Condillac. Traktat o wrażeniach

Condillac. Traktat o wrażeniach

1 opinia

Format:

ibuk

RODZAJ DOSTĘPU

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa:

Najniższa cena z 30 dni: 6,92 zł  


6,92

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Traktat o wrażeniach to najsłynniejsze dzieło Condillaca, praca jednocześnie odważna w swoich tezach i systematyczna w przeprowadzanej analizie. Rozwijając własne, oryginalne stanowisko psychologiczne, Condillac postuluje badanie oddzielnie każdego ze zmysłów oraz ich wzajemnego wpływu. Podejmuje problem genezy ludzkiej świadomości z wrażeń zmysłowych i w tym celu przeprowadza jeden z najsłynniejszych eksperymentów myślowych w historii filozofii. Słynny posąg Condillaca, który wyposażony jedynie w jeden zmysł, wykształca pełnię władz umysłowych, to klasyczny już argument filozoficzny, jeden z najlepszych przykładów sztuki filozoficznego dowodu. Traktat o wrażeniach pozostaje do dziś źródłem istotnych i inspirujących rozważań na temat natury świadomości.

Étienne Bonnot de Condillac (1715–1780) – francuski filozof i duchowny epoki oświecenia, wybitny przedstawiciel osiemnastowiecznego empiryzmu, autor traktatów poświęconych psychologii i teorii poznania. Blisko związany z kręgiem encyklopedystów, Condillac krytykował wszelką filozofię wychodzącą od abstrakcyjnych zasad i niepotwierdzonych hipotez.


Rok wydania2015
Liczba stron344
KategoriaHistoria filozofii
WydawcaWydawnictwo Naukowe PWN
ISBN-13978-83-01-18181-9
Numer wydania2
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Od tłumacza XI
  
  TRAKAT O WRAŻENIACH    1
  
  Przedmowa     3
  Zamierzenie, jakie stawia sobie autor tej pracy     5
  
  CZĘŚĆ PIERWSZA. O zmysłach, które same przez się nie wydają sądu o przedmiotach zewnętrznych    11
  
  Rozdział pierwszy. O początkowej wiedzy człowieka ograniczonego do powonienia     11
  Rozdział drugi. O czynnościach umysłu człowieka ograniczonego do zmysłu powonienia i o tym, jak to różne stopnie przyjemności i przykrości stanowią zasadę tych czynności     12
  Rozdział trzeci. O pragnieniach, namiętnościach, miłości, nienawiści, nadziei, obawie i woli u człowieka ograniczonego do zmysłu powonienia    35
  Rozdział czwarty. O ideach człowieka ograniczonego do powonienia     39
  Rozdział piąty. O śnie i marzeniach sennych człowieka ograniczonego do powonienia     52
  Rozdział szósty. O jaźni, czyli osobowości człowieka ograniczonego do powonienia    54
  Rozdział siódmy. Wnioski z rozdziałów poprzednich     56
  Rozdział ósmy. O człowieku ograniczonym do słuchu     58
  Rozdział dziewiąty. O powonieniu i słuchu razem połączonych     64
  Rozdział dziesiąty. O samym smaku i o smaku połączonym z powonieniem i słuchem    66
  Rozdział jedenasty. O człowieku ograniczonym do wzroku     69
  Rozdział dwunasty. O wzroku w połączeniu z powonieniem, słuchem i smakiem     86
  
  CZĘŚĆ DRUGA. O dotyku, czyli o jedynym zmyśle, który wydaje sam przez się sądy o przedmiotach zewnętrznych    88
  
