Nowa, niepokojąca, ale pełna humoru powieść autorki, której debiut, Guguły, został nominowany do Nagrody Nike oraz International Man Booker Prize!

Po maturze Wiolka wyjeżdża z rodzinnej wsi do Częstochowy na studia polonistyczne. Życie w mieście to dla dziewczyny szereg nowych wyzwań. Wzdłuż ulic nazwanych imionami świętych ciągną się sklepiki z dewocjonaliami i włóczą pielgrzymi.

Świat nie zna jeszcze komputerów i telefonów komórkowych. Wiolka tuła się od jednej stancji do drugiej: mieszka w podejrzanym hotelu robotniczym, klasztorze, wynajętej kawalerce. W każdym miejscu poznaje innych ludzi i ich historie, słucha opowieści o kosmosie, więzieniu, oswojonych wronach, rosyjskich zupach, narzeczonej, która oszukała i odeszła. Pozostaje otwarta na nowe doświadczenia i lektury. Stopniowo konfrontuje się ze wspomnieniami o dzieciństwie spędzonym na wsi, własnymi wyobrażeniami, swoim ciałem. Wreszcie: zakochuje się po raz pierwszy.

Powieść Wioletty Grzegorzewskiej to subtelna historia o dojrzewaniu, młodzieńczym zagubieniu, poszukiwaniu i poznawaniu samego siebie. Stancje są także luźną kontynuacją docenionego przez krytykę zbioru Guguły, wydanego w 2014 roku.

Piękne są opowieści Grzegorzewskiej; subtelne, zabawne, melancholijne i urokliwe, bo świeże – choć przecież z przeszłości wzięte.
KrytycznymOkiem.blogspot.com

Wioletta Grzegorzewska – urodzona w 1974 roku w Koziegłowach, wychowała się na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej we wsi Rzeniszów-Hektary. Po ukończeniu studiów filologicznych mieszkała kilka lat w Częstochowie, a w 2006 roku wyemigrowała do Anglii; mieszka w East Tilbury w hrabstwie Essex. Opublikowała tomy poetyckie: Wyobraźnia kontrolowana (1998), Parantele (2003), Orinoko (2008), Inne obroty (2010), Ruchy Browna (2011), dwujęzyczny wybór wierszy Pamięć Smieny/Smena’s Memory (2011) oraz tom zapisków Notatnik z wyspy (2012). W 2014 roku ukazał się jej tom opowiadań Guguły, znakomicie przyjęty przez krytyków i czytelników, rok później przeniesiony z powodzeniem na scenę (w reżyserii Agnieszki Korytkowskiej-Mazur, Teatr Dramatyczny w Białymstoku). Guguły znalazły się w finale Nagrody Nike i Nagrody Literackiej Gdynia w 2015 roku. W 2017 zostały nominowane do International Man Booker Prize.