INNE EBOOKI AUTORA
Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Książka poświęcona została jednej z podstawowych idei pedagogiki specjalnej – integracyjnemu kształceniu osób niepełnosprawnych. Prezentuje współczesny stan wiedzy oraz analizę potrzeb i możliwości urzeczywistnienia tej idei w praktyce edukacyjnej. Przedstawia również analizę sposobów radzenia sobie przez nowoczesne systemy szkolne z integracyjnym kształceniem niepełnosprawnych.
Rok wydania | 2008 |
---|---|
Liczba stron | 350 |
Kategoria | Pedagogika specjalna |
Wydawca | Wydawnictwo Naukowe PWN |
ISBN-13 | 978-83-01-14711-2 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Wstęp | 9 |
Rozdział 1. Komparatystyczne badania niesegregacyjnego kształcenia niepełnosprawnych – stan i perspektywy | 11 |
1.1. Kształcenie niesegregacyjne jako przedmiot badań porównawczych – metodologia i rezultaty | 11 |
1.1.1. Eksplozja badań porównawczych w pedagogice specjalnej | 13 |
1.1.2. Okres podróży pedagogicznych | 14 |
1.1.3. Błędy ekwiwalencji | 15 |
1.1.4. Opracowania encyklopedyczne | 16 |
1.1.5. Początki właściwych badań porównawczych | 17 |
1.1.6. Wykorzystanie pojęcia inkluzji w badaniach porównawczych | 22 |
1.1.7. Ateoretyczne badania porównawcze niesegregacyjnego kształcenia | 27 |
1.1.8. Podsumowanie | 29 |
1.2. Dylematy metodologiczne (specjalnej) pedagogiki porównawczej a badania własne | 30 |
1.2.1. Kondycja metodologiczna pedagogiki poro´wnawczej | 30 |
1.2.2. Cele badań porównawczych | 32 |
1.2.3. Orientacje metateoretyczne w naukach społecznych | 33 |
1.2.4. Orientacje metateoretyczne a badania własne | 34 |
1.2.5. Warianty krytycznych nauk społecznych | 35 |
1.2.6. Sprzeczności edukacji specjalnej | 36 |
1.2.7. Ontologiczne źródła zróżnicowania systemo´w kształcenia oso´b niepełnosprawnych | 39 |
1.2.8. Strategie reform edukacyjnych a zróżnicowanie systemów kształcenia osób niepełnosprawnych | 40 |
1.3. Podsumowanie | 42 |
Rozdział 2. Dyskursy niesegregacyjnego kształcenia niepełnosprawnych | 43 |
2.1. Kształcenie niesegregacyjne w perspektywie etyczno-prawnej | 44 |
2.1.1. Partykularyzm jako źródło tradycyjnych rozwiązań pedagogicznych i opiekuńczych dla osób niepełnosprawnych | 44 |
2.1.2. Prawa człowieka jako źródło uniwersalizacji celów działań instytucji publicznych względem osób niepełnosprawnych | 45 |
2.1.3. Kształcenie niesegregacyjne jako konsekwencja uniwersalizacji podejścia do osób niepełnosprawnych | 48 |
2.1.4. Liberalna etyka społeczna a niesegregacyjne kształcenie niepełnosprawnych | 52 |
2.1.5. Prawo państwa do zwierzchnictwa nad szkolnictwem i jego znaczenie w sporze o niesegregacyjne kształcenie | 55 |
2.1.6. Podsumowanie | 57 |
2.2. Kształcenie niesegregacyjne a pedagogika specjalna | 57 |
2.2.1. Zarys problemu | 57 |
2.2.2. Zręby tożsamości pedagogiki specjalnej | 59 |
2.2.3. Ograniczenia kształcenia niesegregacyjnego płynące z niepełnosprawności | 61 |
2.2.4. Granice niesegregacyjności tkwiące w organizacji procesu kształcenia | 65 |
2.2.5. Cele kształcenia niepełnosprawnych jako bariera upowszechnienia form niesegregacyjnych | 68 |
2.2.6. Podsumowanie | 72 |
2.3. Kształcenie niesegragacyjne a teoria szkoły | 73 |
2.3.1. Otto Specka teza o sprzeczności między niesegregacyjnym kształceniem a demokratycznymi zasadami systemów szkolnych | 73 |
2.3.2. Zarys teorii szkoły | 75 |
2.3.3. Krytyka koncepcji Otto Specka z perspektywy teorii szkoły | 80 |
2.3.4. Funkcjonalna geneza segregacyjnego systemu kształcenia osób niepełnosprawnych | 82 |
2.3.5. Niesegregacyjne kształcenie niepełnosprawnych a współczesne funkcje szkolnictwa | 87 |
2.3.6. Podsumowanie | 90 |
2.4. Co jest konieczne? Co jest możliwe? | 91 |
2.5. Podsumowanie | 95 |
Rozdział 3. Kiedy kształcenie niepełnosprawnych nie jest segregacyjne? | 97 |
3.1. Pojęcie niepełnosprawności i niesegregacyjnego kształcenia niepełnosprawnych | 97 |
3.1.1. Sposoby rozumienia niepełnosprawności | 98 |
3.2. Kształcenie, kształcenie specjalne a kształcenie niesegregacyjne | 113 |
3.2.1. Pedagogiczne sposoby zapobiegania niepełnosprawności edukacyjnej | 114 |
3.2.2. Kształcenie specjalne | 118 |
3.2.3. Kształcenie specjalne a kształcenie integracyjne | 120 |
3.2.4. Poziomy integracyjności kształcenia | 123 |
