Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Obok prawa angielskiego, na Wyspach Brytyjskich powstał inny system prawny – Scots law, którego rozwój aż do XVIII w. pod wieloma względami był niezależny od rozwoju prawa angielskiego. Na prawo szkockie (od XV w.) bardzo silnie oddziaływała kontynentalna tradycja prawa, przede wszystkim tradycja prawa rzymsko-holenderskiego. Dzięki prawnikom prawo szkockie poddane zostało procesowi romanizacji. Szkockich prawników wykorzystujących wzorzec justyniańskich Instytucji zaczęto nazywać instytucjonalistami. Samodzielny byt prawa szkockiego został częściowo zaburzony po zawarciu między Anglią i Szkocją unii realnej. Obecność prawa rzymskiego w Wielkiej Brytanii i jego wpływ na tamtejsze systemy prawne od dawna budzi zainteresowanie naukowców. Zważywszy na fakt, że rozwój prawa angielskiego w znacznym stopniu uzależniony jest od doktryny precedensu, wszelkie próby badania zjawiska recepcji bądź wpływu obcych rozwiązań prawnych dokonywane muszą być przez pryzmat orzecznictwa angielskich sądów. Zgodnie z tym założeniem w oddawanej do rąk czytelników książce określono zakres wykorzystania prawa rzymskiego w orzecznictwie Izby Lordów w latach 1876–2009. Analiza orzeczeń ma za zadanie pomóc w udzieleniu odpowiedzi na następujące pytania: kto przywoływał ius Romanum najczęściej, jakie źródła prawa zostały w tym celu wykorzystane oraz prace których autorów były najchętniej cytowane, i wreszcie, czy dokonanie stosownych odwołań wpływało na ostateczny kształt ferowanych w sprawach wyroków?
Rok wydania | 2016 |
---|---|
Liczba stron | 336 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-8088-238-6 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Wykaz skrótów | 7 |
Wstęp | 9 |
Rozdział 1. PRAWO RZYMSKIE W ANGLII I SZKOCJI DO KOŃCA XIX WIEKU | 15 |
1.1. Najstarsze dzieje prawa rzymskiego w Brytanii | 15 |
1.2. Prawo rzymskie w okresie narodzin common law | 20 |
1.3. Prawo rzymskie w średniowiecznej Szkocji | 36 |
1.4. Prawo rzymskie w Anglii nowożytnej (do połowy XVIII w.) | 40 |
1.5. Recepcja prawa rzymskiego w Szkocji (XVI–XVIII w.) | 55 |
1.6. Prawo rzymskie w Anglii w drugiej połowie XVIII i w XIX w. | 64 |
Rozdział 2. UPRAWNIENIA SĄDOWNICZE IZBY LORDÓW | 79 |
2.1. Działalność sądownicza Izby Lordów przed 1873 rokiem | 79 |
2.2. Judicature Acts 1873–1875 i Appellate Jurisdiction Act 1876. | 97 |
2.3. Działalność sądownicza Izby Lordów w latach 1876–2009 | 101 |
2.4. Reforma konstytucyjna i powołanie Sądu Najwyższego | 113 |
Rozdział 3. PRAWO RZYMSKIE JAKO AUTORYTET I ŹRÓDŁO UZUPEŁNIENIA LUK PRAWNYCH | 119 |
3.1. Powoływanie prawa rzymskiego bez skutku dla rozstrzygnięcia sprawy | 119 |
3.2. Pośrednie wykorzystanie autorytetu prawa rzymskiego | 139 |
3.3. Powołanie prawa rzymskiego w celach prawnoporównawczych | 142 |
3.4. Odrzucenie autorytetu prawa rzymskiego | 154 |
3.5. Argument „już w prawie rzymskim” | 162 |
3.6. Prawo rzymskie jako źródło uzupełnienia luk prawnych | 164 |
Rozdział 4. PRAWO RZYMSKIE JAKO ELEMENT ANGIELSKIEJ LINII ORZECZNICZEJ | 175 |
4.1. Rzymskie zasady prawne dotyczące nabycia własności | 175 |
4.2. Prawo rzymskie w sprawach dotyczących frustration of contract | 193 |
4.3. Prawo rzymskie w orzeczeniach z zakresu unjust enrichment | 211 |
4.4. Volenti non fit iniuria | 227 |
4.5. Rzymskie domicilium i angielski domicile | 232 |
4.6. Inne przypadki odwołania się do tradycji orzeczniczej | 238 |
Rozdział 5. RECEPCJA PRAWA RZYMSKIEGO A SCOTS LAW | 245 |
5.1. Łacińskie reguły prawne jako przykład pośredniej recepcji prawa rzymskiego | 245 |
5.2. Pośrednie wykorzystanie prawa rzymskiego poprzez prawo szkockie | 253 |
5.3. Bezpośrednie wykorzystanie prawa rzymskiego w orzeczeniach pochodzących z apelacji szkockiej | 260 |
5.4. Recepcja rzymskich rozwiązań dotyczących odpowiedzialności deliktowej | 270 |
Zakończenie | 297 |
Wykaz orzeczeń | 307 |
Wykaz źródeł | 313 |
Bibliografia | 319 |