INNE EBOOKI AUTORA
Koszyk
Negacja w języku i komunikacji
O przetwarzaniu negacji w kontekście opisu cech ludzi
Autor:
Format:
ibuk
Imponuje swoboda Autora w posługiwaniu się skomplikowanymi rozróżnieniami logiczno-filozoficznymi i językowymi, imponuje łatwość, z jaką Autor odnosi je do codziennego komunikowania się ludzi, a także precyzyjny sposób włączania tych nowych rozróżnień do analizy prac psychologicznych oraz budowania własnego programu badawczego. Jestem przekonany, że część teoretyczna tej monografii stanie się odtąd obowiązkową lekturą dla każdego polskiego studenta lub badacza, który będzie próbował zgłębić naturę procesów przetwarzania negacji przez ludzi (...). Kontekst teoretyczny badań, ich metodologia, analiza statystyczna i wyprowadzone implikacje teoretyczne reprezentują najwyższy światowy poziom; uważam, że prezentowane w monografii badania mają duże szanse publikacji w najlepszych naukowych pismach psychologicznych o zasięgu międzynarodowym.
Z recenzji prof. dr. hab. Grzegorza Sędka
| Rok wydania | 2006 |
|---|---|
| Liczba stron | 224 |
| Kategoria | Psychologia stosowana |
| Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| ISBN-13 | 978-83-233-2137-8 |
| Numer wydania | 1 |
| Język publikacji | polski |
| Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
| Wstęp | 9 |
| Część I. O przetwarzaniu negacji | 13 |
| 1. WPROWADZENIE – NEGACJA W JĘZYKU I KOMUNIKACJI; INTERDYSCYPLINARNE ASPEKTY | 15 |
| 1.1. Logiczno-filozoficzny aspekt negacji | 16 |
| 1.1.1. Podstawowe logiczne konteksty negacji | 16 |
| 1.1.2. Negacja – wybrane kwestie filozoficzne | 17 |
| 1.2. Negacja na gruncie językoznawstwa | 19 |
| 1.2.1. Nie jako podstawowy znak negacji | 19 |
| 1.2.2. Różnice między negacją logiczną a realizowaną w naszej mowie | 21 |
| 1.2.3. Sprzeczność i przeciwieństwo | 22 |
| 1.3. Negacja w rozwoju mowy dziecka | 24 |
| 2. NEGACJA NAZWOWA; PRZYMIOTNIKI ZAPRZECZONE | 27 |
| 2.1. Lingwistyczne aspekty przymiotników zaprzeczonych | 27 |
| 2.1.1. Funkcje nie w przymiotnikach zaprzeczonych | 27 |
| 2.1.2. Antonimia a negacja | 29 |
| 2.1.3. Negacja językowa i logiczna | 31 |
| 2.2. Asymetria w przetwarzaniu antonimów | 32 |
| 2.2.1. Nacechowanie i negacja | 32 |
| 2.2.2. O złożoności poznawczej członów nacechowanych i produktywności członów afektywnie pozytywnych | 34 |
| 3. NEGACJA ZDANIOWA | 39 |
| 3.1. Negacja w perspektywie aktów mowy | 39 |
| 3.1.1. Filozofia języka J.L. Austina | 39 |
| 3.1.2. Akty mowy a negacja | 41 |
| 3.1.2.1. Negacja illokucyjna i negacja zdaniowa | 42 |
| 3.2. Dlaczego używamy zaprzeczonych zdań | 43 |
| 3.2.1. Powody używania niekorekcyjnych form zaprzeczenia – trzy ujęcia | 44 |
| 3.2.2. Asymetria znaczeniowa zaprzeczonych biegunów opozycji przymiotnikowej | 45 |
| 3.3. Dostępność tekstu objętego operatorem negacji | 47 |
| 3.3.1. Negacja a aktywacja pojęć | 48 |
| 3.3.2. Negacja a proces dedukcji | 50 |
| 3.3.3. Zmienne sytuacyjne a dostępność zaprzeczonych pojęć | 53 |
| 3.3.4. Symulacja percepcyjna w przetwarzaniu negacji | 57 |
| 3.4. Modele kodowania negacji zdaniowej | 59 |
| 3.4.1. Model fuzji i model schemat-plus-znak | 59 |
| 3.4.2. Eksperyment testujący modele przetwarzania negacji | 61 |
| 4. NEGACJA PERFORMATYWNA I NEGACJA W DYREKTYWACH | 67 |
| 4.1. Negacja performatywna | 67 |
| 4.1.1. Negacja performatywna i piętrzenie zaprzeczeń | 69 |
| 4.1.2. Perswazyjne aspekty wielokrotnych zaprzeczeń | 70 |
| 4.2. Negacja a dyrektywy | 73 |
