Epistemologia komunikacji medialnej. Perspektywa ewolucyjna

Epistemologia komunikacji medialnej. Perspektywa ewolucyjna

1 opinia

Format:

pdf, ibuk

DODAJ DO ABONAMENTU

WYBIERZ RODZAJ DOSTĘPU

46,20

Format: pdf

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa:

Najniższa cena z 30 dni: 46,20 zł  


46,20

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Publikacja, którą niebawem oddamy w Państwa ręce jest odkrywcza i innowacyjna, szczególnie w obszarze rodzimej literatury przedmiotowej. Autor buduje filozoficzny model systemowego, ale i otwartego ujęcia rozwoju i ewolucji komunikowania, adekwatnie ukazując procesy interakcji międzyludzkich na poziomach komunikacji medialnej i społecznej w wymiarze historycznym oraz problemowym.


Rok wydania2013
Liczba stron489
KategoriaMedioznawstwo
WydawcaWydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
ISBN-13978-83-7784-284-3
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Słowo wstępne    11
  
  Prolog. Komunikacja i komunikowanie z perspektywy filozoficznej    15
  
  ▪▪ Uśmiech Kota z Cheshire. W poszukiwaniu definicji    15
  ▪▪ Status ontyczny komunikacji. Relacjonizm i substancjalizm    22
  ▪▪ Komunikacja – relacja zontologizowana    28
  ▪▪ Pojęciowa nieuchwytność komunikacji i komunikowania    33
  ▪▪ Transport, komunikacja i epistemologia    35
  ▪▪ Perspektywy, cząstkowe syntezy i teorie    40
  
  Część I    45
  
  1. Rozpoznawanie komunikacji. Żywioł i konstrukty    47
  
  1.1. Biologiczne i kulturowe a priori    47
  1.2. Rozpoznawanie żywiołu: wychodzenie z an-archiczności    50
  1.3. Ontologizacja komunikacji. Animizm    52
  1.4. Analiza i konstruowanie    55
  ▪▪ Naturalność i artefaktyczność    55
  ▪▪ Dekonstrukcja–rekonstrukcja–konstrukcja    61
  1.5. Nadmiar i niedomiar – powszechne komunikacyjne doświadczenie Homo sapiens    64
  1.6. Herkules i Narcyz – dwa wymiary człowieka. Personalistyczny komentarz do piramidy komunikacyjnej McQuaila    67
  ▪▪ Pierwotna diada komunikacyjna    67
  ▪▪ Alienacja a komunikacja    70
  ▪▪ Emancypacja a komunikacja    73
  1.7. Transformacja diady w triadę    77
  1.8. Sympozjon – debata idealna    83
  
  2. Komunikacyjne pole poznawcze    87
  
  2.1. Pierwsza diada poznawcza. Lingwistyczny wybieg Kartezjusza    87
  2.2. Druga diada poznawcza. Kantowska gatunkowa wspólnota poznania    90
  2.3. Podmiot zbiorowy. Brakujące ogniwo epistemologii    94
  2.4. Komunikacyjny pierwiastek kartezjanizmu    96
  2.5. Naturalistyczna epistemologia bez komunikacji    101
  2.6. Komunikacja w polu poznawczym. Otwartość i tajemnica    103
  2.7. Gambit Montaigne’a. XVI-wieczna intuicja nowej epistemologii    107
  2.8. Nowy projekt epistemologii społecznej. Wędrujący trójkąt poznawczy    110
  2.9. Wierzchołki wędrującego trójkąta    114
  ▪▪ Podmiot jednostkowy (P1)    114
  ▪▪ Podmiot zbiorowy (P2)    117
  ▪▪ Świat (Ś)    119
  2.10. Lebenswelt i mezokosmos    120
  2.11. Relacje w polu poznawczym    126
  ▪▪ Doświadczenie i fakt    126
  ▪▪ Doświadczenie bezpośrednie    128
  ▪▪ Natura i kultura    130
  ▪▪ Komunikacja – klamra ludzkiego doświadczenia    131
  2.12. Media w polu poznawczym    135
  2.13. Prawda i wiedza w polu poznawczym. Między metafizyką a ironistką    143
  ▪▪ Transcendencja    143
  ▪▪ Praktyczne skutki realizmu naiwnego    145
  ▪▪ Prawda absolutna jako poznawcze i komunikacyjne zagrożenie    148
  ▪▪ Prawda absolutna jako bariera poznawcza    152
  ▪▪ Negocjowanie nowego paradygmatu    153
  ▪▪ P1–Ś. „Oczywista adekwatność”    156
  ▪▪ P2–Ś. Nowy kartezjanizm i postęp cywilizacyjny    157
  ▪▪ P1–P2. Co i dzięki czemu możemy wiedzieć?    160
  ▪▪ Prawda w komunikacji – próba syntezy    161
  
  3. Komunikacja: natura i kultura    167
  
  3.1. Oswajanie zwierzęcości. Racjomorficzność i racjonalność    167
  3.2. Komunikacja i antropogeneza    172
  3.3. Trzy horyzonty poznawcze    176
  3.4. Kultura. Wspólnota i społeczeństwo    180
  ▪▪ Sygnalizacja i komunikacja jako spoiwa. Między przymusem a wolnością    180
  ▪▪ Dobro wspólne    185
  ▪▪ Współpraca–dialog–walka    187
  ▪▪ Osobowy status wspólnoty    189
  3.5. Natura. Perspektywa holistyczna    191
  ▪▪ Podmiotowość i inteligencja przyrody    191
  ▪▪ Horyzontalność i wertykalność. Konwencje w komunikacji    203
  3.6. Triada epistemologiczno-aksjologiczna: dobro–piękno–prawda    207
  ▪▪ Aksjomorficzna Jednia i jej rozpad    207
  ▪▪ Schopenhauer i pierwiastek buddyjski    212
  ▪▪ Wartości w ujęciu ewolucyjnym    213
  3.7. Dusza – upodmiotowienie człowieka    216
  
