Szatan znużony pracą całodzienną szedł przez pusty wygon kamienisty ponad wielkiem miastem, którego dalekie kopuły błyszczały jak złoto w promieniach zachodzącego słońca. Zdrożony był wielce i pot ściekał mu z oblicza, ale nie... więcej >
Początek XX wieku to czas dużych zmian dla powracającego do Krakowa Romana Turskiego. Dawniej znany w środowisku literat, obecnie majętny biznesmen z wielkimi planami, którego decyzja o powrocie jest szeroko komentowana i wyczekiwana przez... więcej >
Miłość pomiędzy profesorem Butrymem, a jego małżonką, powszechnie uchodzi za wręcz idealną; scalona nie tylko miłością fizyczną, ale i wzajemnym zrozumieniem, partnerstwem, słowem - metafizyczna, duchowa. Jednak prawda wygląda... więcej >
"Fantastyczny pomysł Juliusza Vernego miał być nareszcie urzeczywistnionym — w sto kilkanaście lat po śmierci swego autora. Na wybrzeżu Afryki, dwadzieścia kilka kilometrów od ujścia Kongo, zionął otwór obszerny gotowej już studni z... więcej >
Żuławski Jerzy (1874-1915), ojciec Juliusza Żuławskiego, Marka Żuławskiego i W.J. Żuławskiego, poeta, prozaik, dramaturg, eseista. Od 1892 studiował na politechnice w Zurychu, 1895-1898 na uniwersytecie w Bernie (Szwajcaria). Po powrocie do... więcej >
Do Krakowa po długiej nieobecności wraca z zagranicy znany biznesmen niegdyś parający się piórem – niejaki Roman Turski. Jak nietrudno zgadnąć to drugie zajęcie nie dawało ani przyzwoitych dochodów, ani możliwości wybicia się w... więcej >
Szkice filozoficzne autorstwa Jerzego Żuławskiego (1874-1915) omawiają następujące zagadnienia: Benedykt Spinoza - człowiek i dzieło, I. Pochodzenie i życie Spinozy. II. Charakter Spinozy. III. Dzieła Spinozy. IV. Stan pojęć... więcej >
Żuławski Jerzy (1874-1915), ojciec Juliusza Żuławskiego, Marka Żuławskiego i W.J. Żuławskiego, poeta, prozaik, dramaturg, eseista. Od 1892 studiował na politechnice w Zurychu, 1895-1898 na uniwersytecie w Bernie (Szwajcaria). Po powrocie do... więcej >
"Wyciągnął pięści ku uciekającemu nad nimi Księżycowi i począł kląć grubymi, ludowymi wyrazami tego zwycięskiego przybysza, odgrażając mu się tak, jak gdyby go mógł jeszcze ujrzeć kiedy i pognębić. Mataret nie słuchał już... więcej >