Pomiędzy pamięcią autobiograficzną a zbiorową

Polska Ludowa i stan wojenny w narracjach łódzkich nauczycieli

1 opinia

Format:

ibuk

Książka stanowi podjętą z punktu widzenia antropologii kulturowej próbę rozważań na temat potocznej pamięci Polski Ludowej. Podstawą analizy tego zjawiska kulturowego są badania terenowe prowadzone przez kilka lat w środowisku łódzkich nauczycieli. W publikacji ukazano złożone relacje pomiędzy dwiema narracjami o przeszłości, z których jedna otwarcie krytykuje Polskę Ludową i stan wojenny, druga zaś przypisuje im dobre cechy, nadając pozytywny wymiar państwu realnego socjalizmu. Autor podejmuje temat pamięci autobiograficznej, kreśląc obraz dzieciństwa, młodości i dorosłego życia, który wyłania się z opowieści badanej grupy. W książce czytelnik znajdzie omówienie związków pomiędzy pamięcią indywidualną a społeczną, różniących się, ale także wzajemnie uzupełniających i przenikających w zebranym materiale badawczym. Autor odnosi się przy tym do wdrażanego w szkole obrazu przeszłości, ocen życia w PRL, stanu wojennego i jego pamięci, która zachowała się w narracjach łódzkich nauczycieli. Publikacja jest adresowana do czytelników zainteresowanych przeszłością i pamięcią o Polsce Ludowej, rozpatrywaną z punktu widzenia antropologii kulturowej.


Rok wydania2016
Liczba stron560
KategoriaPublikacje darmowe
WydawcaWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
ISBN-13978-83-8088-009-2
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wprowadzenie     9
  1. Problematyka i struktura pracy. Cele i pytania badawcze     9
  2. Pojęcia wykorzystane w pracy. Problemy definicyjne, przegląd literatury przedmiotu     15
  
  CZĘŚĆ I. PAMIĘĆ AUTOBIOGRAFICZNA. DZIECIŃSTWO, DOM, SZKOŁA     27
  
  Rozdział 1. Nauczyciele wobec stanu wojennego w Łodzi. Badania eksploratorskie 2006/2007     33
  1.1. Początek pracy nad pamięcią. Punkt wyjścia – stan wojenny     33
  1.2. Historyczne tło wydarzeń związanych ze stanem wojennym w Łodzi     36
  1.3. Założenia, hipotezy i metoda badawcza badań eksploratorskich     40
  1.4. Wyniki badań eksploratorskich z lat 2006–2007 i próba ich interpretacji     43
  1.5. Wnioski z przeprowadzonych badań eksploratorskich     50
  1.6. Pytania o dalszy kierunek badań i ich przebieg, problemy i pytania badawcze     51
  
  Rozdział 2. Dzieciństwo, młodość, tęsknota     55
  2.1. Formy pamięci, pamięć autobiograficzna i tożsamość narracyjna     55
  2.2. Literatura, postawa autobiografi wewnętrzny wzrok i pałace pamięci     72
  2.3. Świat powtórzony, nostalgia i dzieciństwo     83
  2.4. Za czym tęsknią Polacy? Za dzieciństwem, dobrobytem czy bezpieczeństwem?     94
  2.5. Odległy świat (nie)szczęśliwego dzieciństwa     97
  2.6. Pamięć autobiograficzna, trauma i trajektoria     143
  
  Rozdział 3. Dom i stalinowska szkoła     151
  3.1. Dom i wartości     151
  3.2. Ketman Nowej Wiary, przemilczenie, strach i opresyjność systemu     193
  3.3. Zasady ketmanu, indoktrynacja, przymus i straszni nauczyciele, czyli „to były takie czasy”     208
  3.4. Harcerze, zetempowcy i czyny społeczne, czyli „trzeba było jakoś ten idiotyczny ustrój obchodzić”     239
  
  CZĘŚĆ II. PAMIĘĆ SPOŁECZNA. PRL I STAN WOJENNY     269
  
  Rozdział 1. Relacje pomiędzy pamięcią zbiorową a indywidualną. Zmiana społecznych ram pamięci     271
  1.1. Społeczne ramy pamięci i jej personalizacja     272
  1.2. Dlaczego zostali nauczycielami?     294
  1.3. Pamięć zmanipulowana     309
  
  Rozdział 2. Uczniowie ketmanu i bohaterowie komunizmu, czyli „Ja już sama nie wiem, jaka jest ta historia”. Nauczyciele o PRL-u     317
  2.1. Odważni nauczyciele i ciekawi uczniowie. O czym mówiono w szkole, a co trzeba było pomijać milczeniem?     317
  2.2. Strach i (prze)milczenie, znowu przesłonięcie. O czym nauczyciele nie mówili w szkole?     346
  
  Rozdział 3. Spór o PRL. Ocena życia w PRL-u     375
  3.1. Nauczyciele mówią o blaskach i cieniach Polski Ludowej     375
  3.2. Lepsza rzeczywistość, czyli „mnie było dobrze w PRL-u”     382
  3.3. Obrona PRL-u ze szczytów władzy     408
  3.4. Całe zło PRL-u, czyli „Trzeba było jakoś żyć. Mimo, a nie dzięki PRL-owi”     410
  3.5. Bliżej historii PRL-u, czyli „brat musiał wyjechać”     434
  
  Rozdział 4. Stan wojenny. Dwie pamięci     449
  4.1. Czarna noc stanu wojennego, czyli ostatni atak systemu i jeszcze raz o strachu     449
  4.2. Niezapomniany moment, niedziela rano 13 grudnia, a potem „kolejka jedna, druga i już po dniu”, czyli wszystko wraca do normalności     453
  4.3. Wejdą czy nie wejdą? Mniejsze zło i tytan w zielonym mundurze     480
  4.4. Druga pamięć, czyli o stanie wojennym inaczej     499
  4.5. Obrazy stanu wojennego, pamięć komunikacyjna i kulturowa     523
  4.6. Trudne wybaczenie, czyli „miałbym trochę litości dla Jaruzelskiego”     526
  
  Czas PRL-u i stanu wojennego. Pamięć autobiograficzna a społeczna.
  
  Wnioski     529
  Bibliografia     541
  Summary     551
  Aneks     555
  O autorze     559
RozwińZwiń