Pedagogika i język. Perspektywa ponowoczesna

-28%

Pedagogika i język. Perspektywa ponowoczesna

1 opinia

Format:

pdf, ibuk

DODAJ DO ABONAMENTU

WYBIERZ RODZAJ DOSTĘPU

28,73  39,90

Format: pdf

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa: 39,90 zł (-28%)

Najniższa cena z 30 dni: 28,73 zł  


28,73

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Głównym celem pracy jest rekonstrukcja wybranych wątków współczesnej filozofii postmodernistycznej zorientowanej na kategorię języka w perspektywie możliwych reinterpretacji na gruncie pedagogiki. Inaczej (metaforycznie) rzecz ujmując, cel ten sprowadza się do znalezienia odpowiedzi na pytanie, zadane pierwotnie przez Hilary’ego Putnama, a powtórzone przez Jerzego Kmitę w tytule jego pracy: Jak słowa łączą się ze światem? Interesuje mnie przede wszystkim świat wychowania, ponieważ zakładam, że to właśnie wychowanie jest procesem elementarnym z punktu widzenia edukacji i jej zjawisk. Postmodernizm zasadniczo zakwestionował postrzeganie wychowania w kategoriach waloryzujących jego jakość i poszukujących optymalnej jego postaci na rzecz krytycznego i politycznego opisu tej praktyki w społeczeństwie uwikłanym w mechanizmy wiedzy i władzy. Jednocześnie ponowoczesność zaproponowała zupełnie nowy język owego krytycznego opisu, język, który rezygnując ze statusu narzędzia, uzyskał wymiar konstruowania rzeczywistości, znosząc jej dotychczasowe fundamentalistyczne i esencjalistyczne atrybuty. Ponieważ język już nie tylko opisuje, lecz także tworzy rzeczywistość (wychowania), to pytanie Putnama nabiera w pedagogice szczególnego znaczenia. Taka performatywna i autoreferencyjna perspektywa języka utrzymuje bowiem pytanie o jakość wychowania, a nie tylko opisu, dzięki temu, że proces ten został przynajmniej częściowo przeniesiony na poziom języka z jego nowymi kategoriami w ujęciu postmodernistycznym. Język postmodernistycznie interpretowanej edukacji stał się dzięki temu przestrzenny, performatywny i metaforyczny, a rezygnując z dualistycznych rozróżnień, pozbawił pedagogikę jej tradycyjnych roszczeń przenoszących odpowiedzialność za wychowawcze wybory na tamtą stronę dyskursu.


Rok wydania2013
Liczba stron212
KategoriaPedagogika ogólna
WydawcaWydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
ISBN-13978-83-233-3596-2
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  WSTĘP     7
  
  1. PEDAGOGIKA I FILOZOFIA. W stronę ponowoczesności     13
  
  1.1. Zakresowe i funkcjonalne rozumienie filozofii a sposoby myślenia o edukacji     13
  1.2. Końce filozofii a redefinicje statusu pedagogiki     21
  1.3. Punkty orientacyjne epistemologii postmodernistycznej     26
  1.3.1. Geneza postmodernizmu – wokół Welschowskich obszarów wieloznaczności pojęcia    27
  1.3.2. Epistemologia postmodernizmu w służbie języka ponowoczesnego. Z modernizmem w tle     31
  1.3.3. (Post)model pedagogiki – szkic w kontekście języka     40
  1.4. (Anty)humanizm ponowoczesny a język. Z edukacją w tle     43
  1.5. Od zmierzchu filozofii do końca metafizyki i gloryfikacji języka     56
  
  2. JĘZYK I FILOZOFIA. Wokół zwrotu lingwistycznego     69
  
  2.1. Wprowadzenie     69
  2.2. Konteksty problemowo-historyczne filozofii języka. W stronę emancypacji języka     71
  2.3. Podstawowe obszary namysłu nad językiem     81
  2.3.1. Parole     82
  2.3.2. Langue     85
  2.3.3. Referencja     89
  2.4. Radykalne odwrócenie perspektywy Locke’a a zmiany w uprawianiu filozofii i postrzeganiu kultury     92
  
  3. JĘZYK I METODA. Od teorii do narracji     97
  
  3.1. Paradygmaty, paradogmaty czy zwroty w humanistyce – pedagogice     97
  3.1.1. Paradygmat – pomiędzy consensus omnium a „sposobami użycia języka”     100
  3.1.2. Paradogmaty     103
  3.1.3. Zwroty w humanistyce jako semiosferze     104
  3.2. Ponowoczesne spory niekonkluzywne a koherencja i ciągłość wiedzy pedagogicznej     108
  3.3. Pedagogika wobec metod analizy problemu języka ponowoczesności    116
  
  4. JĘZYK I PEDAGOGIKA. Od dyskursu o języku do języków dyskursu w pedagogice     123
  
  4.1. Wertykalna i horyzontalna perspektywa języków pedagogiki     123
  4.2. Kategorie ponowoczesnego języka pedagogiki     127
  4.2.1. Antyfundamentalizm – czy na pewno principiis non est diputandum     127
  4.2.2. Antyesencjalizm – od istoty do przygodności     135
  4.2.3. Metaforyczność, czyli dlaczego Platon wykluczył poetów z Państwa     143
  4.2.4. Performatywność     157
  4.2.5. Przestrzenność czająca się na obrzeżach dyskursu     166
  
  5. EGZEMPLIFIKACJE. W stronę praktyk i konsekwencji używania języka ponowoczesnego     175
  
  5.1. Josef Mitterer i nie-dualizujący sposób mówienia    175
  5.2. Stanley Fish i wspólnoty interpretacyjne     184
  5.3. Richard Rorty – człowiek jako istota opisująca     193
  
  ZAKOŃCZENIE. Jak słowa łączą się ze światem… wychowania     199
  
  BIBLIOGRAFIA     205
RozwińZwiń