  4. Jednostki komunikacji, sytuacja komunikacyjna i obszar niedookreśloności    221
  
  4.1. Teoretyczne i pragmatyczne całostki    221
  4.2. Sytuacja komunikacyjna: tekst–kontekst, figura–tło    226
  4.3. Niedookreśloność. Pożytki i niedostatki    231
  
  Część II    235
  
  1. Obrońcy komunikacji. Sofiści i Sokrates    237
  
  1.1. Język–metoda–komunikacja    237
  1.2. Sofistyczny skok w komunikację    241
  1.3. Ku dowodowi i uzasadnieniu. Trzy przełomy epistemologiczne    244
  1.4. Od fizyki ku humanistyce    248
  1.5. Aristos i demos    251
  1.6. Metoda komunikacji – dialektyka    255
  1.7. Sokrates-kryptosofista i Sokrates-Platon    261
  1.8. O co naprawdę chodziło sofistom?    265
  1.9. Sofista redivivus. Media, teatr, opinia publiczna i dziennikarze    268
  1.10. Komunikacja jako zagrożenie i ideologia    275
  
  2. Wrogowie komunikacji. Platon i aprioryści    281
  
  2.1. Śmierć Sokratesa. Falsyfikacja wartości komunikacji    281
  2.2. Pion i poziom. Dedukcja i indukcja    284
  2.3. Epistemologia poza komunikacją    290
  2.4. Monadologia i milczenie Kanta    294
  2.5. Platon i trójkąt poznawczy    297
  2.6. Monada Berkeleya    300
  
  3. Proces Sokratesa a media masowe    303
  
  3.1. Totalizm epistemiczny     303
  3.2. Liberalny impuls Sokratesa     307
  3.3. Dwie formy paidei     310
  3.4. Proces Sokratesa dziś    312
  3.5. Sokrates i trójkąt poznawczy    317
  3.6. Media masowe. Rozbite lustro Kasandry    319
  
  Część III    323
  
  1. Berkeley redivivus. Media masowe     325
  
  1.1. Media i medialność    325
  1.2. Zasada działania mediów    329
  1.3. Upodmiotowianie (się) mediów    330
  1.4. Przezroczystość i nieprzezroczystość mediów    337
  1.5. Berkeley – rzecznik racjomorficzności. Efekt mostkowania    340
  1.6. Media wobec P1 i P2    342
  1.7. Paideia a media współczesne. Herkules i Narcyz dziś    350
  1.8. Między społecznym a masowym    354
  1.9. Żywioł i chaos. Ścieżki i sieć    357
  ▪▪ Ulotność i pragmatyzm    357
  ▪▪ Przesunięcie epistemologiczne. Próba demarkacji mediów tradycyjnych i nowych    360
  ▪▪ Prawa mediów McLuhana a epistemologia    369
  1.10. Władza mediów    371
  ▪▪ Media w diadach    371
  ▪▪ Przeobrażenia władzy i udomowienie mediów    372
  ▪▪ Autorytety i idole    374
  ▪▪ Pozycjonowanie. Media jako arbiter    377
  ▪▪ Edukacja. Między konformizmem a oportunizmem    379
  1.11 Obrazo-światy    382
  1.12. Medialna zasada komplementarności    385
  1.13. Media jako dopełnienie „ja”    386
  1.14. Berkeley dziś    388
  
  2. Wiedza i dyskurs medialny     391
  
  2.1. Kapsuła epistemologiczna i nowa transcendencja    391
  2.2. Charakter źródła    393
  2.3. Edukacja i epistemologia. Wyróżnianie i odczarowywanie faktów    395
  2.4. Dlaczego wierzymy (nie wierzymy) mediom? Prawda i zaufanie w komunikacji medialnej    399
  2.5. Wiedza a nowe media    402
  2.6. Epistemologiczne nacechowanie dyskursu    403
  2.7. Dyskurs kartezjański i sympozjalny    406
  2.8. Ułomność dyskursu medialnego    408
  2.9. Show i poza w dyskursie medialnym    412
  
  3. Komunikacja face-to-face a komunikacja medialna     415
  
  3.1. Więź podmiot–podmiot i relacja podmiot–przedmiot    415
  3.2. Wzajemność i empatia. Poza zyskiem epistemologicznym    418
  3.3. Masowość – ilość i adres    421
  3.4. 4 x „O”. Uśmiech Mony Lisy    423
  3.5. Media. Komunikacja bez twarzy    425
  3.6. Granice 4 x „O”. Szczerość i obcość    427
  
  4. Etos w komunikacji medialnej    431
  
  4.1. Lokalność etosu    431
  4.2. Etos i etyka a technologia    433
  4.3. Technika i regulatory życia społecznego    435
  4.4. Współczesne dziennikarstwo – konglomerat zawodów i zanik profesji    440
  4.5. Zatrudnienie vs. powołanie. Normy i cnoty    443
  
  Zakończenie. Komunikacyjny kryzys epistemologiczny?    449
  
  Prace cytowane i przywoływane    455
  Summary    473
  Indeks osób i postaci    479
RozwińZwiń