Zaburzona epoka Polska fotografia artystyczna w latach 1945-1955

Zaburzona epoka Polska fotografia artystyczna w latach 1945-1955

1 opinia

Format:

ibuk

RODZAJ DOSTĘPU

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa:

Najniższa cena z 30 dni: 6,92 zł  


6,92

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Książka jest pionierską próbą analizy nierozpoznanego dotychczas epizodu w polskiej fotografii artystycznej. Tematyka monografii dotyczy najważniejszych problemów warunkujących rozwój polskiej fotografii artystycznej w latach 1945-1955. Zostały w niej omówione tak istotne, a całkowicie nieprzebadane aspekty jak: tworzenie nowego zaplecza instytucjonalnego i jego uwikłanie w centralnie planowaną politykę kulturalną; odrodzenie przedwojennych strategii artystycznych piktorializmu i awangardy oraz wskrzeszenie programu fotografii ojczystej, obejmującego dokumentację zniszczeń wojennych oraz Ziem Odzyskanych. Jednym z wiodących problemów omawianych w rozprawie jest, dotąd nierozpoznana na gruncie historii polskiej fotografii, teoria i praktyka socrealizmu. Opracowanie w zamierzeniu ma ukazywać okres ten jako „zaburzoną” epokę, rozpiętą pomiędzy socrealizmem a piętnowanymi tendencjami formalistycznymi i naturalistycznymi. Książka jest propozycją odczytania socrealizmu jako pola napięć, warunkowanego tradycją i historią polskiej fotografii, w którym powstawały dzieła zarówno odpowiadające oficjalnej tematyce jak i tej, która wymykała się ówcześnie postulowanej partyjności sztuki. Drugim wiodącym wątkiem tematycznym pracy jest rozpoznanie ówczesnego modelu życia fotograficznego, który był dyktowany ogólnopolskimi zjazdami fotografów oraz działalnością centralnie nadzorowanych organizacji fotograficznych. Książka wyjaśnia mechanizmy, które doprowadziły do restytucji powojennego życia fotograficznego, a bez poznania dynamiki przemian, które dokonały się w „pierwszej dziesięciolatce”, nie sposób w pełni zrozumieć historii tej dyscypliny w Polsce doby PRL-u. To wtedy bowiem kształtowały się nie tylko paradygmaty estetyczne, ale również instytucjonalne, które obowiązywały do przełomu politycznego w 1898 roku.


Rok wydania2016
Liczba stron498
KategoriaHistoria sztuki
WydawcaWydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza
ISBN-13978-83-232-3030-4
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wstęp     9
  CZĘŚĆ PIERWSZA    19
  Rozdział I. Organizacja życia fotograficznego w latach 1944–1949    21
  1. Wprowadzenie     21
  2. Oczekiwania fotografów wobec władz, geneza postulatów     22
  3. Wydział Fotografiki w Resorcie Kultury i Sztuki Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego w Lublinie     26
  4. Odrodzenie życia fotograficznego w latach 1945–1946     28
  5. Działalność ośrodka poznańskiego w latach 1945–1949     30
    5.1. Stowarzyszenie Miłośników Fotografii w Poznaniu     30
    5.2. Referat Fotografiki poznańskiego Urzędu Wojewódzkiego     40
  6. Referat Fotografiki w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Początki planowej gospodarki fotografią i koncepcje związku twórczego fotografów     45
  7. Powstanie Polskiego Towarzystwa Fotograficznego. Początek centralizacji życia fotograficznego     49
  8. Działalność warszawskiego oddziału PTF. W stronę ideologizacji twórczości fotograficznej     56
  9. Pozostałe aspekty i problemy organizacji życia fotograficznego w drugiej połowie lat 40.     61
  10. Podsumowanie     65
  
  Rozdział II. Fotografia ojczysta    67
  1. Wprowadzenie     67
  2. Fotografia ojczysta w latach trzydziestych     68
  3. Dokumentacje zniszczeń wojennych     77
  4. W kręgu instytucji, główni „aktorzy” i mecenasi dokumentacji Ziem Odzyskanych     92
    4.1. Akcje dokumentalne Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego na Ziemiach Odzyskanych     93
    4.2. Wydział Turystyki Ministerstwa Komunikacji – fotograficzno-krajoznawcze objazdy po Ziemiach Odzyskanych w latach 1947–1949     95
    4.3. Znaczenie zdjęć Jana Bułhaka powstałych na zlecenie Ministerstwa Komunikacji i PTK     99
  5. W kręgu Instytutu Zachodniego     106
  6. Stowarzyszenia fotograficzne w akcji dokumentowania Ziem Odzyskanych     113
  7. Zmierzch fotografii ojczystej     118
  8. Testament Bułhaka – książka pt. Fotografia ojczysta     125
  9. Znaczenie fotografii ojczystej w drugiej połowie lat 40.     128
  10. Podsumowanie     129
  
  Rozdział III. Estetyczny tygiel. Wielość postaw na salonach fotografii w II połowie lat 40.    131
  1. Wprowadzenie     131
  2. Powrót piktorializmu     132
    2.1. Podstawy teoretyczne estetyki piktorialnej     132
    2.2. Styl Wańskiego     141
    2.3. Poznańskie sukcesy     145
    2.4. Ostatnie manifestacje powojennego piktorializmu     154
  3. Epizod nowoczesny 1947–1949     155
    3.1. Główne wydarzenia     155
    3.2. Zbigniew Dłubak i Fortunata Obrąpalska     156
    3.3. Wystawa Nowoczesna fotografika polska w 1948 roku     166
    3.4. Fotomontaże Aleksandra Krzywobłockiego     175
    3.5. Znaczenie wystąpienia „nowoczesnych”     178
  4. Triumfujący piktorializm na wystawie Praca robotnika i rolnika     180
  5. Podsumowanie     191
  
