POLECAMY
Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Descartes bezwzględnie wierzył w fakt odnalezienia jedynej prawdy w nauce, na podstawie czego widoczne było, iż rewolucja myślowa, polegająca na zachwianiu i obaleniu filozofii zastanej, mogła być wyłącznie jego udziałem jako prawdę znajdującego, jako tego, kto ujawnia zasady. Kolejni uczeni, korzystając z tych zasad, mieli ją tylko aprobować i wcielać w życie poprzez rozwijanie zawartych w niej konsekwencji. Było to nie tylko możliwe, ale wręcz konieczne, skoro sama prawda nosi wszystkie właściwe sobie cechy, kiedy ją się ostatecznie ujawnia. W ten oto sposób nie ma potrzeby szukać jej dalej, lecz należy ograniczyć się do tego, by z najwyższą uwagą i pieczołowitością ukazać ją w jej pełni i czystości. W ich świetle również odkrywca jest nikim innym, jak tylko od owej prawdy zależnym jej wyznawcą oraz poddanym. Takie właśnie było konsekwentne pojmowanie zadania, którego podjął się De La Forge i takież jest jego postępowanie, które anonsował już w tytule jego głównego dzieła: Traktat o umyśle ludzkim, jego władzach, czynnościach oraz jego związku z ciałem, i czego nasz autor nie omieszkał dodać: napisany podług Zasad René Descartes’a.
Rok wydania | 2013 |
---|---|
Liczba stron | 560 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-7969-277-4 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
O książce | 7 |
Część pierwsza – René Descartes i jego koncepcja umysłu ludzkiego. Problem wzajemnego oddziaływania duszy i ciała oraz wyjaśnienia ich jedności | 19 |
Wstęp | 23 |
Rozdział 1. Co to jest umysł i dlaczego poznaje się go lepiej niż cokolwiek innego | 41 |
Rozdział 2. Niematerialność umysłu | 56 |
Rozdział 3. Metoda jako natura umysłu i jej uwarunkowania | 67 |
Rozdział 4. Człowiek jako automat Boga | 89 |
Rozdział 5. Tożsamość zakresowa wiedzy o umyśle skończonym oraz wszelkiej pozostałej, do jakiej jest on zdolny | 107 |
Rozdział 6. Umysł jako nieprzekraczalny oraz przekraczalny porządek myśli | 116 |
Rozdział 7. Człowiek jako jedność duszy i ciała | 127 |
Rozdział 8. Konsekwencje jedności substancjalnej | 142 |
Część druga – Przyczyny, dla których Louis De La Forge stał się kartezjaninem. Medycyna jako łącznik filozofii René Descartes’a z myślą Louisa De La Forge’a | 159 |
Rozdział 1. Rola medycyny w koncepcie Descartes’a | 161 |
Rozdział 2. René Descartes, Louis De La Forge, Claude Clerselier | 177 |
Rozdział 3. Uwagi Louisa De La Forge’a do rozpraw anatomicznych Descartes’a | 187 |
Część trzecia – Louis De La Forge jako następca René Descartes’a oraz autor doprecyzowania niektórych tez kartezjańskiej filozofii umysłu | 213 |
Rozdział 1. Traktat o umyśle ludzkim | 215 |
Rozdział 2. Koncepcja duszy Louisa De La Forge’a i jej związki z myślą św. Augu | 232 |
Rozdział 3. Związki koncepcji Louisa De La Forge’a z filozofią Descartes’a | 255 |
Rozdział 4. Myślenie jako jedyna dziedzina tego, co ludzkie | 268 |
Rozdział 5. Argumenty przeciw materializmowi. Człowiek jako byt złożony z dwóch Substancji | 290 |
Rozdział 6. O nieśmiertelności umysłu ludzkiego | 306 |
Rozdział 7. Człowiek jako umysł i jego działania | 319 |
Rozdział 8. O poznaniu czym jest, czego dotyczy, jak się dokonuje | 330 |
Rozdział 9 Cielesne formy poznawcze | 346 |
Rozdział 10. Idee ducha | 364 |
Rozdział 11. Kwestia wrodzoności wiedzy | 373 |
Rozdział 12. Zagadnienie woli umysłu ludzkiego | 380 |
Rozdział 13. Substancja myśląca nie może zajmować żadnego miejsca przebywając W ciele | 393 |
Rozdział 14. O artykułach konstytuujących unię duszy i ciała oraz o siedlisku duszy | 408 |
Rozdział 15. Zagadnienie ruchu | 419 |
Rozdział 16. Zagadnienie przyczynowości | 429 |
Rozdział 17. Teoria zmysłów | 440 |
Rozdział 18. Wyobraźnia | 446 |
Rozdział 19. Pamięć | 460 |
Rozdział 20. Teoria uczuć duszy | 466 |
Rozdział 21. Koncepcja stanu duszy ludzkiej po jej odłączeniu od ciała | 477 |
Rozdział 22. Filozofia praktyczna oraz kwestie dotyczące szczęścia | 487 |
Rozdział 23. List do Voetiusa. Aneks, czy wyłom w etyce Descartes’a? | 501 |
Rozdział 24. Szczęście jako stałość postanowień | 508 |
Rozdział 25. Władza sądzenia i jej rola w osiąganiu prawdy i zadowolenia umysłu | 515 |
Rozdział 26. Wnioski z rozważań nad osiąganą wiedzą i czynnościami życia | 528 |
Zakończenie | 537 |
Bibliografia | 547 |
Sumary | 557 |
Résumé | 559 |