
        3.3.2.2.5. Zachowana umiejętność czytania nazw własnych i pospolitych     247
        3.3.2.2.6. Brak dostępu do mowy pisanej     248
        3.3.2.2.7. Modalnie selektywne oszczędzanie nazw geograficznych     248
      3.3.2.3. Konkluzja – rozpoznanie czy rozumienie?     249
  
  ROZDZIAŁ 4. Anomia prawopółkulowa (nazywanie konfrontacyjne u chorych z udarem w półkuli prawej)     253
  4.1. Specyfika uszkodzeń prawopółkulowych     256
    4.1.1. Niedowidzenie     257
    4.1.2. Pomijanie stronne     258
    4.1.3. Zaburzenia uwagi     265
    4.1.4. Deficyty komunikacyjne     267
    4.1.5. Deficyty prozodyczne     275
    4.1.6. Zaburzenia fluencji słownej     277
  4.2. Charakterystyka grupy eksperymentalnej     278
  4.3. Nazywanie konfrontacyjne u pacjentów z uszkodzeniami prawopółkulowymi (na podstawie bodźca wzrokowego)     280
   4.3.1. Nazwy geograficzne a nazwy osobowe     296
  4.4. Wyniki testów nazywania (nazywanie lewo- i prawopółkulowe)     298
  
  ROZDZIAŁ 5. Anomia w pierwotnej afazji postępującej (PPA)     303
  5.1. Pierwotna afazja postępująca i jej podtypy     304
    5.1.1. Wariant agramatyczny – PPA-G     305
    5.1.2. Wariant logopeniczny – PPA-L     307
    5.1.3. Wariat semantyczny – PPA-S     308
  5.2. Anomia w PPA     308
    5.2.1. Anomia w PPA-G (znaczna)     309
    5.2.2. Anomia w PPA-L (umiarkowana)     309
    5.2.3. Anomia w PPA-S (głęboka)     310
  5.3. Anomia w wariancie agramatycznym pierwotnej afazji postępującej (PPA-G). Longitudinalne studium przypadku     311
    5.3.1. Badanie I – luty 2013 roku     312
    5.3.2. Badanie II – wrzesień 2013 roku     318
    5.3.3. Badanie III – listopad 2014 roku     321
    5.3.4. Badanie IV – kwiecień 2015 roku     327
    5.3.5. Badanie V – luty 2016 roku     331
    5.3.6. Podsumowanie     335
  
  ROZDZIAŁ 6. Neurobiologiczne podstawy nazywania     341
  6.1. Wewnętrzna organizacja systemu semantycznego     344
    6.1.1. Organizacja kategorialna nazw pospolitych i własnych     345
      6.1.1.1. Organizacja kategorialna nazw własnych     349
        6.1.1.1.1. Nazwy osobowe     351
        6.1.1.1.2. Nazwy geograficzne     351
        6.1.1.1.3. Nazwy marketingowe     352
        6.1.1.1.4. Nazwy zabytków     353
  6.2. Wewnętrzna organizacja leksykonu proprialnego     354
  6.3. Charakterystyka modelu dostępu leksykalnego     358
  6.4. Błędy nazywania a topologiczne modele językowego przetwarzania     361
  6.5. Błędy nazywania a hodologiczne modele językowego przetwarzania     364
    6.5.1. Strumień brzuszny (semantyczny)     367
    6.5.2. Strumień grzbietowy (fonologiczny)     368
  
  Zakończenie     372
  Literatura     379
  Słownik używanych terminów     405
  Wykaz skrótów     413
  Wykaz rysunków     415
  Wykaz tabel     418
  Wykaz skanów i fotografii     420
  Aneks     423
  Indeks rzeczowy     435
  The neurobiology of naming: on proper and common name anomia (Summary)     441
RozwińZwiń