  Rozdział pierwszy. O najniższym stopniu odczuwania, jakiego doznawać może człowiek ograniczony do zmysłu dotyku    88
  Rozdział drugi. Człowiek ograniczony do najniższego stopnia odczuwania nie ma pojęcia rozciągłości ani ruchu     89
  Rozdział trzeci. O wrażeniach przypisywanych dotykowi, które jednak nie dają żadnej idei rozciągłości     92
  Rozdział czwarty. Wstępne rozważania poprzedzające rozwiązanie zagadnienia, w jaki sposób przechodzimy od własnych wrażeń do wiedzy o ciałach     94
  Rozdział piąty. Jak człowiek ograniczony do dotyku odkrywa swe ciało i dowiaduje się, że istnieje coś poza nim     97
  Rozdział szósty. O przyjemnościach, bólu, potrzebach i pragnieniach człowieka ograniczonego do zmysłu dotyku     107
  Rozdział siódmy. W jaki sposób człowiek ograniczony do zmysłu dotyku zaczyna odkrywać przestrzeń     111
  Rozdział ósmy. O ideach, które może nabyć człowiek ograniczony do zmysłu dotyku     116
  Rozdział dziewiąty. Uwagi mogące ułatwić zrozumienie tego, co będzie powiedziane na temat wzroku    136
  Rozdział dziesiąty. O spoczynku, śnie i przebudzeniu człowieka ograniczonego do zmysłu dotyku    141
  Rozdział jedenasty. O pamięci, wyobraźni i marzeniach sennych człowieka ograniczonego do zmysłu dotyku     143
  Rozdział dwunasty. O głównym narządzie dotyku    150
  
  CZĘŚĆ TRZECIA. W jaki sposób dotyk uczy inne zmysły wydawać sądy o przedmiotach zewnętrznych    154
  
  Rozdział pierwszy. O dotyku połączonym z powonieniem     154
  Rozdział drugi. O słuchu, powonieniu, dotyku, połączonych z sobą     160
  Rozdział trzeci. W jaki sposób oko uczy się widzieć odległość, położenie, kształt, wielkość oraz ruch ciał    164
  Rozdział czwarty. Dlaczego jesteśmy skłonni przypisywać wzrokowi idee, które zawdzięczamy tylko dotykowi? Przez jakie kolejne rozważania dochodzimy do zniweczenia tego przesądu?     191
  Rozdział piąty. O ślepym od urodzenia, któremu zdjęto kataraktę     196
  Rozdział szósty. Jak można obserwować ślepego od urodzenia, któremu zdjęto kataraktę    203
  Rozdział siódmy. O idei trwania, jakiej dostarcza wzrok dołączony do dotyku     205
  Rozdział ósmy. W jaki sposób wzrok wraz z dotykiem daje pewną wiedzę o trwaniu snu i uczy odróżniać sen od jawy    209
  Rozdział dziewiąty. O ciągu poznań, abstrakcji i pragnień powstających, gdy wzrok dołącza się do dotyku, słuchu i powonienia     211
  Rozdział dziesiąty. O smaku połączonym z dotykiem     213
  Rozdział jedenasty. Ogólne uwagi o połączeniu pięciu zmysłów     215
  
  CZĘŚĆ CZWARTA. O potrzebach, przemyślności i ideach człowieka odosobnionego, który posługuje się wszystkimi zmysłami    220
  
  Rozdział pierwszy. Jakim sposobem człowiek ten uczy się zaspokajać swe potrzeby dokonując między nimi wyboru     220
  Rozdział drugi. O stanie człowieka pozostawionego samemu sobie oraz o tym, jak wypadki, na które jest narażony, przyczyniają się do jego wykształcenia     230
  Rozdział trzeci. Sądy, jakie człowiek pozostawiony samemu sobie może wydawać o dobroci i pięknie przedmiotów     236
  Rozdział czwarty. O sądach, jakie człowiek pozostawiony samemu sobie może wydawać o przedmiotach, od których jest uzależniony     240
  Rozdział piąty. O niepewności sądów, jakie wydajemy o istnieniu jakości zmysłowych     241
  Rozdział szósty. Rozważania nad ideami abstrakcyjnymi i ogólnymi, jakich nabyć może człowiek żyjąc poza wszelką społecznością    243
  Rozdział siódmy. O człowieku znalezionym w lasach Litwy     251
  Rozdział ósmy. O człowieku, który by pamiętał, że stopniowo otrzymał zdolność posługiwania się zmysłami    255
  Rozdział dziewiąty. Zakończenie    264
  
  ROZPRAWA O WOLNOŚCI     271
  ODPOWIEDŹ NA PEWIEN ZARZUT     280
  SKRÓT ROZUMOWANY „TRAKTATU O WRAŻENIACH”     286
  Skorowidz pojęć i nazwisk     319
RozwińZwiń