EBOOKI WYDAWCY
Wydawca:
Format:
ibuk
Traktat o wrażeniach to najsłynniejsze dzieło Condillaca, praca jednocześnie odważna w swoich tezach i systematyczna w przeprowadzanej analizie. Rozwijając własne, oryginalne stanowisko psychologiczne, Condillac postuluje badanie oddzielnie każdego ze zmysłów oraz ich wzajemnego wpływu. Podejmuje problem genezy ludzkiej świadomości z wrażeń zmysłowych i w tym celu przeprowadza jeden z najsłynniejszych eksperymentów myślowych w historii filozofii. Słynny posąg Condillaca, który wyposażony jedynie w jeden zmysł, wykształca pełnię władz umysłowych, to klasyczny już argument filozoficzny, jeden z najlepszych przykładów sztuki filozoficznego dowodu. Traktat o wrażeniach pozostaje do dziś źródłem istotnych i inspirujących rozważań na temat natury świadomości.
Étienne Bonnot de Condillac (1715–1780) – francuski filozof i duchowny epoki oświecenia, wybitny przedstawiciel osiemnastowiecznego empiryzmu, autor traktatów poświęconych psychologii i teorii poznania. Blisko związany z kręgiem encyklopedystów, Condillac krytykował wszelką filozofię wychodzącą od abstrakcyjnych zasad i niepotwierdzonych hipotez.
Rok wydania | 2015 |
---|---|
Liczba stron | 344 |
Kategoria | Historia filozofii |
Wydawca | Wydawnictwo Naukowe PWN |
ISBN-13 | 978-83-01-18181-9 |
Numer wydania | 2 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
EBOOKI WYDAWCY
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Od tłumacza XI | |
TRAKAT O WRAŻENIACH | 1 |
Przedmowa | 3 |
Zamierzenie, jakie stawia sobie autor tej pracy | 5 |
CZĘŚĆ PIERWSZA. O zmysłach, które same przez się nie wydają sądu o przedmiotach zewnętrznych | 11 |
Rozdział pierwszy. O początkowej wiedzy człowieka ograniczonego do powonienia | 11 |
Rozdział drugi. O czynnościach umysłu człowieka ograniczonego do zmysłu powonienia i o tym, jak to różne stopnie przyjemności i przykrości stanowią zasadę tych czynności | 12 |
Rozdział trzeci. O pragnieniach, namiętnościach, miłości, nienawiści, nadziei, obawie i woli u człowieka ograniczonego do zmysłu powonienia | 35 |
Rozdział czwarty. O ideach człowieka ograniczonego do powonienia | 39 |
Rozdział piąty. O śnie i marzeniach sennych człowieka ograniczonego do powonienia | 52 |
Rozdział szósty. O jaźni, czyli osobowości człowieka ograniczonego do powonienia | 54 |
Rozdział siódmy. Wnioski z rozdziałów poprzednich | 56 |
Rozdział ósmy. O człowieku ograniczonym do słuchu | 58 |
Rozdział dziewiąty. O powonieniu i słuchu razem połączonych | 64 |
Rozdział dziesiąty. O samym smaku i o smaku połączonym z powonieniem i słuchem | 66 |
Rozdział jedenasty. O człowieku ograniczonym do wzroku | 69 |
Rozdział dwunasty. O wzroku w połączeniu z powonieniem, słuchem i smakiem | 86 |
CZĘŚĆ DRUGA. O dotyku, czyli o jedynym zmyśle, który wydaje sam przez się sądy o przedmiotach zewnętrznych | 88 |
Rozdział pierwszy. O najniższym stopniu odczuwania, jakiego doznawać może człowiek ograniczony do zmysłu dotyku | 88 |
Rozdział drugi. Człowiek ograniczony do najniższego stopnia odczuwania nie ma pojęcia rozciągłości ani ruchu | 89 |
Rozdział trzeci. O wrażeniach przypisywanych dotykowi, które jednak nie dają żadnej idei rozciągłości | 92 |
Rozdział czwarty. Wstępne rozważania poprzedzające rozwiązanie zagadnienia, w jaki sposób przechodzimy od własnych wrażeń do wiedzy o ciałach | 94 |