| 4.2.1. Rola negacji w dyrektywach | 74 |
| 4.2.2. Czego dotyczą zaprzeczone polecenia | 76 |
| 4.3. Teoria ironicznych procesów kontroli D. Wegnera | 77 |
| 4.3.1. Przykłady paradoksów procesu kontroli | 78 |
| 4.3.2. Procesy umysłowej kontroli | 79 |
| 4.3.3. Kierunek kontroli jako przejaw komunikatów wprost i zaprzeczonych | 80 |
| 4.3.4. Eksperymenty dotyczące ignorowania informacji, tłumienia myśli bądź koncentrowania się na pewnych myślach | 81 |
| 4.3.5. Eksperymenty dotyczące blokowania myślenia stereotypowego i efekt sprężyny | 82 |
| 4.4. Zaprzeczone polecenie a ukierunkowanie uwagi i efekt pomijania informacji | 85 |
| Część II. Badania eksperymentalne | 91 |
| 5. ROZPOZNAWANIE ZNACZENIA AFEKTYWNEGO ZAPRZECZONYCH PRZYMIOTNIKÓW – EKSPERYMENTY Z SERII GEPARD | 93 |
| 5.1. Idea badania | 93 |
| 5.2. Eksperyment Gepard 1 | 97 |
| 5.2.1. Metoda | 97 |
| 5.2.2. Wyniki eksperymentu Gepard 1 | 104 |
| 5.2.2.1. Czas kategoryzacji przymiotników | 104 |
| 5.2.2.2. Błędy kategoryzacji przymiotników | 116 |
| 5.2.2.3. Podsumowanie i dyskusja | 124 |
| 5.3. Eksperyment Gepard 2 | 126 |
| 5.3.1. Metoda | 126 |
| 5.3.2. Wyniki eksperymentu Gepard 2 | 127 |
| 5.3.2.1. Czas kategoryzacji przymiotników | 127 |
| 5.3.2.2. Błędy kategoryzacji przymiotników | 131 |
| 5.4. Eksperyment Gepard 3 | 132 |
| 5.4.1. Metoda | 132 |
| 5.4.2. Wyniki | 134 |
| 5.4.2.1. Czas i błędy kategoryzacji w 1 części eksperymentu | 134 |
| 5.4.2.2. Czas i błędy kategoryzacji w 2 części eksperymentu | 137 |
| 5.5. Dyskusja i podsumowanie | 140 |
| 5.5.1. Wnioski związane z obecnością negacji | 140 |
| 5.5.2. Wnioski dotyczące przetwarzania znaku afektywnego przymiotników | 142 |
| 5.5.3. Eksperyment Gepard 4, czyli kategoryzacja zdań poddanych negacji | 146 |
| 5.5.3.1. Metoda | 146 |
| 5.5.3.2. Negacja zdaniowa lub zewnętrzna a czas kategoryzacji | 147 |
| 5.5.3.3. Podwójna negacja a czas kategoryzacji | 150 |
| 6. KODOWANIE NEGACJI ZDANIOWEJ – EKSPERYMENT ŻÓŁW | 153 |
| 6.1. Idea badania | 153 |
| 6.2. Metoda | 155 |
| 6.2.1. Procedura i przebieg badań | 158 |
| 6.2.2. Założenia i hipotezy | 161 |
| 6.3. Wyniki eksperymentu Żółw | 163 |
| 6.3.1. Przetwarzanie opisów | 163 |
| 6.3.1.1. Przetwarzanie opisów w grupach z negacją semantyczną | 163 |
| 6.3.1.2. Przetwarzanie opisów – negacja zewnętrzna a semantyczna | 166 |
| 6.3.2. Osądy zgodności | 169 |
| 6.3.2.1. Osądy zgodności dla grup 1–3 i 7–9 | 170 |
| 6.3.2.2. Osądy zgodności dla grup 4–6 | 174 |
| 6.3.2.3. Podsumowanie | 176 |
| 6.3.3. Trafność osądów zgodności | 177 |
| 6.3.3.1. Błędy osądu a negacja semantyczna | 177 |
| 6.3.3.2. Błędy osądu a negacja zewnętrzna | 183 |
| 6.3.3.3. Podsumowanie | 184 |
| 6.3.4. Pamięć opisów | 184 |
| 6.3.4.1. Test pamięci dla przymiotników niezaprzeczonych | 185 |
| 6.3.4.2. Test pamięci dla przymiotników zaprzeczonych | 190 |
| 6.3.4.3. Podsumowanie testu pamięci | 193 |
| 6.4. Podsumowanie i dyskusja ogólna | 195 |
| 7. OCENA OSÓB PREZENTOWANYCH ZA POMOCĄ ZAPRZECZONYCH OPISÓW DWUBIEGUNOWYCH ANTONIMICZNYCH (EKSPERYMENT PAW) I DWUBIEGUNOWYCH KOMPLEMENTARNYCH (EKSPERYMENT DELFIN) | 199 |
| 7.1. Idea badania | 199 |
| 7.2. Eksperyment Paw | 200 |
| 7.2.1. Metoda | 200 |
| 7.2.2. Wyniki | 203 |
| 7.3. Eksperyment Delfin | 204 |
| 7.3.1. Metoda | 205 |
| 7.3.2. Wyniki | 207 |
| 7.4. Podsumowanie | 208 |
| Zakończenie | 209 |
| Literatura cytowana | 213 |
| Spis tabel i rysunków | 219 |
Wypożyczaj w abonamencie!
Już od 2,66 zł za ebooka