  Rozdział IV. Wykuwanie socrealizmu – wystawa Pokój zwycięża    193
  1. Wstęp     193
  2. Koncepcja wystawy Pokój zwycięża     194
  3. Nowa ikonografia – wykuwanie tematyki socrealistycznej     203
    3.1. Adaptacje     203
    3.2. Wspominając Wystawę Fotografiki Sowieckiej     211
    3.3. W stronę ikonografii produkcyjnej     216
    3.4. Potęga zestawów     219
  4. Podsumowanie     227
  
  CZĘŚĆ DRUGA    229
  Rozdział I. Organizacja życia fotograficznego w latach 1950–1955    231
  1. Wprowadzenie     231
  2. Podstawy reorganizacji życia fotograficznego w latach 1950–1955     232
  3. Pomiędzy Poznaniem a Warszawą. Podstawowe linie napięć     235
    3.1. Instytucjonalno-ideologiczne uwarunkowania konfliktu     235
    3.2. Krytyka „wstecznictwa” Zarządu Głównego PTF     237
    3.3. Sąd nad poznańskimi działaczami     239
    3.4. Spór o „Świat Fotografii”     243
    3.5. Walka o przewodnictwo w Zarządzie Głównym PTF     245
    3.6. Kto jest fotografikiem?     247
    3.7. Zmiany w „fotograficznych” strukturach MKiS w świetle procesów centralizacyjnych     247
  4. Kształtowanie struktur i oblicza ideowego Związku w latach 1950–1955     250
    4.1. Początki doktryny     251
    4.2. Stabilizacja doktryny     255
    4.3. Eskalacja doktryny     260
    4.4. Upadek doktryny     264
  5. Narzędzia dyscypliny ideologicznej w ZPAF     266
    5.1. Nowy statut i struktury ZPAF     266
    5.2. Komisja Artystyczna ZPAF w latach 1952–1954     268
    5.3. Zespoły Twórcze     270
  6. Polskie Towarzystwo Fotograficzne     274
    6.1. Podstawy ideowe Polskiego Towarzystwa Fotograficznego w latach 1950–1955     274
    6.2. Początki wdrażania nowego „programu” w latach 1950–1951     279
    6.3. Pomiędzy zjazdem wrocławskim a krakowskim, początki umasowienia fotografii amatorskiej     283
    6.4. Rewolucja w praktyce PTF po zjeździe krakowskim     290
    6.5. Krach systemu     296
  7. Muzeum Fotografiki – krótka historia niezrealizowanego projektu     299
  8. Podsumowanie     302
  
  Rozdział II. Teoria i praktyka socrealizmu w kontekście historii fotografii304
  1. Wprowadzenie     304
  2. Prawodawcy fotograficznego socrealizmu     305
  3. Czerwiec 1952 roku – cezura Walnego Zjazdu PZF     307
  4. Socrealizm i historia fotografii     309
    4.1. Podstawy nowego sposobu interpretacji dziejów fotografii     309
    4.2. W walce o marksistowską wersję historii fotografii – tezy Tadeusza Cypriana z referatu zjazdowego w 1952 roku     314
    4.3. Tradycja odrzucona     316
    4.4. Tradycja zaanektowana     319
    4.5. Tradycja pominięta     326
    4.6. Historia fotografii historią środków produkcji     333
  5. W walce o ideowe oblicze polskiej fotografii artystycznej – tezy Zbigniewa Pękosławskiego i Adama Johanna z referatów zjazdowych w 1952 roku     336
  6. Jak zrobić zdjęcie socrealistyczne?     339
    6.1. Podstawy. Walka o fotografię socrealistyczną w ZSRR     340
    6.2. Spory o teorię obrazu socrealistycznego w Polsce w latach 1950–1952     346
  7. Wystawy – praktyczna realizacja postulatów realizmu socjalistycznego     355
    7.1. II Ogólnopolska Wystawa Fotografiki     356
    7.2. Wystawa Realizm socjalistyczny w fotografii     367
  8. Podsumowanie     377
  
  Rozdział III. Dyskusje w cieniu schematyzmu – upadek socrealizmu    380
  1. Wprowadzenie     380
  2. Czym jest schematyzm?     381
  3. Zagadnienie schematyzmu w świetle II Zjazdu PZPR     383
  4. Dyskusja w trakcie II Narady Twórczej członków ZPAF w dniu 16 maja 1954 roku w Warszawie     386
  5. Przeniesienie dyskusji na łamy „Fotografii”     390
  6. Fotoreportaż „artystyczny” versus fotografia prasowa     394
  7. Rok 1955     397
  8. Recepcja V Ogólnopolskiej Wystawy Fotografiki     404
  9. Alfred Ligocki i ostatnia próba restytucji realizmu socjalistycznego     410
  10. Podsumowanie     414
  
  Rozdział IV. Poza głównym nurtem. Środowisko poznańskie po Walnym Zjeździe PZF w czerwcu 1952 roku    419
  1. Wprowadzenie     419
  2. W poznańskiej delegaturze ZPAF     421
  3. W poznańskim oddziale PTF     432
    3.1. Sekcja Artystyczna – podstawy działania     434
    3.2. Wybrane realizacje     442
    3.3. Fotografia przyrodnicza     448
  4. Podsumowanie     454
  
  Zakończenie     455
  Nota redakcyjna     459
  Bibliografia     461
  Spis ilustracji     479
  Skorowidz     487
  The disturbed era. Polish art photography between 1945–1955 (Summary)    495
RozwińZwiń