3.3. Formy organizacyjne niesegregacyjnego kształcenia niepełnosprawnych | 125 |
3.3.1. Zasada najmniej ograniczającego środowiska | 126 |
3.3.2. Typologie form organizacji kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 127 |
3.3.3. Kompletność podziału form organizacji kształcenia | 129 |
3.3.4. Trafność uporządkowania form organizacji kształcenia ze względu na poziom ich integracyjności | 134 |
3.4. Cele i efekty niesegregacyjnego kształcenia niepełnosprawnych | 137 |
3.4.1. Normalizacja | 139 |
3.4.2. Społeczna funkcja wykształcenia | 141 |
3.4.3. Integracja społeczna niepełnosprawnych jako cel kształcenia niesegregacyjnego | 143 |
3.4.4. Badania efektów niesegregacyjnego kształcenia | 145 |
3.4.5. Kompetencje społeczne uczniów niepełnosprawnych w segregacyjnych i niesegregacyjnych formach kształcenia | 152 |
3.4.6. Wnioski z badań efektów kształcenia w formach segregacyjych i niesegregacyjnych | 156 |
3.5. Podsumowanie | 157 |
Rozdział 4. Modele integracyjnego kształcenia niepełnosprawnych | 159 |
4.1. Typologia jako forma wiedzy pedagogicznej | 159 |
4.2. Zasada normalizacji a kryteria jakości systemów kształcenia niepełnosprawnych | 160 |
4.2.1. Koncepcja adaptacyjna | 162 |
4.2.2. Pedagogika różnorodności | 163 |
4.2.3. Zasada normalizacji a zróżnicowanie systemów kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 166 |
4.2.4. Zakres specjalnej pomocy pedagogicznej jako kryterium różnicujące systemy kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 166 |
4.2.5. Miejsce udzielania specjalnej pomocy pedagogicznej jako kryterium różnicowania systemów kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 168 |
4.3. Spór o redukcję kompleksowości systemów szkolnych a jakość edukacji niepełnosprawnych | 169 |
4.4. Typy systemów kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 171 |
4.4.1. Typ segregacyjny | 171 |
4.4.2. Typ wspólnego nurtu | 173 |
4.4.3. Typ asymilacyjny | 174 |
4.4.4. Typ inkluzyjny | 175 |
4.5. Funkcje typologii systemów kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 176 |
4.6. Podsumowanie | 177 |
Rozdział 5. Kształcenie niepełnosprawnych w wybranych krajach – egzemplifikacje modeli | 179 |
5.1. Kształcenie niepełnosprawnych w Niemczech – przykład systemu segregacyjnego | 179 |
5.1.1. Prawne podstawy systemu kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 180 |
5.1.2. Niesegregacyjne formy organizacji kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 185 |
5.1.3. Perspektywy niemieckiego systemu kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 194 |
5.2. Kształcenie niepełnosprawnych w Danii – przykład systemu wspólnego nurtu | 195 |
5.2.1. Koncepcja szkoły jednolitej w Danii | 196 |
5.2.2. Uczniowie niepełnosprawni w koncepcji szkoły jednolitej | 197 |
5.2.3. Główne cechy sytemu kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 199 |
5.2.4. Formy organizacji specjalnej pomocy pedagogicznej | 204 |
5.2.5. Kontrowersje wokół duńskiego modelu kształcenia specjalnego | 207 |
5.2.6. Perspektywy rozwoju edukacji specjalnej | 211 |
5.3. Kształcenie niepełnosprawnych w Japonii – przykład systemu adaptacyjnego | 212 |
5.3.1. Kształtowanie się systemu edukacji specjalnej | 213 |
5.3.2. System kształcenia specjalnego | 216 |
5.3.3. Wysoki poziom integracji pierwotnej a perspektywy japońskiego systemu kształcenia specjalnego | 221 |
5.4. Kształcenie niepełnosprawnych we Włoszech – przykład systemu włączającego | 227 |
5.4.1. Geneza niesegregacyjnego systemu kształcenia | 229 |
5.4.2. Ustawa nr 517 i podstawy systemu kształcenia specjalnego | 232 |
5.4.3. Zasady włoskiego systemu kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 234 |
5.4.4. Środki doskonalenia niesegregacyjnego systemu kształcenia | 236 |
5.4.5. Dylematy włoskiego systemu kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 240 |
5.5. Podsumowanie | 245 |
Rozdział 6. Sens i granice zmian systemów kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 247 |
6.1. Strukturalne źródła zróżnicowania systemów kształcenia uczniów niepełnosprawnych | 250 |
6.2. Strategie reform kształcenia specjalnego a poziom jego segregacyjności | 253 |
6.3. Podsumowanie | 256 |
Bibliografia | 257 |