INNE EBOOKI AUTORA
Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Monografia przedstawia innowacje mitologiczne i dramaturgiczne zastosowane przez Eurypidesa podczas tworzenia dwóch odrębnych form dramatu: tragedii Hekabe i tragikomedii Ifigenia w kraju Taurów.
Monografia ukazuje innowacje mitologiczne i dramaturgiczne zastosowane przez Eurypidesa przy tworzeniu dwóch odrębnych form dramatu – tragedii i tragikomedii. Celowe zestawienie ukazuje, w jaki sposób dramaturg wykorzystuje innowacje mitologiczne i jakich środków dramaturgicznych używa podczas konstruowania tragedii, a jakie modyfikacje wprowadza do mitu, by stworzyć nową, wypracowaną przez siebie, tragikomiczną formę dramatu, która rządzi się odrębnymi prawami i wymaga użycia innych środków dramaturgicznych. Za przykład tragedii posłużyła Hekabe, przykładem zaś tragikomedii była Ifigenia w kraju Taurów.
Rok wydania | 2012 |
---|---|
Liczba stron | 350 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-7969-375-7 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Orazio Antonio Bologna: PREMESSA. Il teatro: la scuola di Atene | 8 |
Wprowadzenie | 32 |
Część I. „Hekabe” – innowacje mitologiczne i ich wpływ na kreowanie idei tragicznej | |
1. Klasyfikacja sztuki | 48 |
2. Innowacje mitologiczne Eurypidesa na tle istniejącej tradycji | 50 |
2.1. Tradycja postaci Polykseny | 51 |
2.2. Tradycja postaci Polydora | 57 |
2.3. Połączenie mitów | 61 |
3. Ekspozycja okoliczności dramaturgicznych – wojna jako tło tragedii | 63 |
4. Konstrukcja fabularna dramatu | 63 |
5. Prolog Polydora | 65 |
5.1. Wstępna ekspozycja czasowa | 70 |
5.2. Ekspozycja wstępna – określenie miejsca akcji tragedii | 72 |
5.3. Motyw snu protagonistki | 74 |
6. Monodia królowej Troi – budowanie elementu œleoj tragedii | 76 |
7. Parodos | 78 |
7.1. Partia Chóru | 79 |
7.2. Amoibaion Hekabe i Polykseny | 81 |
8. Postawa Odysa: agon Hekabe i Odysa | 86 |
8.1. Rhesis Odysa | 86 |
8.2. Rhesis Hekabe | 88 |
8.3. Tragiczne oxymoron | 91 |
9. Rhesis Polykseny | 94 |
10. Stasimon pierwsze –retardacja dramaturgiczna | 103 |
11. Śmierć Polykseny | 105 |
11.1. Relacja Talthybiosa | 105 |
11.2. Rhesis Hekabe | 110 |
12. Stasimon drugie | 113 |
12.1. Zależność t¦nànod t¦prÒteron: teraźniejszość ze źródłem w przeszłości | 114 |
12.2. Powszechny charakter nieszczęść | 115 |
13. Śmierć Polydora | 118 |
14. Scena z Agamemnonem: kwestia wolności i zniewolenia | 121 |
15. Stasimon trzecie | 145 |
16. Ironia tragiczna | 150 |
16.1. Tragiczne qui pro quo | 151 |
16.2. Hekabe – ironiczna bogini Ate | 159 |
16.3. Zemsta na Polymestorze | 162 |
17. Agon Hekabe i Polymestora | 167 |
17.1. Rhesis Polymestora | 168 |
17.2. Rhesis Hekabe | 175 |
18. Komentarz Chóru | 181 |
19. Wypowiedź Agamemnona | 182 |
20. Aition i przepowiednie | 185 |
21. Zakończenie | 189 |
Część II. „Ifigenia w kraju Taurów” – dramaturgiczne środki tragikomedii | |
1. Tragikomiczna forma dramatów Eurypidesa | 194 |
2. Odejście od zasady prawdopodobieństwa | 196 |
3. Wstępna ekspozycja dramatu | 205 |
4. Modyfikacje formalne tragikomedii | 211 |
4.1. Szybkie tempo akcji dramatycznej, ciągłe podtrzymywanie dynamiki utworu | 212 |
4.2. Nagłe zwroty akcji | 213 |
4.3. Radykalne zmiany nastroju | 215 |
4.4. Kumulowanie i nagłe rozładowywanie napięcia akcji dramatycznej | 225 |
4.5. Operowanie elementem spisków i intryg dla wzbogacenia akcji i ożywienia jej tempa | 250 |
4.6. Eksponowanie melodramatycznych wątków, wzbogacających fabułę | 287 |
4.7. Wyraziste, lecz schematyczne portrety bohaterów | 295 |
4.8. Dystans osiągany poprzez operowanie komizmem i ironią | 317 |
4.9. Deus ex machina. Interwencje bogów w tragikomedii | 322 |
4.10. Szczęśliwe zakończenie | 327 |
5. Zakończenie | 329 |
Bibliografia | 338 |