Rozdział piąty. Jak człowiek ograniczony do dotyku odkrywa swe ciało i dowiaduje się, że istnieje coś poza nim | 97 |
Rozdział szósty. O przyjemnościach, bólu, potrzebach i pragnieniach człowieka ograniczonego do zmysłu dotyku | 107 |
Rozdział siódmy. W jaki sposób człowiek ograniczony do zmysłu dotyku zaczyna odkrywać przestrzeń | 111 |
Rozdział ósmy. O ideach, które może nabyć człowiek ograniczony do zmysłu dotyku | 116 |
Rozdział dziewiąty. Uwagi mogące ułatwić zrozumienie tego, co będzie powiedziane na temat wzroku | 136 |
Rozdział dziesiąty. O spoczynku, śnie i przebudzeniu człowieka ograniczonego do zmysłu dotyku | 141 |
Rozdział jedenasty. O pamięci, wyobraźni i marzeniach sennych człowieka ograniczonego do zmysłu dotyku | 143 |
Rozdział dwunasty. O głównym narządzie dotyku | 150 |
CZĘŚĆ TRZECIA. W jaki sposób dotyk uczy inne zmysły wydawać sądy o przedmiotach zewnętrznych | 154 |
Rozdział pierwszy. O dotyku połączonym z powonieniem | 154 |
Rozdział drugi. O słuchu, powonieniu, dotyku, połączonych z sobą | 160 |
Rozdział trzeci. W jaki sposób oko uczy się widzieć odległość, położenie, kształt, wielkość oraz ruch ciał | 164 |
Rozdział czwarty. Dlaczego jesteśmy skłonni przypisywać wzrokowi idee, które zawdzięczamy tylko dotykowi? Przez jakie kolejne rozważania dochodzimy do zniweczenia tego przesądu? | 191 |
Rozdział piąty. O ślepym od urodzenia, któremu zdjęto kataraktę | 196 |
Rozdział szósty. Jak można obserwować ślepego od urodzenia, któremu zdjęto kataraktę | 203 |
Rozdział siódmy. O idei trwania, jakiej dostarcza wzrok dołączony do dotyku | 205 |
Rozdział ósmy. W jaki sposób wzrok wraz z dotykiem daje pewną wiedzę o trwaniu snu i uczy odróżniać sen od jawy | 209 |
Rozdział dziewiąty. O ciągu poznań, abstrakcji i pragnień powstających, gdy wzrok dołącza się do dotyku, słuchu i powonienia | 211 |
Rozdział dziesiąty. O smaku połączonym z dotykiem | 213 |
Rozdział jedenasty. Ogólne uwagi o połączeniu pięciu zmysłów | 215 |
CZĘŚĆ CZWARTA. O potrzebach, przemyślności i ideach człowieka odosobnionego, który posługuje się wszystkimi zmysłami | 220 |
Rozdział pierwszy. Jakim sposobem człowiek ten uczy się zaspokajać swe potrzeby dokonując między nimi wyboru | 220 |
Rozdział drugi. O stanie człowieka pozostawionego samemu sobie oraz o tym, jak wypadki, na które jest narażony, przyczyniają się do jego wykształcenia | 230 |
Rozdział trzeci. Sądy, jakie człowiek pozostawiony samemu sobie może wydawać o dobroci i pięknie przedmiotów | 236 |
Rozdział czwarty. O sądach, jakie człowiek pozostawiony samemu sobie może wydawać o przedmiotach, od których jest uzależniony | 240 |
Rozdział piąty. O niepewności sądów, jakie wydajemy o istnieniu jakości zmysłowych | 241 |
Rozdział szósty. Rozważania nad ideami abstrakcyjnymi i ogólnymi, jakich nabyć może człowiek żyjąc poza wszelką społecznością | 243 |
Rozdział siódmy. O człowieku znalezionym w lasach Litwy | 251 |
Rozdział ósmy. O człowieku, który by pamiętał, że stopniowo otrzymał zdolność posługiwania się zmysłami | 255 |
Rozdział dziewiąty. Zakończenie | 264 |
ROZPRAWA O WOLNOŚCI | 271 |
ODPOWIEDŹ NA PEWIEN ZARZUT | 280 |
SKRÓT ROZUMOWANY „TRAKTATU O WRAŻENIACH” | 286 |
Skorowidz pojęć i nazwisk | 319 |